იხილეთ წყარო გვერდისთვის ბეგა II სურამელი

'''ბეგა II სურამელი''' (დ. დაახლოებით [[1225]] ― გ. XIII საუკუნის ბოლო) — [[ქართველები|ქართველი]] დიდი ფეოდალი, [[ერისთავთერისთავი]], [[ქართლის ერისთავი]].

საქართველოს მეფეების: [[დავით VI|დავით VI ნარინის]], [[დავით VII|დავით VII ულუს]], [[დემეტრე II, თავდადებული|დემეტრე II-ისა]] და [[დავით VIII|დავით VIII-ის]] კარის მოხელე-ვეზირი, მსახურთუხუცესი, [[სურამელი, გრიგოლ|გრიგოლ სურამელის]] ძე. სურამელი იყო თანშეზრდილი უფლისწულ [[დავით VI|დავით]] [[რუსუდანი|რუსუდანის]] ძისა, რომელსაც [[1242]]/[[1243]] სხვა ქართველებთან ერთად გაჰყვა ურდოში (ჯერ [[ბათო-ყაენი|ბათო-ყაენთან]], ხოლო იქიდან - ყარაყორუმში, დიდ ყაენთან). საქართველოში დაბრუნების შემდეგ, ორმეფობის დროს ([[1247]] - [[1259]]), ბეგა თავის მამასთან ერთად აქტიურად მონაწილეობდა საქართველოს პოლიტიკურ ცხოვრებაში. [[1259]] დასავლეთ საქართველოში გაჰყვა მონღოლთა წინააღმდეგ აჯანყებულ დავით VI-ს. [[1260]], მამის გარდაცვალებასთან დაკავშირებით ის დაბრუნდა აღმოსავლეთ საქართველოში, შეურიგდა მონღოლებს და მიიღო ულუ დავითისაგან მამის ორივე სახელო: ქართლის ერისთავობა და მსახურთუხუცესობა. ამ სახელოებს ის ფლობდა სიკვდილამდე (შემდეგ ისინი ებოძა მის უფროს ვაჟს ჰამადას). ჟამთაღმწერლის ცნობით, მონღოლები ბეგას უწოდებდნენ "სალინ-ბეგს", ე. ი. კარგ ბეგას.

ბეგას ასული ხუაშაქი იყო ლიხთ-იმერეთის მანდატურთუხუცეს [[ბედან ჯუანშერის ძე დადიანი|ბედიან-დადიანის]] მეუღლე. ხუაშაქი და მისი მეუღლე იხსენიებიან მარტვილისა და ხობის ხატების წარწერებში. ბეგას ვაჟები [[სურამელი, ჰამადა|ჰამადა]], [[სურამელი, რატი II|რატი]], მიქელი, დემეტრე II-ისა და [[დავით VIII|დავით VIII-ის]] დროის აქტიური პოლიტიკური მოღვაწეები იყვნენ.

== ლიტერატურა ==
* ''შოშიაშვილი ნ.,'' ქსე, ტ. 9, გვ. 609, თბ., 1985

{{DEFAULTSORT:სურამელი, ბეგა II}}
[[კატეგორია:ქართველი დიდი ფეოდალები]]
[[კატეგორია:ქართლის ერისთავები]]