სირიის ჰიმნი

حُمَاةَ الدِّيَار
ჰუმატ ად-დიიარი
	ქართ. სამშობლოს მცველები;
ქვეყანა	სირია
ტექსტის ავტორი	ჰალილ მარდამ-ბეი, 1936
მუსიკის ავტორი	მუჰამად ფლეიფილი, 1936
შემოღებულ იქნა	1936

„ჰუმატ ად-დიიარი“ („სამშობლოს მცველები“; არაბ. حُمَاةَ الدِّيَار) — სირიის ეროვნული ჰიმნი. ტექსტის ავტორი — ჰალილ მარდამ-ბეი (1895 —1959), კომპოზიტორი — მუჰამად ფლეიფილი (1899 —1985). ჰიმნი დაამტკიცეს 1936 წელს, თუმცა, ეგვიპტესა და სირიას შორის გაერთიანებული სახელმწიფოს არსებობის დროს (გარ) არ გამოიყენებოდა. გარ-ის ეროვნული ჰიმნის შექმნა გატაწყვეტილი იყო ორი ქვეყნის ჰიმნის შერწყმით. ფედერაციის დაშლის შემდგომ 1961 წელს სირიის ეროვნული ჰიმნი მთლიანად აღადგინეს.

ტექსტი

არაბული

حُـماةَ الـديارِ عليكمْ سـلامْ

أبَتْ أنْ تـذِلَّ النفـوسُ الكرامْ
عـرينُ العروبةِ بيتٌ حَـرام
وعرشُ الشّموسِ حِمَىً لا يُضَامْ
ربوعُ الشّـآمِ بـروجُ العَـلا
تُحاكي السّـماءَ بعـالي السَّـنا
فأرضٌ زهتْ بالشّموسِ الوِضَا
سَـماءٌ لَعَمـرُكَ أو كالسَّـما

رفيـفُ الأماني وخَفـقُ الفؤادْ
عـلى عَـلَمٍ ضَمَّ شَـمْلَ البلادْ
أما فيهِ منْ كُـلِّ عـينٍ سَـوادْ
ومِـن دمِ كـلِّ شَـهيدٍ مِـدادْ؟
نفـوسٌ أبـاةٌ ومـاضٍ مجيـدْ
وروحُ الأضاحي رقيبٌ عَـتيدْ
فمِـنّا الوليـدُ و مِـنّا الرّشـيدْ
فلـمْ لا نَسُـودُ ولِمْ لا نشـيد؟

ტრანსკრიფცია სფა

ḥumaːta d-dijaːri ʕalajkum salaːm

ʔabat ʔan taðilːa n-nufuːsu l-kiraːm

ʕariːnu l-ʕuruːbati bajtun ḥaraːm

wa ʕarʃu ʃ-ʃumuːsi ḥiman laː juḍaːm

rubuːʕu ʃ-ʃaʔaːmi buruːʤu l-ʕalaː

tuḥaːkiː s-samaːʔa bi-ʕaːliː s-sanaː

fa-ʔarḍun zahat bi-ʃ-ʃumuːsi l-wiḍa

samaːʔun la-ʕamruka ʔaw ka-s-samaː

rafiːfu l-ʔamaːni wa χafqu l-fuʔaːd

ʕalaː ʕalamin ḍamːa ʃamla l-bilaːd

ʔamaː fiː-hi min kulli ʕajnin sawaːd

wa min dami kulːi ʃahiːdin midaːd

nufuːsun ʔubaːtun wa maːḍin maʤiːd

wa ruːhu l-ʔaḍaːḥi raqiːbun ʕatiːd

fa-minːaː l-waliːdu wa minːaː r-raʃiːd

fa-lim laː nasuːdu wa lim laː naʃiːd

პირდაპირი ნათარგმნი

სამშობლოს მცველებო, მშვიდობა თქვენ!

დაგვემდებარებას ეწინააღმდეგება ამაყი სულები (ჩვენი).

არაბების ადგილი, წმინდა სახლი

და მზის ტახტი, რომელსაც არ უწერია იყოს დაპყრობილი.

ლევანტის მტები, როგორც მაღალი ცათამბჯენები

რომლებიც დიალოგში არიან ცის ზენიტთან.

მიწა მშვენიერია კაშკაშა მზეებით,

სხვა ზეცის გახდომით ან თითქმის მისით.

იმედის მღელვარება და გულის ცემა-

დროშა, ქვეყნის გამაერთიანებელი,

ის არაა ყველა თვალის გუგა (შავი ხაზი დროშაზე),

და ის არაა ყოველი წამებულის სისხლის წვეთი (წითელი ხაზი დროშაზე)?

(ჩვენი) სული ყოვლისშემძლეა (ჩვენი) და ისტორია ძლიერი,

და ჩვენი წინაპრების სულები შესანიშნავი მცველები.

ჩვენგან ალ-ვალიდი და ჩვენგან არ-რაშიდი,

რატომ არ ავყვავილდეთ და რატომ არ განვითარდეთ?

რესურსები ინტერნეტში