იხილეთ წყარო გვერდისთვის ბოცო ბოცოსძე

'''ბოცო ბოცოსძე''' — XIII საუკუნის I ნახევარში ქართველი მოღვაწე, სამცხის დიდგვაროვან ფეოდალთა - [[ბოცოსძენი|ბოცოსძეთა]] პირველი თაობის წარმომადგენელი, [[ჯაყელი, ბოცო|ბოცო ჯაყელის]] ძე, [[ჩუხჩარხი]] [[თამარ მეფე|თამარ]] მეფის დროს.

[[გიორგი IV ლაშა|ლაშა გიორგის]] ლაშქრობაში განძაზე (დაახლოებით 1213-1214) ბოცოსძე სხვა მესხებთან ერთად მეთაურობდა წინამბრძოლთა გუნდს და თავი გამოიჩინა სიმამაცით. 1226 წელს, [[ჯალალედინი]]ს შემოსევის დროს, [[რუსუდანი|რუსუდან]] მეფემ ძმებს - ბოცოს და [[ბოცოსძე, მემნა|მემნას]] დაავალა [[თბილისი]]ს დაცვის ხელმძღვანელობა. ქალაქში მცხოვრებ სპარსელთა შინაღალატის შედეგად მტერი ქალაქში შეიჭრა. თბილისის დამცველები ბოცო ბოცოსძის მეთაურობით [[ისანი|ისანში]] გამაგრდნენ. მხოლოდ რუსუდანის დაჟინებული მოთხოვნის შემდეგ შეწყვიტა წინააღმდეგობა ბოცომ და ჯარი სიმაგრიდან გაიყვანა. ამის შემდეგ ბოცოსძე წყაროებში აღარ იხსენიება. ბოცოს ცოლად ჰყავდა ვანენი, ერისთავთ-ერისთავ ივანე აბუსერისძის ქალიშვილი და [[ტბელი აბუსერისძე|ტბელი აბუსერისძის]] და. მათი შვილი უნდა იყოს 1260-იან წლების ამბებთან დაკავშირებით [[ჟამთააღმწერელი|ჟამთააღმწერელთან]] მოხსენიებული შალვა ბოცოსძე.

== ლიტერატურა ==
* ''ჯავახიშვილი ივ.,'' ქართველი ერის ისტორია, წგნ. 3, თბ., 1966
{{ქსე|2|493|შოშიაშვილი ნ.}}
{{DEFAULTSORT:ბოცოსძე, ბოცო}}

[[კატეგორია:ჯაყელები]]
[[კატეგორია:ბოცოსძენი]]
[[კატეგორია:ჩუხჩარხები]]