იხილეთ წყარო გვერდისთვის აფრიკის, კარიბის აუზის და წყნარი ოკეანის რეგიონის ქვეყნები

{{ინფოდაფა ორგანიზაცია
| სახელი = აფრიკის, კარიბის აუზისა და წყნარი ოკეანის რეგიონის ქვეყნები<br />''African, Caribbean and Pacific Group of States''
| სურათი = 
| image_border = 
| size = 250პქ
| რუკა = African, Caribbean and Pacific Group of States member nations map.svg
| msize = 200პქ
| რწარწერა = 
| რტიტრი = 
| რუკა2 = 
| აბრევიატურა = 
| დევიზი = 
| შეიქმნა = [[1975]]
| გაუქმდა = 
| ტიპი = საერთაშორისო ორგანიზაცია
| სტატუსი = მოქმედი
| მიზანი = 
| შტაბბინა = 
| ადგილმდებარეობა = [[ბრიუსელი]], [[ჟენევა]]
| ემსახურება რეგიონს = 
| წევრები = 79 წევრი სახელმწიფო
| ენა = 
| მდივანი = მოჰამედ იბნ ჩამბასი<br />([[განა]])
| ლიდერი წარწერა = 
| ლიდერი სახელი = 
| ლიდერი წარწერა2 = 
| ლიდერი სახელი2 = 
| ლიდერი წარწერა3 = 
| ლიდერი სახელი3 = 
| მნიშვნელოვანი პირები = 
| მთავარი ორგანო = გენერალური სამდივნო
| მშობელი ორგანიზაცია = 
| გაწევრიანება = 
| ბიუჯეტი = 
| შტატი = 
| ვოლონტიორი = 
| ვებსაიტი = http://www.acp.int/
| შენიშვნები = 
| ყოფილი სახელი = 
}}
'''აფრიკის, კარიბის აუზისა და წყნარი ოკეანის რეგიონის ქვეყნები''' ({{lang-en|African, Caribbean and Pacific Group of States, ACP countries}}) — საერთაშორისო ორგანიზაცია, რომელიც დღეისათვის აერთიანებს 79 ქვეყანას ([[აფრიკა]]ში — 48, კარიბის აუზში — 16 და წყნარი ოკეანის რეგიონში — 15), რომელთა უმრავლესობა ადრე [[დიდი ბრიტანეთი]]ს ან [[საფრანგეთი]]ს [[კოლონია|კოლონიები]] იყვნენ.

ორგანიზაციის დამფუძნებელი დოკუმენტია 1975 წლის ეგრეთ წოდებული ჯორჯთაუნის შეთანხმება, რომელიც მოიცავს პირველ რიგში ეკონომიკურ სფეროში ერთობლივი მუშაობის ძირითად შეთანხმებებს.

ორგანიზაციის ძირითადი მიზნებია მონაწილე ქვეყნების ეკონომიკური განვითარება, მსოფლიო ეკონომიკაში ინტეგრაცია, ასევე „ახალი, სამართლიანი და პატიოსანი მსოფლიო საზოგადოებრივი წყობის“ დაფუძნება. დასაწყისიდანვე მთავარი ამოცანა იყო ეკონომიკური კავშირების კოორდინაცია აფრიკის, კარიბის აუზისა და წყნარი ოკეანის რეგიონის ქვეყნებსა და [[ევროპის კავშირი]]ს ქვეყნებს შორის.

უკანასკნელ წლებში მონაწილე ქვეყნებმა თავისი ყურადღება გადაიტანეს ევროპის კავშირის ქვეყნებიდან მსოფლიო თანამეგობრობაზე და ატარებენ მთელ რიგ ღონისძიებებს [[მსოფლიო სავაჭრო ორგანიზაცია|მსოფლიო სავაჭრო ორგანიზაციის]] ჩარჩოებში.

== შექმნის ისტორია ==
ევროპის კავშირის ჩამოყალიბების პერიოდში ევროპული ქვეყნები, რომლებიც ფლობდნენ ყოფილ კოლონიებს [[ევროპა|ევროპის]] ფარგლებს გარეთ, ცდილობდნენ შეენარჩუნებინათ საკუთარი განსაკუთრებული ურთიერთობები მათთან. შედეგად გაჩნდა დამოკიდებულ ტერიტორიებთან „ასოციაციის“ იდეა, რომელიც გულისხმობდა მათთვის სავაჭრო კონცესიების მინიჭებას და განვითარებაში მხარდაჭერას. ამ იდეის ფორმალიზირება მოხდა I და II კონვენციებში, რომლებსაც 1963 და 1969 წლებში ხელი მოეწერა [[იაუნდე]]ში აფრიკის სახელმწიფოთა ასოციაციასა (ძირითადად საფრანგეთის და [[ბელგია|ბელგიის]] ყოფილი კოლონიები) და ევროპის კავშირს შორის.

შემდეგ ამ კონვენციებს მოჰყვა [[ლომეს კონვენციები]], რომლებიც მოქმედებდნენ 1975 წლიდან 2000 წლამდე. ისინი მოიცავდნენ ევროპის კავშირის ურთიერთდამოკიდებულებას აფრიკის, კარიბის აუზის და წყნარი ოკეანის რეგიონის ქვეყნებთან. მათგან პირველს ხელი მოეწერა 1975 წელს, [[ტოგო]]ს დედაქალაქ [[ლომე]]ში (დასავლეთი აფრიკა), დასავლეთ ევროპის 9 ქვეყანასა და აფრიკის, კარიბის აუზის და წყნარი ოკეანის რეგიონის 46 განვითარებად ქვეყნებს შორის. ლომეს IV კონვენციას 1989 წლის დეკემბერში ხელი მოაწერა ევროპის კავშირის 12 და აფრიკის, კარიბის აუზისა და წყნარი ოკეანის რეგიონის 70 ქვეყანამ. 1995 წლის ნოემბერში კუნძულოვან სახელმწიფო [[მავრიკი]]ში ხელი მოეწერა განახლებულ IV ლომეს კონვენციას, რომელსაც ევროპის კავშირის მხრიდან ხელი მოაწერა უკვე 15 ქვეყანამ.

თუ 1970-იანი წლების შუამდე დასავლეთი ევროპა ძირითადად ორიენტირებული იყო მხოლოდ დასავლეთი აფრიკის [[ფრანგულენოვანი ქვეყნები|ფრანგულენოვან ქვეყნებთან]] კავშირზე, შემდეგ ათწლეულებში, ევროპის კავშირის გაფართოებასთან დაკავშირებით, ევროპულმა საგარეო პოლიტიკამ განვითარება დაიწყო ბევრი მიმართულებით და მოიცვა თითქმის მთელი განვითარებადი სამყარო.

ლომეს I და II კონვენციები პირველ რიგში მიზანმიმართული იყო აფრიკის, კარიბის აუზისა და წყნარი ოკეანის რეგიონის ქვეყნების სამრეწველო განვითარების თანადგომისკენ, III — კვების უსაფრთხოების უზრუნველყოფისთვის. ლომეს IV კონვენცია, რომელიც ძალაში შევიდა 1991 წლის სექტემბერში, მოქმედებდა 10 წელი. ძირითად ყურადღებას ის აქცევდა გრძელვადიან განვითარებას, განსაკუთრებით კერძო ინვესტიციებს, მცირე ბიზნესს, დემოკრატიაში თანადგომას და ადამიანების უფლებების დაცვას, ასევე კუნძულოვანი სახელმწიფოების განვითარებას. ლომეს IV კონვენცია წარმოადგენდა ევროპის კავშირის ქვეყნების ყველაზე დიდ საგარეო ბიუჯეტს — 2 მილიარდ ევროზე მეტს წელიწადში.

აფრიკის, კარიბის აუზისა და წყნარი ოკეანის რეგიონის ქვეყნებისადმი დახმარების გაწევის ძირითადი ინსტრუმენტია ევროპის განვითარების ფონდი (ეგფ). ეგფ-ის პროექტების რეალიზაცია მიმდინარეობს 5 ძირითადი მიმართულებით: [[სტაბექსი|სტაბექსისა]] ([[STABEX]]) და სისმინის (SYSMIN) ექსპორტიდან შემოსავლების სტაბილიზაცია იმ ქვეყნებისთვის, რომლებიც დამოკიდებულები არიან რაიმე მინერალების ექსპორტზე; კატასტროფების შედეგების ლიკვიდაციებში დახმარებაზე; დევნილებისთვის დახმარებაზე; ეკონომიკაში სტრუქტურული გარდაქმნების დახმარებაზე.

1996 წლის 20 ნოემბერს გამოქვეყნდა ეგრეთ წოდებული „მწვანე წიგნი“, რომელმაც შეაჯამა 25-წლოვანი ლომეს კონვენციები. 2000 წლის 23 ივნისს აფრიკის, კარიბის აუზისა და წყნარი ოკეანის რეგიონის და ევროპის კავშირის ქვეყნების მინისტრების დონის 25-ე შეხვედრაზე [[ბენინი]]ს დედაქალაქ [[კოტონუ]]ში ხელი მოეწერა ახალ შეთანხმებას ამ ორი ორგანიზაციის ქვეყნებს შორის თანამშრომლობის შესახებ, რომელმაც განსაზღვრა მხარეების ურთიერთობის პრინციპები უახლოესი 20 წლის განმავლობაში. მას სახელად უწოდეს „კოტონუს შეთანხმება“. დოკუმენტს ხელი მოაწერა არა მარტო ევროპის კავშირის 15 და აფრიკის, კარიბის აუზის და წყნარი ოკეანის რეგიონის 71 ქვეყნის წარმომადგენლებმა, არამედ წყნარი ოკეანის რეგიონის 6 კუნძულოვანმა სახელმწიფომ — [[კუკის კუნძულები]], [[ნაურუ]], [[პალაუ]], [[მარშალის კუნძულები]], [[ნიუე]], ასევე [[მიკრონეზიის ფედერაციული შტატები]], რომლებიც მიწვეული იყვნენ ამ შეთანხმებაში მონაწილეობის მისაღებად ახალი წევრების სახით. აფრიკის, კარიბის აუზის და წყნარი ოკეანის რეგიონის 78 ქვეყნიდან კოტონუს შეთანხმებას ხელი არ მოაწერა მხოლოდ [[კუბა]]მ.

შეთანხმების ერთ-ერთი ძირითადი მიზანია აფრიკის, კარიბის აუზისა და წყნარი ოკეანის რეგიონის ქვეყნების თანდათანობითი და ჰარმონიული ინტეგრაცია მსოფლიო ეკონომიკის სისტემაში რეგიონალური ინტეგრაციის პროცესების კონსოლიდაციის ბაზაზე თვითონ აფრიკის, კარიბის აუზისა და წყნარი ოკეანის რეგიონის ქვეყნების შიგნით. თანამშრომლობის საბაზო პრინციპებია — ადამიანის უფლებების, დემოკრატიული ნორმების, კანონის უზენაესობის პატივისცემა, ასევე სამართლიანი მმართველობის რეჟიმი, რომელიც შეთანხმებაში დამატებულია პარტნიორებს შორის პოლიტიკური დიალოგით, რაც ძირითადი ფაქტორია ევროპის კავშირის ფინანსური დახმარებისა. მთავარი ნოვაციებია დახმარების დიფერენციაცია, სამოქალაქო საზოგადოების მოზიდვა თანამშრომლობისკებ, კერძო სექტორის მხარდაჭერა, ასევე იმ პროექტების მხარდაჭერა, რომლებიც დაკავშირებულია ბუნების დაცვასთან და [[სასარგებლო წიაღისეული]]ს მოპოვებასთან. შეთანხმება ითვალისწინებს ახალ სავაჭრო რეჟიმზე ეტაპობრივი გადასვლის პროცესს, რომელიც უკვე აღარ იქნება ბაზირებული ცალმხრივ პრეფერენციებზე და თანდათანობით ჩამოაყალიბებს ერთმანეთთან ურთიერთობაზე დაფუძნებულ სისტემას. ამ პროცესის ეტაპები უნდა გახდეს 2008 წელს ძალაში შესული ეკონომიკური თანამშრომლობის რეგიონალური შეთანხმებები, რომლებიც მოამზადებენ თავისუფალი ეკონომიკური ზონების შექმნას 2020 წლისთვის. მაგრამ აფრიკის, კარიბის აუზის და წყნარი ოკეანის რეგიონის ნაკლებად განვითარებული ქვეყნები, რომლებიც მზად არ არიან ხელი მოაწერონ რეგიონალურ შეთანხმებებს, გააგრძელებენ პრეფერენციალური რეჟიმის სარგებლობას.

2003 წლის 1 აპრილს კოტონუს შეთანხმება ძალაში შევიდა. აფრიკის, კარიბის აუზისა და წყნარი ოკეანის რეგიონის ქვეყნები რჩება ევროპის კავშირის საგარეო პოლიტიკური ხაზის ერთ-ერთ პრიორიტეტულ მიმართულებად ახალ მრავალპოლუსიან სამყაროში. აფრიკაში ევროპის კავშირი აპირებს გააგრძელოს თანამშრომლობა [[დასავლეთაფრიკული ეკონომიკური და სავალუტო კავშირი|დასავლეთაფრიკულ ეკონომიკურ და სავალუტო კავშირთან]], [[სამხრეთ აფრიკის ქვეყნების განვითარების თანამეგობრობა]]სთან, [[დასავლეთ აფრიკის ქვეყნების ეკონომიკური თანამეგობრობა|დასავლეთ აფრიკის ქვეყნების ეკონომიკურ თანამეგობრობა]]სთან, [[აღმოსავლეთ აფრიკის თანამეგობრობა]]სთან. ევროპის კავშირი მხარს უჭერს დიალოგს [[აფრიკის კავშირი|აფრიკის კავშირთან]]<ref>[http://ec.europa.eu/trade/issues/bilateral/regions/acp/regneg_en.htm EPA Groups]</ref>.

მთლიანობაში, ევროპის კავშირის პოლიტიკა განვითარებად ქვეყნებთან მიმართებაში დღეისათვის განიცდის მნიშვნელოვან ცვლილებებს, რომელიც პირობითად შეიძლება დავყოთ 4 კატეგორიად:

1) საგარეო დახმარებების ადმინისტრირების რადიკალური გადახედვა, სადაც განსაკუთრებული ყურადღება დაეთმობა კოორდინაციის და დახმარების პროგრამების ეფექტური რეალიზაციის გაძლიერებას. ამ მიზნებისათვის 2001 წლის იანვარში დაარსდა სპეციალური ორგანო — ევროპული დახმარების მიღების თანამშრომლობის ცენტრი ({{lang-en|EuropeAid Co-operation Office}}), რომელიც დაკავებულია საგარეო დახმარებების და ევროპის კავშირის მხარდაჭერის კოორდინირებით;

2) [[ევროპის კავშირი]]ს დახმარების პროგრამების ორიენტაციის შეცვლა, რომლებიც დაემსგავსება სხვა საერთაშორისო დონორების პროექტებს, ისეთების, როგორებიცაა [[მსოფლიო ბანკი]] და [[საერთაშორისო სავალუტო ფონდი]], ანუ მათში ძირითადი ყურადღება მიექცევა პოლიტიკურ დიალოგს, მმართველობას და სტაბილურ განვითარებას;

3) ევროპის კავშირის განვითარების პოლიტიკის [[მსოფლიო სავაჭრო ორგანიზაცია|მსოფლიო სავაჭრო ორგანიზაციის]] წესებთან შესაბამისობაში მიყვანის გაძლიერება;

4) ბაზრის გახსნის ახალი სტრატეგია ყველაზე ღარიბი ქვეყნებისათვის: 2000 წლის სექტემბერში ევროპულმა კომისიამ 48 უღარიბეს ქვეყანას წარუდგინა 2005 წლისთვის ევროპის ბაზარზე მათი პროდუქციის დაუბეგრავად გატანა. ამ ინიციატივამ, სახელწოდებით „ყველაფერი, იარაღის გარდა“ ({{lang-en|„Everything But Arms“}}) რეალიზება დაიწყო 2001 წელს.

დღეისათვის აფრიკის, კარიბის აუზისა და წყნარი ოკეანის რეგიონის ქვეყნების ჯგუფში შედის 79 სახელმწიფო, მათგან [[გაერთიანებული ერების ორგანიზაცია]]მ 38 ქვეყანა შეიყვანა მსოფლიოს 48 ყველაზე უფრო განუვითარებელი ქვეყნების სიაში. აფრიკის, კარიბის აუზისა და წყნარი ოკეანის რეგიონის 79 ქვეყნიდან მხოლოდ [[ლიბერია]] და [[ეთიოპია]] არ არიან ევროპის კავშირის წევრი სახელმწიფოების ყოფილი კოლონიები. ევროპის ქვეყნების ყველა ყოფილი კოლონია არ შედის აფრიკის, კარიბის აუზისა და წყნარი ოკეანის რეგიონის ქვეყნების ჯგუფში (მაგალითად, ყოფილი ბრიტანული კოლონიები [[ინდოეთი]] და [[პაკისტანი]]). ცალკე შეთანხმებები ევროპის კავშირთან აქვს [[სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკა]]ს, რომელიც არ არის ლომეს კონვენციის სრულუფლებიანი წევრი.

== აფრიკის, კარიბის აუზის და წყნარი ოკეანის რეგიონის ქვეყნები ==

=== აფრიკა ===
{|width="90%"
|width="30%"|
* {{AGO}}
* {{GNQ}}
* {{ETH}}
* {{BEN}}
* {{BWA}}
* {{BFA}}
* {{BDI}}
* {{DJI}}
* {{CIV}}
* {{ERI}}
* {{GAB}}
* {{GMB}}
* {{GHA}}
* {{GIN}}
* {{GNB}}
* {{CMR}}
|width="30%"|
* {{CPV}}
* {{KEN}}
* {{COM}}
* {{COD}}
* {{COG}}
* {{LSO}}
* {{LBR}}
* {{MDG}}
* {{MWI}}
* {{MLI}}
* {{MRT}}
* {{MUS}}
* {{MOZ}}
* {{NAM}}
* {{NER}}
* {{NGA}}
|width="30%"|
* {{RWA}}
* {{ZMB}}
* {{SEN}}
* {{STP}}
* {{SYC}}
* {{SLE}}
* {{ZWE}}
* {{SOM}}
* {{ZAF}}
* {{SDN}}
* {{SWZ}}
* {{TZA}}
* {{TGO}}
* {{TCD}}
* {{UGA}}
* {{CAF}}
|}

=== კარიბის აუზი ===
{|width="60%"
|width="30%"|
* {{ATG}}
* {{BHS}}
* {{BRB}}
* {{BLZ}}
* {{DMA}}
* {{DOM}}
* {{GRD}}
* {{GUY}}
|width="30%"|
* {{HTI}}
* {{JAM}}
* {{CUB}}
* {{KNA}}
* {{LCA}}
* {{VCT}}
* {{SUR}}
* {{TTO}}
|}
კარიბის აუზის ქვეყნები წარმოადგენენ შედარებით კეთილმოწყობილი ქვეყნების ჩამოყალიბებულ გეოპოლიტიკურ დაჯგუფებას. კარიბის ჯგუფის ქვეყნების განსაკუთრებულობა მდგომარეობს მათი გეოგრაფიული სიახლოვით და ეკონომიკური დამოკიდებულებით აშშ-ზე. ყველა ეს ქვეყანა შევიდა 1995 წელს შექმნილ კარიბის სახელმწიფოთა ასოციაციაში (კსა), რომლის განვითარება ხდება დასავლეთ ნახევარსფეროს ინტეგრაციული პროცესების ჩარჩოებში.

=== წყნარი ოკეანის რეგიონი ===
{|width="60%"
|width="30%"|
* {{COK}}
* {{FJI}}
* {{KIR}}
* {{MHL}}
* {{flagicon|მიკრონეზიის ფედერაციული შტატები}} [[მიკრონეზიის ფედერაციული შტატები]]
* {{NRU}}
* {{NIU}}
* {{TLS}}
|valign="top" width="30%"|
* {{PLW}}
* {{PNG}}
* {{SLB}}
* {{flagicon|სამოა}} [[სამოა]]
* {{TON}}
* {{TUV}}
* {{VUT}}
|}

წყნარი ოკეანის აუზის 8 ქვეყანა აფრიკის, კარიბის აუზის და წყნარი ოკეანის რეგიონის ქვეყნებს შორის ყველაზე უფრო მრავალფეროვანია. ყველაზე უფრო დიდია [[პაპუა-ახალი გვინეა]] მოსახლეობით დაახლოებით 7 მილიონი ადამიანი, რაც შეადგენს ამ ჯგუფში შემავალი ქვეყნების მოსახლეობის 70 %-ს. ამ ქვეყნებს, რომლებიც წარმოადგენენ [[კუნძულოვანი სახელმწიფო|კუნძულოვან სახელმწიფოებს]], გააჩნიათ მცირე ეკონომიკური პოტენციალი და ორიენტირებულები არიან საექსპორტო ვაჭრობაზე. პაპუა-ახალი გვინეა 1989 წლიდან მონაწილეობს [[აზია-წყნარი ოკეანის ეკონომიკური თანამშრომლობა|აზია-წყნარი ოკეანის ეკონომიკური თანამშრომლობის]] ორგანიზაციასთან. ამ რეგიონის სხვა ქვეყნები, [[ავსტრალია|ავსტრალიის]] და [[ახალი ზელანდია|ახალი ზელანდიის]] მხარდაჭერით, ასევე თანდათან ორიენტაციას იღებენ [[აზია|აზიურ]] მსოფლიო ეკონომიკურ ცენტრზე.

== მართველობა ==
აფრიკის, კარიბის აუზისა და წყნარი ოკეანის რეგიონის ქვეყნები იმართება გენერალური სამდივნოს მიერ, რომლის შტაბ-ბინა მდებარეობს [[ბელგია|ბელგიის]] დედაქალაქ [[ბრიუსელი|ბრიუსელში]]. კიდევ ერთი წარმომადგენლობა გახსნილია [[შვეიცარია|შვეიცარიის]] ქალაქ [[ჟენევა]]ში.

აფრიკის, კარიბის აუზის და წყნარი ოკეანის რეგიონის ქვეყნების ძირითადი ორგანოებია:

* მინისტრთა საბჭო;
* ელჩების კომიტეტი;
* საპარლამენტო ასამბლეა;
* აფრიკის, კარიბის აუზისა და წყნარი ოკეანის რეგიონი-ევროპის კავშირის ერთობლივი ასამბლეა, რომელიც შედგება ლომეს IV კონვენციაში მონაწილე თითოეული ქვეყნის ერთი არჩეული წარმომადგენლისგან და ევროპის კავშირის წევრების იგივე რაოდენობა. ესაა საკონსულტაციო ორგანო, რომელიც იკრიბება წელიწადში ორჯერ;
* აფრიკის, კარიბის აუზისა და წყნარი ოკეანის რეგიონი-ევროპის კავშირის მინისტრთა საბჭო, სადაც შედიან ყველა ამ ორივე ორგანიზაციაში შემავალი ქვეყნების მინისტრები, ასევე გადაწყვეტილებების მიმღები კომისიის წარმომადგენელი;
* აფრიკის, კარიბის აუზისა და წყნარი ოკეანის რეგიონი-ევროპის კავშირის ელჩების კომიტეტი, რომელიც შედგება ევროპის კავშირის ყველა ქვეყნის მუდმივი წარმომადგენლისგან, ევროპული კომისიის წარმომადგენელისაგან და ევროპის კავშირში აფრიკის, კარიბის აუზის და წყნარი ოკეანის რეგიონის ქვეყნების მისიის მეთაურები და აღმასრულებელი და მმართველობითი ფუნქციების შემსრულებლები;
* მეწარმეობის განვითარების ცენტრი;
* [[სოფლის მეურნეობა|სოფლის მეურნეობის]] და [[მიწადმოქმედება|მიწადმოქმედების]] ტექნიკური ცენტრი.

აფრიკის, კარიბის აუზისა და წყნარი ოკეანის რეგიონის ქვეყნების გენერალურ მდივნად 2010 წელს დაინიშნა მოჰამედ იბნ ჩამბასი ([[განა]]).

=== აფრიკის, კარიბის აუზისა და წყნარი ოკეანის რეგიონის ყველაზე უფრო ნაკლებად განვითარებული ქვეყნები ===
{|width="90%"
|width="30%"|
* {{AGO}}
* {{BEN}}
* {{BFA}}
* {{BDI}}
* {{CAF}}
* {{TCD}}
* {{COM}}
* {{COD}}
* {{DJI}}
* {{GNQ}}
* {{ERI}}
* {{ETH}}
* {{GMB}}
|width="30%"|
* {{GIN}}
* {{GNB}}
* {{HTI}}
* {{KIR}}
* {{LSO}}
* {{LBR}}
* {{MDG}}
* {{MWI}}
* {{MLI}}
* {{MRT}}
* {{MOZ}}
* {{NER}}
* {{RWA}}
|width="30%"|
* {{flagicon|სამოა}} [[სამოა]]
* {{STP}}
* {{SLE}}
* {{SLB}}
* {{SOM}}
* {{SDN}}
* {{flagicon|აღმოსავლეთი ტიმორი}} [[აღმოსავლეთი ტიმორი]]
* {{TZA}}
* {{TUV}}
* {{TGO}}
* {{UGA}}
* {{VUT}}
* {{ZMB}}
|}

=== აფრიკის, კარიბის აუზისა და წყნარი ოკეანის რეგიონის კუნძულოვანი ქვეყნები ===
{|width="90%"
|width="30%"|
* {{COK}}
* {{FJI}}
* {{KIR}}
* {{MHL}}
* {{flagicon|მიკრონეზიის ფედერაციული შტატები}} [[მიკრონეზიის ფედერაციული შტატები]]
* {{NRU}}
* {{NIU}}
* {{TLS}}
* {{PLW}}
* {{PNG}}
* {{SLB}}
* {{flagicon|სამოა}} [[სამოა]]
|width="30%"|
* {{TON}}
* {{TUV}}
* {{VUT}}
* {{ATG}}
* {{BHS}}
* {{BRB}}
* {{LCA}}
* {{DMA}}
* {{DOM}}
* {{GRD}}
* {{GUY}}
* {{HTI}}
|width="30%"|
* {{JAM}}
* {{CUB}}
* {{KNA}}
* {{VCT}}
* {{TTO}}
* {{CPV}}
* {{COM}}
* {{MDG}}
* {{MUS}}
* {{STP}}
* {{SYC}}
|}

==რესურსები ინტერნეტში==
* [http://www.acp.int/ ორგანიზაციის ოფიციალური საიტი] {{ref-en}} {{ref-fr}}
* [http://www.europarl.europa.eu/intcoop/acp/10_01/default_en.htm აფრიკის, კარიბის აუზის და წყნარი ოკეანის რეგიონი-ევროპის კავშირის ერთობლივი ასამბლეის საიტი] {{ref-en}} {{ref-fr}}
* [http://practicalaction.org/?id=africanvoices African Voices: About EC Aid to Africa] {{ref-en}}
* [http://www.acp-eucourier.info The Courier — The Magazine of Africa, Caribbean, Pacific and European Union cooperation and relations] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20150801044124/http://acp-eucourier.info/ |date=2015-08-01 }} {{ref-en}} {{ref-fr}}
* [http://www.acp-programming.eu/ Website on EU cooperation for ACP countries] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20091211205644/http://www.acp-programming.eu/ |date=2009-12-11 }} {{ref-en}}

==სქოლიო==
{{სქოლიო}}

[[კატეგორია:საერთაშორისო ორგანიზაციები]]