იხილეთ წყარო გვერდისთვის გიორგი აბზიანიძე

{{მმ*|აბზიანიძე}}
'''გიორგი ნიკოლოზის ძე აბზიანიძე''' (დ. [[23 მაისი]], [[1907]], [[ქუთაისი]] ― გ. [[6 აპრილი]], [[1976]], [[თბილისი]]) ― [[ქართველები|ქართველი]] ლიტერატურათმცოდნე და პედაგოგი, საქართველოს მეცნიერების დამსახურებული მოღვაწე (1969), ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი (1964), [[პროფესორი]] (1965).

==ბიოგრაფია==
დაიბადა ცნობილი პედაგოგის ოჯახში. დაამთავრა [[თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი|თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის]] (თსუ) ფილოლოგიის ფაკულტეტი (1929). 1935 წლიდან მუშაობდა შოთა რუსთაველის სახელობის ქართული ლიტერატურის ისტორიის ინსტიტუტში და თსუ-ში. იკვლევდა უმთავრესად XIX საუკუნის ქართული ლიტერატურისა და საზოგადოებრივი აზროვნების საკითხებს. აბზიანიძის მნიშვნელოვანი ნაშრომებია: "ქართველი კლასიკოსები" (1950), "ნარკვევები XIX საუკუნის ქართული საზოგადოებრივი აზრის ისტორიიდან" (1959); მონოგრაფები: "აკაკი წერეთელი. ცხოვრება და შემოქმედება" ([[რუსული ენა|რუსულ ენაზე]], 1940; [[ქართული ენა|ქართულ ენაზე]], 1960), "ნიკოლოზ ბარათაშვილი" (1955) და სხვა. აბზიანიძის რედაქტორობით გამოვიდა [[წერეთელი, აკაკი|ა. წერეთლის]] თხზულებათა აკადემიური გამოცემა. იყო "ქართული ლიტერატურის ისტორიის" ექვსტომეულის თანაავტორი და თანარედაქტორი.

==ლიტერატურა==
{{ქსე|1|28}}
{{ქე|1|29}}

{{DEFAULTSORT:აბზიანიძე, გიორგი}}

[[კატეგორია:ქართველი პედაგოგები]]
[[კატეგორია:ქართველი ლიტერატურათმცოდნეები]]
[[კატეგორია:დაბადებული 23 მაისი]]
[[კატეგორია:დაბადებული  1907]]
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 6 აპრილი]]
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 1976]]
[[კატეგორია:აბზიანიძეები|გიორგი]]