იხილეთ წყარო გვერდისთვის საწარმოს სააღრიცხვო პოლიტიკა

{{ბუღალტერია}}
'''საწარმოს სააღრიცხვო პოლიტიკა''' — [[ფინანსური ანგარიშგების საერთაშორისო სტანდარტები]]ს (ფასს) მიერ მოთხოვნილი პრინციპები, რომელიც მოითხოვს რომ, საწარმომ უნდა შეიმუშაოს სააღრიცხვო პოლიტიკა და ბუღალტრული აღრიცხვის წარმოებისა და ფინანსური ანგარიშგების შედგენის დროს იხელმძღვანელოს სააღრიცხვო პოლიტიკაში აღწერილი დებულებებით.
{{ციტატა|როცა სტანდარტი ან ინტერპრეტაცია კონკრეტულად ეხება რომელიმე ოპერაციას, სხვა მოვლენას ან გარემოებას, სააღრიცხვო პოლიტიკა, რომელიც ამ შემთხვევაში გამოიყენება, უნდა განისაზღვროს ამ სტანდარტის ან ინტერპრეტაციის გამოყენებით, [[ბუღალტრული აღრიცხვის საერთაშორისო სტანდარტების საბჭო]]ს (ბასს) მიერ მოცემული სტანდარტის ან ინტერპრეტაციისათვის გამოცემული შესაბამისი დანერგვის მითითებების გათვალისწინებით.<ref>ბასს 8, VII პუნქტი</ref>}}

საწარმოს სააღრიცხვო პოლიტიკის შერჩევა ხდება საწარმოს საფინანსო-ეკონომიკური და იურიდიული სამსახურების მონაწილეობით ან მომსახურე საკონსულტაციო ფირმის მიერ. ამავე დროს პასუხისმგებლობა სააღრიცხვო პოლიტიკაზე ეკისრება საწარმოს ხელმძღვანელს.

==ფასს-ის ძირითადი დაშვებები==
სააღრიცხვო პოლიტიკის საფუძველია ფასს-ის შემდეგი ძირითადი დაშვებები:
* '''დარიცხვის მეთოდი''' - სამეურნეო ოპერაციების შედეგებისა და სხვა მოვლენების აღიარება ხდება მათი მოხდენისთანავე.
{{ციტატა|საწარმოს ფინანსური ანგარიშგება უნდა მომზადდეს დარიცხვის მეთოდის გამოყენებით.<ref name="ბასს 1">ბასს 1</ref>}}
* '''ფუნქციონირებადი საწარმო''' - ფინანსური ანგარიშგებისათვის აუცილებელი მოთხოვნა, რომ აღრიცხვა გაგრძელდეს მინიმუმ ერთი წელი მაინც.
{{ციტატა|საწარმოს ფინანსური ანგარიშგების მომზადების პროცესსში, მისმა ხელმძღვანელობამ უნდა შეაფასოს, აქვს თუ არა საწარმოს საწარმოს საქმიანობის გაგრძელების უნარი, როგორც ფუნქციონირებად საწარმოს. ფინანსური ანგარიშგება უნდა მომზადდეს საწარმოს ფუნქციონირებადობის პრინციპის გათვალისწინებით, იმ შემთხვევების გარდა, როდესაც საწარმოს ხელმძღვანელს განზრახული აქვს საწარმოს ლიკვიდაცია ან საქმიანობის შეწყვეტა, ანუ მას არ აქვს რეალური არჩევანი, ასე რომ არ მოიქცეს.<ref name="ბასს 1"/>}}

==ფინანსური ანგარიშგების ხარისხობრივი მახასიათებლები==
სააღრიცხვო პოლიტიკის შესამუშავებლად აუცილებელია რომ საწარმოს ანგარიშგებები ეყრდნობოდეს შემდეგ ობიექტურ მახასიათებლებს:
* '''აღქმადობა''' - ინფორმაციის ისეთი ფორმით მიწოდებას, რომელიც ადვილად გასაგები და გამოსაყენებელი იქნება მომხმარებლისათვის.
* '''შესაბამისობა''' - ინფორმაცია უნდა იყოს: სასარგებლო მომხმარებელთა ყველა დონისათვის გადაწყვეტილების მისაღებად.
* '''საიმედოობა''' - ინფორმაცია უნდა იყოს '''ნეიტრალური''', '''სრული''', '''სამართლიანად წარდგენილი''' და '''შინაარსის ფორმაზე აღმატებული'''.
* '''შესადარისობა''' - ანგარიშგებები უნდა იყოს ფორმით მსგავსი, რომ ინფორმაციის მიმღებს შეეძლოს, სხვადასხვა პერიოდის მონაცემების ერთმანეთთან შედარება.

==ბუღალტრული აღრიცხვის პრინციპები==
ბუღალტრული აღრიცხვა ეფუძნება შემდეგ პრინციპებს:
* '''ორმხრივობა''' - საწარმოს აქტივები უნდა იყოს ვალდებულებებისა და კაპიტალის ჯამის ტოლი.
* '''ფულადი შეფასება''' - ბუღალტრულ აღრიცხვა ეფუძნება მხოლოდ ფულად საზომში წარმოდგენილ მონაცემებს.
* '''საწარმოს ავტონომიურობა''' - საწარმოს ანგარიშები გამიჯნული უნდა იყოს მისი დამფუძნებლების ანგარიშებისაგან.
* '''უწყვეტობა''' - საწარმო იფუნქციონირებს განუსაზღვრელი დროის განმავლობაში.
* '''თვითღირებულება''' - საშუელებები შეძენისას აღირიცხება თვითღირებულებით.
* '''კონსერვატივიზმი''' - ბუღალტრული აღრიცხვა არ უნდა იძლეოდეს ფინანსური მდგომარეობის გაუმართლებელ ოპტიმისტურ შეფასებებს.
* '''მატერიალურობა''' ''(არაარსებითობა)'' - ბუღალტრულ აღრიცხვაში მხედველობაში არ მიიღება არაარსებითი ფაქტი.
* '''რეალიზაცია''' - საწარმოს მიერ მიღებული შემოსავლები აღირიცხება აქტივის მყიდველზე გადაცემის ან მომსახურების გაწევის დროს.
* '''შესაბამისობა''' - საანგარიშო პერიოდში ის გასავლები მიიჩნევა ხარჯებად, რომელიც მონაწილეობს ამ პერიოდის შემოსავლების მიღებაში.

==ლიტერატურა==
* ა. ხორავა "ბუღალტრული აღრიცხვა" თბილისი. 2008.
* რ. ძაძამია "ფინანსური ანგარიშგების საერთაშორისო სტანდარტების გამოყენება" თბილისი. 2008

==სქოლიო==
{{სქოლიოს სია}}

[[კატეგორია:საბუღალტრო აღრიცხვა]]