იხილეთ წყარო გვერდისთვის ალექსანდრე ბარამიძე

'''ალექსანდრე ბარამიძე''' (დ. [[9 აპრილი]] <small>[ძვ. სტ. 27 მარტი]</small>, [[1902]], სოფ. [[ჯუნჯუათი]], [[ოზურგეთის მაზრა]] ― გ. [[30 დეკემბერი]], [[1994]], [[თბილისი]]) — [[ქართველები|ქართველი]] ლიტერატურათმცოდნე. ფილოლოგიის მეცნიერების დოქტორი ([[1936]]), პროფესორი, საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის აკადემიკოსი ([[1960]]), მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწე ([[1966]]).

== ბიოგრაფია ==
ალექსანდრე გიორგის ძე ბარამიძე დაიბადა [[1902]] წლის [[27 მარტი|27 მარტს]], სოფლის მღვდლის, გიორგი ბარამიძის, ოჯახში. თავდაპირველად [[ფოთი|ფოთის]] გიმნაზიაში სწავლობდა, ხოლო 1918-1920 წლებში — [[ხაშურის პირველი საჯარო სკოლა|ხაშურის გიმნაზიაში]]. 1920 წელს შევიდა [[თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი]]ს სიბრძნისმეტყველების ფაკულტეტის სიტყვიერების განყოფილებაზე, რომელიც 1925 წელს დაამთავრა. 1925-1927 წლებში იქვე გაიარა ასპირანტურა. 1927 წლიდან დაიწყო სამეცნიერო მოღვაწეობა. 1927-1930 წლებში იყო დოცენტი თსუ-ში. 1944-1945 წლებში იყო ფაკულტეტის დეკანი, ხოლო 1945-1949 წლებში — პრორექტორი. 1946 წლის დეკემბერში არჩეულ იქნა საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის წევრ-კორესპონდენტად. [[1962]]-[[1970]] წლებში იყო თსუ-ის ძველი ქართული ლიტერატურის ისტორიის კათედრის გამგე, [[1966]] წლიდან - საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის შოთა რუსთაველის სახელობის ქართული ლიტერატურის ისტორიის ინსტიტუტის დირექტორი. 

მისი კვლევის ობიექტი იყო უპირატესად [[XI საუკუნე|XI]]-[[XVIII საუკუნე]]ების ქართული საერო მწერლობა. მნიშვნელოვანი გამოკვლევები მიუძღვნა [[შოთა რუსთაველი|შოთა რუსთაველს]], [[ჩახრუხაძე]]ს, [[იოანე შავთელი|შავთელს]], [[თეიმურაზ I]]-ს, [[სულხან-საბა ორბელიანი|სულხან-საბა ორბელიანს]], [[გურამიშვილი, დავით|დავით გურამიშვილს]], [[ბესიკი|ბესიკსა]] და სხვებს. ერთ-ერთმა პირველმა გაარკვია „[[ამირანდარეჯანიანი]]ს“ ორიგინალურობის საკითხი, „[[რუსუდანიანი]]ს“ ლიტერატურული წყაროები. იკვლევდა ქართულ-სპარსულ ლიტერატურულ ურთიერთობებს. წვლილი მიუძღვის „[[ვისრამიანი]]ს“ ქართული თარგმანისა და „[[შაჰნამე]]ს“ ქართული ვერსიების თავისებურებათა გარკვევაში. დაწერილი აქვს ფუნდამენტური ნაშრომი „[[ქილილა და დამანა]]ს“ ქართული ვერსიების შესახებ. მონოგრაფიული სისრულით გამოირჩევა მისი ნაშრომი „შოთა რუსთველი და მისი პოემა“ ([[1966]]). აკადემიკოს [[კორნელი კეკელიძე|კ. კეკელიძესთან]] ერთად ავტორია ძველი ქართული მწერლობის ისტორიის სრული კურსისა. დაჯილდოებულია [[ლენინის ორდენი]]თ, „[[საპატიო ნიშანი|საპატიო ნიშნის]]“ ორდენით და მედლებით. მიღებული აქვს ი. ჯავახიშვილის, კ. კეკელიძისა და ი. ჭავჭავაძის სახელობის პრემიები.

დაკრძალულია [[პანთეონი (დიდუბე)|დიდუბის პანთეონში]]. ალექსანდრე ბარამიძის პირადი არქივი დაცულია [[ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრი]]ს [[ხელნაწერთა ეროვნული ცენტრის საარქივო ფონდი|საარქივო ფონდში]]. თბილისში არსებობს მისის სახელობის [[ალექსანდრე ბარამიძის ქუჩა|ქუჩა]].

== ლიტერატურა ==
{{ქე|1|356|ცაიშვილი ს., შარაძე გ.}}
{{ქსე|2|201| ცაიშვილი ს.}}
*{{cite book| | first=| last= | series=წიგნი II| title=მწერალთა ავტობიოგრაფიები| chapter=ალექსანდრე ბარამიძე|publisher=[[საქართველოს გიორგი ლეონიძის სახელობის ქართული ლიტერატურის სახელმწიფო მუზეუმი|ლიტერატურის მუზეუმი]] |location=თბილისი |year=2013| origyear=| isbn=978-99940-28-85-6| edition=|page=75-79}}
* ლაცაბიძე თ., ნარკვევები ხაშურის რაიონის სახალხო განათლების ისტორიიდან, წიგნი III, ხაშურის პირველი საჯარო სკოლა, ხაშური, 2014
* ალექსანდრე ბარამიძე, ბიობიბლიოგრაფია, თბ., 1988.
* ლიტერატურული ძიებანი (ეძღვნება ალ. ბარამიძის დაბადების 80 წლისთავს), თბ., 1983.
* საიუბილეო კრებული (ალ. ბარამიძეს დაბადების 70 წლისთავზე), თბ., 1974.

==რესურსები ინტერნეტში==
{{nplg ბიოგრაფია|00001051}}

{{იდენტიფიკატორები}}

{{DEFAULTSORT:ბარამიძე, ალექსანდრე}}
[[კატეგორია:საქართველოს მეცნიერებათა ეროვნული აკადემიის აკადემიკოსები]]
[[კატეგორია:ქართველი ლიტერატურათმცოდნეები]]
[[კატეგორია:ლენინის ორდენის კავალრები]]
[[კატეგორია:დაბადებული 9 აპრილი]]
[[კატეგორია:დაბადებული 1902]]
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 30 დეკემბერი]]
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 1994]]
[[კატეგორია:საპატიო ნიშნის ორდენის კავალრები]]
[[კატეგორია:ლანჩხუთის მუნიციპალიტეტში დაბადებულები]]
[[კატეგორია:ქართველი რუსთველოლოგები]]
[[კატეგორია:თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის კურსდამთავრებულები]]
[[კატეგორია:ბარამიძეები|ალექსანდრე]]