იხილეთ წყარო გვერდისთვის გურჯი-ბოღაზი

{{ინფოდაფა უღელტეხილი
| სახელწოდება = გურჯი-ბოღაზის უღელტეხილი
| ორიგინალური სახელი =  
| სურათი = K-37-143.jpg
| სურათის_წარწერა = გურჯი-ბოღაზის უღელტეხილი 1968 წლის საბჭოთა ტოპოგრაფიულ რუკაზე
| ქვეყანა = {{დროშა|თურქეთი}}
| ტერიტორიული ერთეული =
| სიმაღლე = 1889
| პოზრუკა = თურქეთი
| პოზრუკა2 = 
| lat_dir =N |lat_deg =40 |lat_min =08 |lat_sec = 08.6
| lon_dir =E |lon_deg =41 |lon_min =25 |lon_sec =42.9
| ქედი = 
| გამავალი გზა = 
| აკავშირებს = 
| ამგებელი ქანები = 
| ლანდშაფტი =
| ფლორა = 
| საიტი = 
| ვიკისაწყობი =
}}
'''გურჯი-ბოღაზი''' ({{lang-tr|Gürci boğaz||საქართველოს ყელი}}) — თურქული სახელწოდება ხეობისა  და უღელტეხილისა, რომელიც კვეთს მდინარე [[ყარა-სუ]]ს (მდ. [[ევფრატი|ევფრატის]] სათავე) და მდინარე [[ჭოროხი]]ს შენაკად [[თორთუმ-ჩაი]]ს წყალგამყოფ ქედს. გურჯი-ბოღაზზე გადიოდა [[ერზრუმი]]დან [[საქართველო]]ში მომავალი მაგისტრალური გზა. 

[[ვახუშტი ბატონიშვილი]] ასე აღწერს:
{{ციტატა|ხოლო ამის (თორთომის) დასავლით და შიფაქლუს მთის იქით გურჯი-ბოღაზის ხეობა ანუ საქართველოს ყელისა: რამეთუ ოდეს დაიპყრეს ოსმალთა აზრუმ, მიერ ჟამით უწოდეს სახელი ესე. სიგრძით არს დევაბოინის მთიდამ სპერის მდინარემდე. გამოსდის დევაბოინის მთასა, მოდის სამხრიდამ ჩდილოთ, და ხენძორეთის გადასწვრივ არს გურჯი-ბოღაზი დასავლეთით, და ესე ხევი არს საზღვარი, ბაიბურდის მთამდე, საქართველოსა და ბერძენთა. და ხეობა ესე არს ფრიად ვიწრო, კლდიანი და ტყიანი.|ვახუშტი ბატონიშვილი, „საქართველოს გეოგრაფია“, 1904, გვ. 243}}

==ლიტერატურა==
{{ქსე|3|318|მუსხელიშვილი დ.}} 

[[კატეგორია:თურქეთის გეოგრაფია]]