იხილეთ წყარო გვერდისთვის ენერგი კოტბუსი (საფეხბურთო კლუბი)

{{ინფოდაფა საფეხბურთო კლუბი
|სახელი = ენერგი
|ლოგო = [[ფაილი:Fcenergie.png|150px|ლოგო]]
|სრული სახელი = საფეხბურთო კლუბი კოტბუსის ენერგი
|მეტსახელი = ენერგეტიკოსები
|დაარსდა = 1966 წლის 31 იანვარი
|სტადიონი = მეგობრობა
|ტევადობა = 22 528
|პრეზიდენტი = ულრიხ ლეფში {{flagicon|germany}}
|მწვრთნელი = რუდი ბომერი {{flagicon|germany}}
|კაპიტანი = მარკ-ანდრე კრუშკა {{flagicon|germany}}
|ლიგა = 2. ბუნდესლიგა
|სეზონი = 2011/2012
|ადგილი = 14 
|საიტი = http://fcenergie.de/
| pattern_la1=|pattern_b1=|pattern_ra1=
| leftarm1=FF0000|body1=FF0000|rightarm1=FF0000|shorts1=FFFFFF|socks1=FF0000
| pattern_la2=|pattern_b2=|pattern_ra2=
| leftarm2=FFFFFF|body2=FFFFFF|rightarm2=FFFFFF|shorts2=FF0000|socks2=FFFFFF
}}
'''„ენერგი“''' — [[გერმანია|გერმანიის]] [[ფეხბურთი|საფეხბურთო]] კლუბი ქალაქ [[კოტბუსი]]დან. დაარსდა [[1963]] წელს [[გერმანიის დემოკრატიული რესპუბლიკა|გერმანიის დემოკრატიულ რესპუბლიკაში]].

== ისტორია ==
=== დასაწყისი ===
1962-63 წლების სეზონის შემდეგ, იმჟამად გერმანიის დემოკრატიული რესპუბლიკის უმაღლესი ლიგიდან დაქვეითებული ბრიესკის თერთმეტი ფეხბურთელი კოტბუსს გაემგზავრა და ახლადდაარსებულ SC Cottbus-ს შეუერთდა. თავდაპირველად გუნდი დდრ-ის ჩრდილოეთის პირველობაზე გამოდიოდა, თუმცა ეს გუნდის ისტორიაში წარმატებულ და აღმასვლის პერიოდს ნამდვილად არ განეკუთვნება.
[[ფაილი:Fcenergie1.jpg|მარცხნივ|200პქ|მინი|ენერგიული ერის დასაწყისი]]
როდესაც DTSB ბუნდესხელმძღვანელობამ გადაწყვიტა საკლუბო და სანაკრებო საფეხბურთო დონეების ერთმანეთისგან გამიჯვნა, SCC–ის ფეხბურთელებსაც თავიანთი შესაძლებლობების მაქსიმალურად გამოვლების საშუალება მიეცათ. ასე დაარსდა [[1966]] წლის 31 იანვარს ელექტროსადგურის ხელმძღვანელობაზე დაქვემდებარებული  კოტბუსის „საწარმოს სპორტული გაერთიანება“. ახლადშექმნილი გუნდის სახელის მოფიქრებაში 450 მოხალისე მონაწილეობდა, საბოლოოდ გუნდს „ენერგი“ დაარქვეს.

===აღმავლობის ნაბიჯები===
1973 წლის 7 ივლისის შუადღე. კლაუს სტაბახს პატივი ერგო მეტოქის კარში დაახლოებით ოცი მეტრიდან გაეტანა გოლი, რომელმაც კოტბუსის ენერგის ისტორია შეცვალა. უმაღლეს ლიგაში აღზევებას კოტბუსის ენერგის საშინაო არენაზე გულშემატკივართა რიცხვის გაზრდა მოჰყვა. თუ კი ენერგის სტადიონზე მხოლოდ დერბიზე, Forvert–ის წინააღმდეგ მოდიოდა 11.000 გულშემატკივარი, უმაღლეს ლიგაში აღზევების შემდეგ ამ რაოდენობის გულშემატკივარი ესწრებოდა ენერგის ყველა საშინაო შეხვედრას. თუმცა უმაღლეს ლიგაში სადებიუტო სეზონი კოტბუსის ენერგისთვის ერთობ არასასიამოვნო გამოდგა. კოტბუსის ენერგმა შინ ჩატარებულ 13 შეხვედრიდან ერთი მატჩის მოგებაც ვერ მოახერხეს.
[[ფაილი:Fcenergie2.jpg|მარჯვნივ|200პქ|მინი|აღმავლობის პერიოდი]]

===ლიფტი გუნდი===
ერთი წლის შემდეგ, მეორე ლიგაში დაქვეითებული კოტბუსის ენერგი, 5 ჩატარებული შეხვედრიდან მოპოვებული 3 ქულით წარმატების მიღწევის იმედებს მაინც იტოვებს. გუნდმა საკუთარი ძალების ღრმად ირწმუნა და ყველასთვის გასაოცარი შედეგი აჩვენა. გუნდმა ზედიზედ 3 შეხვედრის მოგება მოახერხა. კოტბუსის ენერგის პირველი სახელოვანი გამარჯვება სწორედ ამ პერიოდს უკავშირდება. ენერგეტიკოსებმა უნიონ ბერლინი 5:1 დაამარცხეს (იმჟამინდელი რადიორეპორტაჟი ჰაინც ფლორიან ოერტელს მიჰყავდა, რომელმაც მატჩის მსვლელობისას შემდეგი სიტყვები თქვა: " უნიონ ბერლინი საკუთარ კედლებში საკუთარ დაკრძალვას ზეიმობს "). 1975 წლის 21 ივნისს კოტბუსის ენერგის საშინაო არენაზე 12.000 მაყურებელი ესწრება Wismut Gera–სთან გასამართ შეხვედრას. დღის გმირი, რომელმაც ორივე გატანილ გოლში მიიღო მონაწილეობა, ლოთარ „ლოტე“ შულცი გახდა. 1981 წლამდე ენერგის ფანები კვლავ DDR ლიგის რანგის თამაშებით უნდა დაკმაყოფილებულიყვნენ. FDGB–ის თასის მეოთხედფინალში კოტბუსის ენერგი FC Chemie Halles ხვდება, სადაც 20 მეტრიდან ახლადმოსულ თოვლში, ენერგიმ თავისი ლეგენდარული მეკარის, Andreas Wendtis წყალობით დამატებული დროის შემდეგ, მატჩი სათავისოდ შემოატრიალა და ნახევარფინალში Dynamo dresden–თან თამაშის უფლება მოიპოვა, სადაც ფინალში გასვლისთვის მძიმე ორთაბრძოლის გადატანა მოუხდათ – ენერგეტიკოსები დამარცხდნენ.

1984 წელს გუნდში ახალი ერა იწყება. ახალ მწვრთნელთან, Fritz Bohla–სთან ერთად ყველაფერი 180 გრადუსით იცვლება. ფრიტცისთვის სადებიუტო შეხვედრაში კოტბუსის ენერგი Union Berlin–ს დამაჯერებლად ამარცხებს – 4:1. 1986 წლამდე გუნდი უმაღლეს ლიგაში დარჩენას ვერ ახერხებს, ხოლო გადაწყვეტ თამაშში Neubranderburg–ის წინააღმდეგ 11.000 მაყურებლის წინაშე "მშენებარე" მეგობრობის სტადიონზე კოტბუსის ენერგი შთამბეჭდავ გამარჯვებას აღწევს – 4:0. 1986/87 წლების სეზონში გუნდის ჩამოქვეითება ბოლო თამაშების შედეგების მიხედვით წყდება. ათასზე მეტი ფანი მიაცილებდა ენერგის ბრანდერბურგისაკენ. ბოლო ტურში მოგებული 1:0 არ არის საკმარის უმაღლესში ადგილის შესანარჩუნებლად.  მიზეზი კი Stal Riesa Leipzig–ის Brino-Plaches stadion–ზე 1.FC Lok Leipzig–ი მეგობრულად აღწევს სასურველ შედეგს და ბურთების უკეთესი მაჩვენებლით კოტბუსის ენერგს სჯობნის.

===პირველ ლიგაში დამკვიდრება===
ჩამოქვეითების შემდეგ გუნდი კვლავ ერთ მთლიანობად რჩება და ერთსულოვნად აგრძელებს წარმატებისთვის ბრძოლას. საგულისხმოა, რომ საკუთარ არენაზე კოტბუსის ენერგმა, ყველა მეტოქის დამარცხება მოახერხა. 1989/90 წლების სეზონში გუნდი არცერთ თამაშს არ აგებს. საკუთარ მაგიურ გაზონზე – კოტბუსის ენერგი მაყურებელთა დასწრების მხირ მესამე ადგილზს იკავებს ლიგაში. ენერგეტიკოსები მხოლოდ დრეზდენელ და როსტოკელ გულშემატკივართ ჩამორჩნენ. კოტბუსის ენერგი წარმატებული სვლის გაგრძელებას ვერ ახერხებს და კვლავ გერმანიის მესამე ეშელონის გუნდთა კატეგორიას მიეკუთვნება.
[[ფაილი:Fcenergie3.jpg|მარჯვნივ|200პქ|მინი|1. Bundesliga]]

===AMATEUR LIGA 1991-1994===
თითქმის მთელი ქალაქი იყო გუნდის მშენებლობის პროცესში ჩართული თუმცა მხოლოდ Jens Melzigi და Jörg Schwanke–მ (ერთადერთი მოთამაშე DDR  –ის ნაკრებში კოტბუსის ენერგიდან) შეძლეს დრეზდენთან და ბოხუმთან ერთად ბუნდესლიგის საგზურის მოპოვება. გუნდის გაძლიერების მიზნიდ კოტბუსის ენერგის ხელმძღვანელობამ ყველა განათხოვრებული ფეხბურთელი დაიბრუნა და აქცენტი კლუბში აღზრდილ ფეხბურთელებზე გააკეთა. 1991/92 წლების სეზონში გუნდი მესამე ადგილს იკავებს (union Berlin–ის და 1.FC Magdeburg–ის შემდეგ). 1992/93 წლებში კოტბუსის ენერგი გერმანიის საუკეთესო გუნდი ხდება, რომელიც თავდასხმის ხაზის სიძლიერით დაიკვეხნის – გუნდმა ერთ სეზონში 100 გოლის გატანა მოახერხა. 1993/94 წლების სეზონს გუნდი ცხრილის მეორე ადგილზე ასრულებს ასპარეზობას, კოტბუსელები მხოლოდ Union Berlin–ს ჩამორჩნენ.
[[ფაილი:Bundesarchiv Bild 183-1990-1124-025, FC Energie Cottbus - Eisenhüttenstädter FC Stahl 0-0.jpg|მარცხნივ|200პქ|მინი|1990]]

===REGIONALLIGA 1994-1997===
ახლადდაარსებულ რეგიონალლიგაში თამაში კოტბუსის ენერგისთვის ახალი მოტივაცია იყო. კმარა ამდენი Amateur – დროა მეორე ბუნდესლიგაში გადასვლის! კოტბუსის ენერგმა ახალი მიზნები დაისახა და მთავარი მწვრთნელის პოსტზე სამუშაოდ გუნდში DDR–ის ეროვნული ნაკრების ყოფილი მწვრთნელი, Eduard Geyer ინიშნება. კოტბუსის ენერგი რეგიონალლიგაში არასტაბილურად ასპარეზობს. მიუხედავად რეგიონალლიგაში წარუმატებელი ასპარეზობისა, კოტბუსის ენერგმა მოახერხა ბრანდერბურგის თასის მოგება და ამით DFB–ის თასზე თამაშის უფლება მოიპოვა. სათასო გათამაშების სადებიუტო შეხვედრაში კოტბუსის ენერგი მეორე ლიგის გუნდთან, SV Mappen–თან მარცხდება. 1996/97 წლების სეზონში გუნდს მხოლოდ ერთი წაგება აქვს. შესაძლო 51 ქულიდან კოტბუსის ენერგმა 42 ქულა მოუყარა თავი. ყველა დარწმუნებული იყო, რომ ამ გუნდს დიდი პოტენციალი აქვს. ამავდროულად გუნდის ხელმძღვანელობამ კოტბუსის ენერგის დაცვის ხაზი გააძლიერა. ენერგის მაისური მოირგეს მცველებმა – Jens Melzig და Thomas Hoßmang–მა. ნახევარდაცვის ხაზს ვილი კნორადტი ამაგრებს, თავდასხმაში კი Matthias Zimmerling და Jörg Lezic თამაშობენ. 1966 წლის 10 თებერვლიდან მოყოლებული 1997 წლის 11 მაისამდე გუნდს წაუგებელი სერია აქვს და DFB–ის თასის ნახევარფინალურ ეტაპზეც გადის. ვოლფსბურგის, დუისბურგის და სტ. პაულის დამარცხებით კოტბუსის ენერგმა გერმანული ფეხბურთის ბევრი გულშემატკივრისთვის რჩეული გუნდის სტატუსი მოიპოვა. ფინალში გასული ენერგეტიკოსები ბერლინის ოლიმპიურ სტადიონზე გამართულ შეხვედრაში შტუტგარტთან მარცხდებიან. მიუხედავად ფინალში განცდილი მარცხისა, კოტბუსის ენერგმა საყოველთაო აღიარება ჰპოვა. მას შემდეგ რაც გერმანული ფეხბურთის კავშირმა მიიღო დადგენილება, რომლის თანახმადაც, რეგიონალლიგის გამარჯვებული გუნდი პირდაპირ ვერ მოიპოვებდა მეორე ბუნდესლიგაში თამაშის უფლებას, ენერგის დამატებით რაუნდში ორი თამაშის გამართვა მოუწია. Hannover 96–თან თამაშს, რომელიც ენერგის მსგავსად თავისი რეგიონის გამორჩეული გუნდი იყო, 55 000 გულშემატკივარი დაესწრო – შეხვედრა ფრედ, გატანილი გოლების გარეშე დასრულდა – 0:0. ერთი კვირის შემდეგ განმეორებითი შეხვედრა კი კოტბუსში, მეგობრობის სტადიონზე გაიმართა და სტადიონზე მისულმა 20 000 გულშემატკივარმა საკუთარი გუნდის წარმატება იზეიმა. შეხვედრის მსვლელობისას, როდესაც ანგარიში 1:1 იყო, ერთი თვის დამონტაჟებული ელექტროგამანაწილებელი გაფუჭდა. ამ ისტორია დღემდე იხსენებენ გერმანული ფეხბურთის მოყვარულნი, განსაკუთრებით კი ჰანოვერში. როდესაც სტადიონზე სიტუაცია გამოსწორდა და ელექტროენერგია ჩაირთო მსაჯმა კოტბუსის ენერგის კაპიტანი – Melzig–ი მოედნიდან გააძევა. მიუხედავად ამისა, კოტბუსის ენერგმა მეტოქე 3:1 დაამარცხა და მეორე ბუნდესლიგაში თამაშის უფლება მოიპოვა.

===2. BUNDESLIGA 1997-2000===
დებიუტანტი გუნდის კვალობაზე კოტბუსის ენერგი მოწოდების სიმაღლეზე იმყოფება და ჯერაც უცნობი დონის სიძნელეებთან ჭიდილში ხშირად გამარჯვებულიც გამოდის. კოტბუსის ენერგმა მეორე ბუნდესლიგაში ჩატარებულ პირველივე სეზონში გულშემატკივართა სიმპატიები დაიმსახურა და სეზონი წაუგებლად დაასრულა – ცხრილში მერვე ადგილი დაიკავა, რაც გუნდის გულშემატკივართა კმაყოფილების საბაბი გახდა. ამასთანავე წარმატებული გამოდგა სამხარეო გათამაშებაზე ასპარეზობა – გუნდმა Verbandsliga მოიგო.  1998/99 წლების სეზონში კი ენერგი ვეღარ აჩვენებს კარგ თამაშს და სეზონის დამთავრებამდე 3 ტურით ადრე, გასავარდნ ზონაში იმყოფება. გუნდმა მეორე ბუნდესლიგაში ადგილის შენარჩუნება ბოლო სამი თამაშის მოგებით მოახერხა. DFB თასის გათამაშებას კოტბუსის ენერგი კი მეორე რაუნდშივე ეთიშება, სადაც პირველი ბუნდესლიგის ბინადარ Borussia Mönchengladbach–თან საკუთარ მოედანზე დამარცხდა – 2:4. 1999/2000 წლების „მილენიუმსეზონი“ კოტბუსისა და აღმოსავლეთ გერმანიის ფეხბურთის ყველა გულშემატკივარს სიცოცხლის ბოლომდე ემახსოვრება. ენერგეტიკოსებმა სეზონი შესაშურად დაიწყეს. სასტარტო სამ შეხვედრაში გუნდმა 9 ქულა მოიპოვა, ბურთების შეფარდებამ კი შთამბეჭდავ მაჩვენებელს მიაღწია – 9:0 კოტბუსელთა სასარგებლოდ. მიუხედავად ასეთი სტარტისა, არავის უნდოდა ეღიარებინა კოტბუსის ენერგის განსაკუთრებული სიძლიერე, ყველა ვარაუდობდა, რომ ენერგეტიკოსებს მალე დაეწყებოდათ ჩავარდნა და მიიჩნევდნენ, რომ ეს აღმავლობა დროებითი იყო. თუმცა სკეპტიკოსები გუნდმა სეზონის ბოლოს საბოლოოდ დაადუმა. თეთრ–წითლები სეზონის მიწურულს კვლავ ინარჩუნებენ მეორე ბუნდესლიგის ლიდერის სტატუსს. ამარცხებენ მიუნხენისა და სტ. პაულის გუნდებს. ხოლო ოფენბახში ჩასული 1500 ენერგის ფანი საკუთარი გუნდის გამარჯვებას ზეიმობს – 2:1 ენერგეტიკოსთა სასარგებლოდ. მეორე ბუნდესლიგის გათამაშების სატურნირო ცხრილში შექმნილი ვითარებიდან გამომდინარე ბოლო ტურის წინა საფეხბურთო ეიფორია ერთი კვირით ადრე დაიწყო. ბოლო ტურის შეხვედრა კოტბუსის ენერგს საკუთარ მოედანზე უნდა ჩაეტარებინა და მატჩამდე 4 დღით ადრე მეგობრობის სტადიონზე ყველა ბილეთი გაიყიდა. „შეხვედრა შეხვედრათა შორის“ – 2000 წლის 26 მაისი. პარასკევი. 19:00 საათი ბერლინის დროით. კოტბუსის ქუჩებში ვერავინ შეხვდებოდა ადამიანს. 20. 000 გულშემატკივარი სტადიონის ტრიბუნებს ბოლომდე ავსებს, 10 000 გულშემატკივარი კი ტელევიზიისა და რადიოს წინ საუკუნის მატჩის დაწყებას მღელვარედ ელოდა. 19 საათი და 43 წუთი – Fußballgott Detlef Irrgang–ის წყალობით კოტბუსის ენერგი დაწინაურდა 1:0 ენერგეტიკოსების სასარგებლოდ. გოლისგან გამოწვეულმა სიხარულმა ქარიშხლის ტალღასავით გადაუარა ქალაქს. 20 საათი და 04 წუთი – ვასილი მირიუცა გატანილი გოლის ავტორი. კოტბუსის ენერგი მეორე ბუნდესლიგაში გადადის. მოსახლეობა ქუჩებში ზეიმობს – ეს არ იყო მხოლოდ ფეხბურთის მოყვარულთა ზეიმი –  ეს იყო ქალაქის გამარჯვება.
[[ფაილი:Fcenergie5.jpg|მარცხნივ|200პქ|მინი|ბუნდესლიგაში]]

===BUNDESLIGA 2000-2003===
ბუნდესლიგაში გადასული კოტბუსის ენერგი თავიდანვე დაცხრილეს მომხვდურებმა. თუმცა ენერგეტიკოსები ნელ–ნელა პოულობენ საკუთარ თამაშს და ფრანკფურტის აინტრახტს ამარცხებენ – 2:0. ეს კი იმას მოწმობდა, რომ ამ გუნდს საკუთარი შესაძლებლობები ჯერ კიდევ არ ჰქონდა გამოვლენილი ბუნდესლიგაში და კიდევ ბევრი სურპრიზის შემოქმედი გახდებოდა. კოტბუსის ენერგი საკუთარი გულშემატკივრის თანდასწრებით მეტოქეებს თავის ნამდვილს სახეს აჩვენებდა და შინ მოთამაშე ენერგეტიკოსებმა კერკეტი კაკლის სახელიც დაისაკუთრეს. ისეთი დიდი გუნდები, როგორებიც არიან Bayern München, Schalke 04 და Herta BSC არიან კოტბუსს დამარცხებულნი ტოვებენ. კოტბუსის ენერგი საკუთარ ქულათა მაქსიმუმს შინ აგროვებს, სტუმრად კი ერთობ სუსტად ასპარეზობს და მხოლოდ მისასალმებელი სტუმრის სტატუსით ჩადის ამა თუ იმ ქალაქში. 2001 წლის 23 თებერვალს კოტბუსის ენერგი გასვლითი შეხვედრის მოგებას ახერხებს. იქ, სადაც კოტბუსელთა წარმატებას ვერავინ ივარაუდებდა, ენერგეტიკოსებმა სტადიონზე მისული გულშემატკივარი დაადუმეს. კოტბუსის ენერგმა Bay Arena–ზე ლევერკუზენის ბაიერს 3:1 მოუგო. შეხვედრის საუკეთესო მოთამაშედ ვასილი მირიუცა დასახელდა. საერთოდაც მირიუცა იყო ფეხბურთელი, რომელმაც საუკეთესო სეზონი ჩაატარა ბუნდესლიგაში – 11 გოლი, აქედან პირდაპირ გოლად ქცეული 7 საჯარიმო დარტყმა და 11 საგოლე გადაცემა. ამ სეზონში არც ერთი ნახევარმცველი არ იყო ასეთი სახიფათო და შედეგიანი, როგორიც ვასილი მირიუცა იყო. ლევერკუზენთან მოგებული შეხვედრის შემდეგ კვლავ ძველებურად გაგრძელდა ენერგეტიკოსთა ცხოვრება. კოტბუსელები  გასვლით შეხვედრებს კვლავ აგებენ ბოხუმსა და როსტოკში – კოტბუსის ენერგი კვლავ სახიფათო ზონაში იმყოფება. კოტბუსის ენერგს მაქსიმალური შედეგის ჩვენებაღა თუ შეუნარჩუნებდა გერმანული ფეხბურთის ელიტაში ადგილს. მეგობრობის სტადიონზე ყველა ბილეთი გაიყიდა ჰამბურგთან მატჩამდე 3 დღით ადრე – სტადიონზე მისული მაყურებელი განსაკუთრებულმა მღელვარებამ მოიცვა. მართალია ენერგეტიკოსები მალევე დაწინაურდნენ, თუმცა შეხვედრა საბოლოოდ ჰამბურგის გამარჯვებით დასრულდა – 2:4 და კოტბუსის ენერგი კვლავ სახიფათო ზონაში იმყოფება. 7.000–ზე მეტი გულშემატკივარი აცილებდა ენერგის საფეხბურთო გუნდს მიუნხენში სათამაშოდ, სადაც ენერგეტიკოსები TSV 1860–ს უნდა დაპირისპირებოდნენ. მსაჯის სასტვენის შემდეგ დაიწყო საფეხბურთო წამება. თუმცა ენერგეტიკოსებმა მოახერხეს 3 ქულის მოპოვება და ლიგაში ადგილის შენარჩუნება. ქალაქი სპონტანურმა ზეიმმა მოიცვა. ასობით გულშემატკივარი ქუჩებში გამოვიდა და შინ დაბრუნებულ ენერგეტიკოსთა მოთამაშეებს აეროპორტი ათასზე მეტი გულშემატკივარი დახვდა.
[[ფაილი:Fcenergie6.jpg|მარჯვნივ|200პქ|მინი|უმაღლეს დონეზე ჩატარებული სეზონი]]
ახალ სეზონს კოტბუსის ენერგი ფანტასტიურად იწყებს.  ოთხი ტურის შემდეგ ენერგეტიკოსები ბუნდესლიგის მესამე საფეხურზე იმყოფებიან. თუმცა კოტბუსელთა ეს წარმატება დროებითი აღმოჩნდა – ამას მოჰყვა ზედიზედ 14 მოუგებელი შეხვედრა და 5 ფრე. ზამთრის შესვენებაზე დუბაიში შეკრებაგავლილი ენერგი კვლავ პაულობს საკუთარ თამაშს. გუნდი შინ კვლავ სტაბილურად თამაშობს, თუმცა ძველებურად – უხეიროდ ასპარეზობს სტუმრად. 6 საშინაო მოგება (Bremen, herta, rostock, schalke, st.pauli–სთან და freiburg–თან) და გასვლით შეხვედრაში ორი ფრე – გლადბახში და შტუტგრტში ლიგაში ადგილის შენარჩუნების გარანტი გახდა. ზედიზედ მეორე სეზონია კოტბუსის ენერგის მაისურით ლიგის გამორჩეული ფეხბურთელები – Marko Topic და Vasile Miriuta მეტოქე გუნდის მცველებსა და მეკარეებს აუარებელ თავსატკივარს უჩენენ. ტრავმის შემდეგ ფორმიდან ამოვარდნილი ვასილი მირიუცას ენერგის ფანები ბოლომდე გვერდით დაუდგენენ და მას სულიერად დაცემის საშუალება არ მისცეს – რაც მალევე აისახა მირიუცაზე და იგი კვლავ შესანიშნავად ათამაშდა. აღსანიშნავია როსტოკის ჰანზასთან გამართული შეხვედრა, სადაც კოტბუსის ენერგის ფანებმა უზარმაზარი ბანერი გააკეთეს, წარწერით – „ვასილი“ ცისკენ აფრენილ ბანერს მირიუცამ სამადლობელი სუპერ–გოლი და ორი საგოლე პასი უძღვნა. კოტბუსელებმა როსტოკის ჰანზა 3:0 გაანადგურეს.

მორიგ ახალ სეზონს ენერგეტიკოსები შესანიშნავად იწყებენ და DFB თასის ფინალისტთან, ლევერკუზენის ბაიერთან ფრედ, თამაშობენ – 1:1. ამის შემდეგ რაც მოხდა, კაიზერ ფრანც ბეკენბაუერი შესანიშნავად აღწერს, როდესაც ამბობდა –  "უიმედო  მდგომარეობაში არიან "- ციფრები საშინელებას მოასწავებდნენ: 2 მოგება  (როსტოკის ჰანზასთან და ბელეფილდის არმინიასთან), 4 ფრე და 11 მარცხი. 10 თამაში საკუთარ მოედანზე – მეტოქე კარში არც ერთი გატანილი გოლი.

===2. BUNDESLIGA 2003-2006===
მეორე ბუნდესლიგაში ჩამოქვეითების მიუხედავად ენერგეტიკოსები ძველებური შემართებით თამაშობენ. ენერგეტიკოსები 32 ტურის შემდეგ მესამე ადგილზე არიან, თუმცა გუნდი გასავარდნ ზონაში მყოფ  Lübek–ს ვერ უგებენ და ფრედ თამაშობენ – 1:1. შემდეგ კი გუნდი unterhaching–თან მარცხდება 0:2 და სტუმრად ჩაყოლილი 2.000–მდე ფანის პროტესტს იღებს. მიუხედავად თეორიული შანსისა, ბუნდესლიგისკენ მიმავალი მატარებელი ენერგის გარეშე გაემგზავრა. კოტბუსელთა იმედისმომცემი მომავალი თაობა საკუთარ გათამაშებაში მეორე ადგილს იკავებს. 2004/05 წლების სეზონში გუნდი კიდევ უფრო გაძლიერდა. ლოკალური წარმატებებითა და ლიგაში ადგილის შენარჩუნებით petrik sander–მა გულშემატკივართა ნდობა მოიპოვა. პეტრიკის გუნდმა სასიამოვნო სტუმრის სტატუსი წარსულს მიაბარა და გუნდი გასვლაზე ნაჩვენები შედეგების მიხედვით მეორე ადგილს იკავებს. აღსანიშნავია, რომ გუნდმა სეზონის დასრულებამდე 10 ტურით ადრე 40 ქულიან ბარიერს გადააბიჯა. 34 ტურის შეხვედრა. კოტბუსის ენერგი ერთი ქულით ასწრებს უშუალო კონკურენტს. მიუნხენ 1860–თან მოგება კი საკმარისი იყო აღმასვლისთვის. 15:00 საათზე petrik sander და მისი გაწვრთნილი გუნდი პუნქტუალურად იდგა მეგობრობის სტადიონის გასახდელსა და მოედნის მაკავშირებელ გვირაბში. ენერგეტიკოსებმა შეხვედრა აღმასვლით ჩაატარეს, 3:1 იმარჯვეს და კვლავ დაუბრუნდნენ გერმანული ფეხბურთის ელიტას. ენერგეტიკოსები ბუნდესლიგაში აღზევდნენ.

===1 BUNDESLIGA 2006-2009===
წლების წინ ბუნდესლიგაში მიღებული გამოცდილება ენერგეტიკოსებმა შესანიშნავად გამოიყენეს და უპირველეს ყოვლისა სტაბილური გუნდის ჩამოყალიბებაზე გააკეთეს აქცენტი. კოტბუსის ენერგი ერთნაირი წარმატებითა თუ წარუმატებლობით თამაშობდა შინ და გარეთ. ენერგეტიკოსებმა უკვე მეორე გასვლით შეხვედრაში მოახერხეს 3 	ქულის მოპოვება – გუნდმა ბოხუმი დაამარცხა. საბოლოო ჯამში კოტბუსის ენერგმა 5 გასვლითი შეხვედრის მოგება მოახერხა, მათ შორის ყველაზე სასახელო ბერლინში და დორტმუნდში მოპოვებული გამარჯვებებია. მიუხედავად იმისა, რომ 10 თამაშიდან ვერცერთს ვერ იგებს გუნდი, ფანები მაინც ენდობიან საყვარელ გუნდს და ენერგი ერთხელ იყო მხოლოდ გასავარდნ ზონაში. უმეტესად გუნდი ცხრილის შუა ნაწილში იყო. ბაიერნთან მოპოვებული გამარჯვების შემდეგ (2:1) გუნდი ბუნდესლიგაში დარჩენას ინაღდებს და 40 ქულიან ბარიერსაც სცდება. ვლად მუნტეანუთი ძლიერდება კოტბუსის ენერგი. სერჟიუ რადუსთან ერთად თავდასხმის წინა ხაზში მოასპარეზე ფეხბურთელი ერთ–ერთი საუკეთესო ხდება. ჯამში წყვილი 28 გოლის გატანას ახერხებს. სერჟიუ რადუ კი ბუნდესლიგის ხუთ საუკეთესო მეგოლეთა ჩამონათვალშია. ჰარმონიულად და გენიალურად თამაშობენ რადუ და მუნტეანუ – თანდათან ნათელი ხდებოდა, რომ ფინანსურად ძლიერი კლუბები შეეცდებოდნენ რომელიმე მათგანის შეძენას, რაც კოტბუსელთათვის დიდი დანაკლისი იქნებოდა. მიუხედავად იმისა, რომ ორივე ფეხბურთელს მოქმედი კონტრაქტი აკავშირებს კოტბუსის ენერგთან, არც ერთი მათგანი არ რჩება გუნდში. ვოლფსბურგში მათმა ტრანსფერმა კოტბუსის ენერგის ისტორიაში პირველი მილიონები მოიტანა. 2008 წლის 10 მაისს ენერგი ჰამბურგთან 2:0 იგებს და ამით ლიგაში ადგილის დარჩენას ზეიმობს.

ახალ სეზონში წარუმატებელი ექვსი ტურის შემდეგ გუნდმა მთავარი მწვრთნელი დაითხოვა და გუნდი bojan Prasnikar–მა ჩაიბარა. ზამთრის შესვენებამდე 3 გამარჯვება, 4 ფრე და 3 მარცხი – Hannover 96–თან მოპოვებული გამარჯვება ლიგაში დარჩენის რწმენას კიდევ უფრო ამყარებდა. პაუზის შემდეგ კოტბუსის ენერგის იმედები ჩაიძირა... ლევერკუზენთან და დორტმუნდთან განცდილი მარცხი (2:3 და 0:2) და ფრე ბოხუმთან (3:3). გუნდი რთულ სიტუაციაშია. მიუხედავად ბუნდესკანცლერის უდიდესი მხარდაჭერისა, ანგელა მერკელის რჩეული გუნდი არასახარბიელოდ თამაშობს.
[[ფაილი:Fcenergie7.jpg|მარცხნივ|200პქ|მინი|წარსულიდან]]
კოტბუსის ენერგი მიუნხენის ბაიერნს ხვდება. ეს მატჩი კოტბუსის ენერგის გულშემატკივართათვის უკანასკნელი შეხვედრა იყო ბუნდესლიგაში – ბაიერნისთვის კი ეს იყო მატჩი, სადაც დაგეგმილი 3 ქულა უნდა აეღო. თუმცა ყველაფერი სხვაგვარად მოხდა... კოტბუსის ენერგმა ბაიერნი დაამარცხა – 2:0! შესვენებამდე ორივე გოლის ავტორი Branko Jelic გახდა. ეს მატჩი სეზონის ბოლომდე კოტბუსელთათვის ერთ–ერთ საუკეთესო შეხვედრად მიიჩნეოდა.  2008-2009 წლების სეზონში მიუხედავად დაძაბულობისა გუნდი ძლიერდება, მაგრამ პირველივე ტურიდან ენერგეტიკოსებს ლიგაში ადგილის შენარჩუნებისთვის უწევთ გამოსვლა. ჩემპიონ ვოლფსბურგთან და DFB–ის თასის ფინალისტთან, ბრემენის ვერდერთან მოგების შემდეგ კოტბუსის ენერგს შანსებს ზრდიდა. თუმცა ბუნდესლიგის უკანასკნელ ტურში ლიგაში დარჩენა–არდარჩენის საკითხი მხოლოდ ენერგეტიკოსებზე და მათ წარმატებულ თამაშზე არ იყო დამოკიდებული. კოტბუსის ენერგი მეორე ბუნდესლიგაში დაქვეითდა.

===2.BUNDESLIGA 2009 - ===
ბუნდესლიგიდან ჩამოქვეითების შემდეგ, გუნდის ხელმძღვანელობას ახალი, წელში გამართული და კონკურენტუნარიანი კოლექტივის ჩამოყალიბების შანსი მისცა. კოტბუსის ენერგის მთავარი მწვრთნელის პოსტზე Claus Diter Wollitz-ი ინიშნება. ახალმა მთავარმა მწვრთნელმა კლუბში ახალი სათამაშო სქემა და ფილოსოფია დანერგა. ამავდროულად ვოლიცი საშუალებას აძლევს ახალგაზრდა ფეხბურთელებს გამოავლინონ თავიანთი შესაძლებლობის მაქსიმუმი. ვოლიცის პირველი მოთხოვნის თანახმად მთავარი იყო მოთამაშეებს ეთამაშათ ლამაზი და გააზრებული ფეხბურთი ტაბლოზე არსებული შედეგის მიუხედავად... ამან კი კოტბუსის გულშემატკივარი სტადიონზე დააბრუნა. 2010-2011 წლების სეზონშიკოტბუსის ენერგმა ზედიზედ ჩამოიტოვა ბუნდესლიგის ბინადარი კლუბები თასზე Freiburg–ის, Wolfsburg–ის და  Hoffenheim–ის  ძლევით ვოლიცის გუნდი გერმანიის თასის ნახევარფინალში გადის.[[ფაილი:Fcenergie9.png|მარცხნივ|200პქ|მინი|კოტბუსის ენერგი 2011–2012 წლები]]
თუმცა კოტბუსელთა მიერ შესრულებული „ცეკვა ორ ქორწილში“  წარუმატებლად დასრულდა... ენერგეტიკოსები გერმანიის თასის ნახევარფინალში დუისბურგთან მარცხდებიან. ბუნდესლიგის გათამაშებაში ვოლიცის გუნდი პოზიციებს კარგავს და მესამე პოზიციიდან მეექვსე ადგილზე გადადის, თუმცა ეს შედეგი ახალგაზრდული გუნდისთვის ერთობ შესაშური იყო. ენერგეტიკოსთა ასპარეზობამ გერმანული ტიტანის, რეკორდმაისტერის ყურადღებაც კი მიიქცა. მიუნხენის ბაიერნი კოტბუსის ენერგის ერთ–ერთი საუკეთესო ფეხბურთელითა და მეორე ბუნდესლიგის საუკეთესო თავდამსხმელით, გერმანელი ნილს პეტერსენით დაინტერესდა. პეტერსენმა, რომელმაც ერთ სეზონში ენერგეტიკოსთა მაისურით 25 გოლის გატანა მოახერხა, მიუნხენის ბაიერნში გადადის.
2011-2012 წლების სეზონში გუნდი გერმანიის თასის გათამაშებას პირველივე ეტაპიდან ეთიშება. მეორე ბუნდესლიგის გათამაშებაში კი ერთობ უსახურად ასპარეზობს და უკანასკნელ ტურებში მოპოვებული ქულებიუს წყალობით ახერხებს ლიგაში ადგილის შენარჩუნებას.

==სტადიონი==
{{ინფოდაფა სტადიონი
| სახელი = მეგობრობა
| სურათი = [[ფაილი:Cottbus Stadion der Freundschaft.jpg|200პქ]]
| სრული სახელი = Stadion der Freundschaft
| მდებარეობა = კოტბუსი, გერმანია
| კოორდინატები = 51° 45′ 5″ N, 14° 20′ 44″ O
| აშენდა = 1930
| მესაკუთრე = ენერგი კოტბუსი
| საფარი = ბუნებრივი
| ტევადობა = 22 528
| კლუბები = ენერგი კოტბუსი
}}

===ისტორია===
კოტბუსის ენერგი საშინაო შეხვედრებს სტადიონ მეგობრობაზე (Stadion der Freundschaft) თამაშობს. ბუნებრივსაფარიანი არენა 22 528 მაყურებელს იტევს. სტადიონი ქალაქის ცენტრიდან ზუსტად 2 კილომეტრში არის აშენებული, აქედან გამომდინარე ქალაქის ნებისმიერი წერტილიდან სტადიონამდე მისვლა ყოველგვარი შეფერხებების გარეშე არის შესაძლებელი. ელიზ პარკზე მდებარე სტადიონის შემოგარენში გაშენებულია სავარჯიშო დარბაზები და მოედნები, ასევე სტადიონის ადმინისტრაციული შენობა.

===საერთაშორისო შეხვედრები===
კოტბუსის ენერგის საშინაო არენას არაერთ საერთაშორისო დონის შეხვედრისთვის უმასპინძლია. 1976 წლის 21 აპრილს გდრ (გერმანიის დემოკრატიული რესპუბლიკა) ნაკრები ალჟირის გუნდს დაუპირისპირდა და დიდი ანგარიშით - 5:0 იმარჯვა.

1988 წელს კვლავ გდრ-ის ნაკრები თამაშობს მეგობრობაზე, ამჯერად მათი მეტოქენი პოლონელი ფეხბურთელები არიან. გდრ-ის შემადგენლობაში ასპარეზობენ ულფ კირსტენი, ანდრეას თომი, თომას დოლი, მათიას ზამერი და სხვანი... გდრ ხსენებულ მატჩში 1:2 დამარცხდა.

2004 წელს გერმანიის U21 გუნდი პოლონელ თანატოლებს ხდება, ამ შეხვედრასაც Stadion der Freundschaft მასპინძლობს - დაპირისპირება ფრედ 1:1 სრულდება.

2006 წლის 11 მაისი გერმანიის ქალთა ეროვნული ნაკრები ირლანდიის გუნდს ხვდება, შეხვედრა გერმანელთა გამარჯვებით დასრულდა - 1:0.

2011 წლის 24 მარტი გერმანიის U20 გუნდი მეგობრობაზე კვლავ პოლონეთს ეთამაშება.შეხვედრას, რომელსაც 2898 მაყურებელი დაესწრო ფრედ - 1:1 დასრულდა.

===DFV-Supercup===
1989 წლის 5 აგვისტო.  DFV-სუპერთასი. BFC Dynamo - Dynamo Dresden თამაშს 22 000 მაყურებელი ესწრება. დაპირისპირება BFC Dynamo-ს გამარჯვებით სრულდება 4:1.

== ტიტულები ==
   
*'''გერმანიის თასი'''
**ფინალისტი: 1997
*'''რეგიონალლიგა: 1'''
**გამარჯვებული: 1997
*'''გერმანიის 17–წლამდელთა ჩემპიონატი'''
**ფინალისტი: 2004
*'''ბრანდერბურგის თასი
**გამარჯვებული: 1995, 1996, 1997, 1998 (U23), 2000 (U23)
*'''NOFV-Vereinspokal'''
**გამარჯვებული: 2011 (U17)'''

=== Die Mannschaft 2012/13 ===
Der Kader der ersten Mannschaft des FC Energie Cottbus lautet zum Stand 1. Januar 2013:<ref name="link:transfermarkt.de:fce">{{cite web| url=http://www.transfermarkt.de/de/fc-energie-cottbus/transfers/verein_25.html| title=Transfermarkt.de| accessdate=2011-07-29| archiveurl=https://web.archive.org/web/20110724051101/http://www.transfermarkt.de/de/fc-energie-cottbus/transfers/verein_25.html| archivedate=2011-07-24}}</ref><ref name="link:fce:kader">{{cite web| url=http://www.fcenergie.de/team/home.php| title=Kader auf der Vereinsseite| accessdate=2011-07-29| archiveurl=https://web.archive.org/web/20090415021724/http://www.fcenergie.de/team/home.php| archivedate=2009-04-15}}</ref>
<!-- Bitte die Spieler zunächst nach Position und dann nach (Trikot-)Nummer ordnen. Bitte auch keine Verlinkungen auf die schwarz geschriebenen Spieler erstellen, solange diese nicht die WP:Relevanzkritierien erfüllen (d.h. mind. einen 3. Liga-Einsatz bzw. in einer ausländischen Profiliga). Danke! -->
{| class="wikitable"
	|- style="background:#DCDCDC"
	| style="text-align:center" colspan="10"|'''Kader Saison 2012/13
	|- style="background:#9C9C9C"
	||'''Nr.'''
	||'''Spieler'''
	||'''Nat.'''
	| style="text-align:center"|'''თარიღი'''
	| style="text-align:center"|'''სიმაღლე [მ]'''
	||'''Fuß'''
	||'''Letzter Verein'''
	||'''Seit'''
	||'''Vertrag bis'''
	||'''Nationalspieler'''

	|- style="background:#DCDCDC"
	| style="text-align:center" colspan="10"| '''Torhüter'''

	|- style="background:#7EC0EE"
	|| {{0}}1 || [[ტორსტენ კირშბაუმი]] || {{GER|#}} || style="text-align:center" | 20 აპრილი 1987 || style="text-align:center" | 1,94 || links || [[SV Sandhausen]] || 2010 || 2013 || ehem. GER-U21
	|- style="background:#7EC0EE"
	|| 12 || [[რენე რენო]] || {{GER|#}} || style="text-align:center" | 19 თებერვალი 1979 || style="text-align:center" | 1,86 || beidfüßig || [[VfL Bochum]] || 2010 || 2014 || 
	|- style="background:#7EC0EE"
	|| 30 || [[მარვინ გლადროვი]] || {{GER|#}} || style="text-align:center" | 10 აპრილი 1990 || style="text-align:center" | 1,91 || rechts || eigene Jugend || 2005 || 2013<ref group="Anm." name="2. Mannschaft">Spieler der 2. Mannschaft</ref> || 
	|- style="background:#7EC0EE"
	|| 31 || [[ჟულიენ ლატანდრესე–ლავესკი]] || {{CAN|#}} {{FRA|#}} || style="text-align:center" | 27 თებერვალი 1991 || style="text-align:center" | 1,88 || links || [[Vancouver Whitecaps (USL)|Vancouver Whitecaps]] || 2010 || k. A. || ehem. CAN

	|- style="background:#DCDCDC"
	| style="text-align:center" colspan="10"| '''Abwehr'''

        |- style="background:#B9FFC5"
	|| {{0}}3 || [[ჟულიამ რიპერი]] || {{FRA|#}} || style="text-align:center" | 30 აპრილი 1985 || style="text-align:center" | 1,80 || links || [[FC Évian Thonon Gaillard]] || 2012 || 2014 || 
        |- style="background:#B9FFC5"
	|| {{0}}6 || [[უვე მიორლე]]  {{Kapitän}}|| {{GER|#}} || style="text-align:center" | 03 დეკემბერი 1979 || style="text-align:center" | 1,88 || rechts || [[FC Augsburg]] || 2012 ||  2014 || 
	|- style="background:#B9FFC5"
	|| 13 || [[ჟულიან ბორნერი]] || {{GER|#}} || style="text-align:center" | 21 იანვარი 1991 || style="text-align:center" | 1,88 || links || U19 von [[Rot-Weiß Erfurt]] || 2009 || 2014 || ehem. GER-U18
	|- style="background:#B9FFC5"
	|| 15 || [[ალექსანდრ ბიტროფი]] || {{GER|#}} || style="text-align:center" | 19 სექტემბერი 1988 || style="text-align:center" | 1,86 || rechts || eigene Jugend || 2002 || 2014|| 
|- style="background:#b9FFc5"
        || 16 || [[მარტინ დამი]] || {{GER|#}} || style="text-align:center" | 02 აპრილი 1994 || style="text-align:center" | 1,75 || rechts || eigene Jugend || 2013 || 2015 ||
	|- style="background:#B9FFC5"
	|| 20 || [[კონსტანტინ ენგელი]] || {{GER|#}} {{KAZ|#}} || style="text-align:center" | 27 ივლისი 1988 || style="text-align:center" | 1,78 || beidfüßig || [[VfL Osnabrück]] || 2011 || 2013 || 
	|- style="background:#B9FFC5"
	|| 21 || [[უვე ჰუნემაიერი]] || {{GER|#}} || style="text-align:center" | 09 იანვარი 1986 || style="text-align:center" | 1,89 || beidfüßig || [[Borussia Dortmund]] || 2010 || 2013 || 
	|- style="background:#B9FFC5"
	|| 23 || [[მარკუს ბრჟენსკა]] || {{GER|#}} {{POL|#}} || style="text-align:center" | 25 მაისი 1984 || style="text-align:center" | 1,96 || rechts || [[Borussia Dortmund]] || 2009 || 2014 || ehem. GER-U21
|- style="background:#B9FFC5"
	|| 33 || [[მიხაელ შულცი (Fußballspieler)|Michael Schulze]] || {{GER|#}}  || style="text-align:center" | 13 იანვარი 1989 || style="text-align:center" | 1,85 || rechts || [[VfL Wolfsburg]] || 2013 || 2013 ||

	|- style="background:#DCDCDC"
	| style="text-align:center" colspan="10"| '''Mittelfeld'''

        |- style="background:#FFEBAD"
	|| {{0}}4 || [ი[ვიცა ბანოვიჩი]] || {{CRO|#}} || style="text-align:center" | 02 აგვისტო 1980 || style="text-align:center" | 1,86 || rechts || [[SC Freiburg]] || 2011 || 2014 || ehem. CRO
        |- style="background:#FFEBAD"
	|| {{0}}7 || [[დანიელ ბრინკმანი]] || {{GER|#}} || style="text-align:center" | 29 იანვარი 1986 || style="text-align:center" | 1,93 || rechts || [[FC Augsburg]] || 2012 || 2015 || 
	|- style="background:#FFEBAD"
	|| 10 || [[დანიელ ადლუნგი]] || {{GER|#}} || style="text-align:center" | 01 ოქტომბერი 1987 || style="text-align:center" | 1,75 || rechts || [[VfL Wolfsburg]] || 2010 || 2013 || ehem. GER-U21
	|- style="background:#FFEBAD"
	|| 11 || [[ალექსანდრ ლუდვიგი (Fußballspieler)|Alexander Ludwig]] || {{GER|#}} || style="text-align:center" | 31 იანვარი 1984 || style="text-align:center" | 1,77 || beidfüßig || [[TSV 1860 München]] || 2011 || 2013 || ehem. GER-U21
        |- style="background:#FFEBAD"
	|| 14 || [[ნიკოლას ფარინა]] || {{FRA|#}} || style="text-align:center" | 09 აგვისტო 1986 || style="text-align:center" | 1,68 || rechts || [[FC Évian Thonon Gaillard]] || 2012 || 2014 || 
|- style="background:#FFEBAD"
        || 18 || [[მარკ–ანდრე კრუშკა]] || {{GER|#}} || style="text-align:center" | 29 ივნისი 1987 || style="text-align:center" | 1,75 || rechts || [[FC Brügge]] || 2009 || 2014 || ehem. GER-U21
|- style="background:#FFEBAD"
	||  22 || [[ანდრე ფომიტშოვი]] || {{GER|#}} || style="text-align:center" | 07 სექტემბერი 1990 || style="text-align:center" | 1,80 || links || [[Fortuna Düsseldorf]] || 2013 || 2013 || 
|- style="background:#FFEBAD"
	|| 25 || [[სტივენ რივიჩი]] || {{CRO|#}} || style="text-align:center" | 09 აგვისტო 1985 || style="text-align:center" | 1,81 || beidfüßig || [[NK Istra 1961]] || 2012 || 2014 || ehem. CRO-U21
	|- style="background:#FFEBAD"
	|| 37 || [[კრისტიან ბიკელი]] || {{GER|#}} || style="text-align:center" | 27 იანვარი 1991 || style="text-align:center" | 1,78 || beidfüßig || [[SC Freiburg]] || 2013 || 2015 || ehem. GER-U20

	|- style="background:#DCDCDC"
	| style="text-align:center" colspan="10"| '''Sturm'''

	|- style="background:#FFCBCB"
	|| {{0}}8 || [[ჯონ ჯაირო მოსქუერა]] || {{COL|#}} || style="text-align:center" | 15 იანვარი 1988 || style="text-align:center" | 1,92 || rechts || [[Changchun Yatai]] || 2013 || 2015 || 
	|- style="background:#FFCBCB"
        || {{0}}9 || [[მარკო სტიპემანი]] || {{GER|#}} || style="text-align:center" | 09 თებერვალი 1991 || style="text-align:center" | 1,90 || links || [[Borussia Dortmund]] || 2012 || 2015 || 
	|- style="background:#FFCBCB"
	|| 27 || [[ბუბაკარ სანოგო]] || {{CIV|#}} || style="text-align:center" | 17 დეკემბერი 1982 || style="text-align:center" | 1,87 || rechts || [[AS Saint-Étienne]] || 2012 || 2014 || 
        |- style="background:#FFCBCB"
	|| 29 || [[დენის სორენსენი]] || {{DEN|#}} || style="text-align:center" | 24 მაისი 1981 || style="text-align:center" | 1,93 || rechts || [[FC Midtjylland]] || 2007 || 2013 || ehem. DEN
	
	|- style="background:#9C9C9C"
	||'''Nr.'''
	||'''Spieler'''
	||'''Nat.'''
	| style="text-align:center"|'''თარიღი'''
	| style="text-align:center"|'''სიმაღლე [მ]'''
	||'''Fuß'''
	||'''Letzter Verein'''
	||'''Seit'''
	||'''Vertrag bis'''
	||'''Nationalspieler'''
	|- style="background:#DCDCDC"
|}
<references group="Anm." />

==პრეზიდენტი==
ულრიხ ლეფში

==მწვრთნელები==
{| class="wikitable"
|- bgcolor="#DDDDDD"
! სახელი
! ეოვნება
! დაბადების თარიღი
! თანამდებობა
|- bgcolor="#FFFFFF"
|align="center"| [[რუდი ბომერი]]
|align="center"| {{GER|#}}
|align="center"| 19. აგვისტო 1957
|align="center"| მთავარი მწვრთნელი
|- bgcolor="#FFFFFF"
|align="center"| [[მარკუს ფელდჰოფი]]
|align="center"| {{GER|#}}
|align="center"| 29. აგვისტო 1974
|align="center"| მთავარი მწვრთნელის ასისტენტი
|- bgcolor="#FFFFFF"
|align="center"| რონი ზაისი
|align="center"| {{GER|#}}
|align="center"| 19. ოქტომბერი 1971
|align="center"| მეკარეების მწვრთნელი
|- bgcolor="#FFFFFF"
|align="center"| მათიას გრაე
|align="center"| {{GER|#}}
|align="center"| 11. ნოემბერი 1968
|align="center"| ფიზ. მომზადების მწვრთნელი
|}

===ყოფილი მწვრთნელები===
* 1963–1965: [[ვილი შობერი]]
* 1965–1965: [[ჰელმუტ ტრუნშკე]]
* 1966–1967: [[ჰაინზ ფრენცელი]]
* 1967–1969: [[ჰელმუტ ბეულიჩი]]
* 1969–1969: [[გიუნტერ დაბოვი]]
* 1970–1971: [[ერიხ ლუდეცკე]]
* 1971–1975: [[ანფრედ კუპფერშმაიდი]]
* 1976–1976: [[დიტერ შულცი]]
* 1976–1977: [[კლაუს კროილი]]
* 1978–1980: [[ჰანს-იურგენ შტენცელი]]
* 1980–1982: [[დიტერ შულცი]]
* 1982–1982: [[რუდი სპეერი]]
* 1982–1984: [[გიუნტერ გუტმანი]]
* 1984–1990: [[ფრიტც ბოლა]]
* 1990–1992: [[ჰანს-იურგენ შტენცელი]]
* 1992–1994: [[ულრიხ ნიკოლინსკი]]
* 1994–2004: [[ედუარდ გეიერი]]
* 2004–2007: [[პეტრიკ სანდერი]]
* 2007{{0}}{{0}}{{0}}{{0}}{{0}}: [[ჰაიკო ვებერი]]
* 2007–2009: [[ბოიან პრაშნიკარი]]
* 2009–2011: [[კლაუს-დიტერ ვოლიცი]]
* 2012-2013: [[რუდი ბომერი]]

==სარეზერვო გუნდი==
=== Regionalligakader 2011/12 ===
{| width="100%"
| width="33%" valign="top" |
* '''მეკარეები'''
** {{GER|#}} მარვინ გლადროვი
** {{GER|#}} მაქსიმილიან კარლი
** {{CAN|#}} ჟულიენ ლატანდრესე
** {{GER|#}} ფელიქს სელე
* '''მცველები'''
** {{AUT|#}} კრისტიან ბუბალოვიჩი
** {{GER|#}} მარკუს ლემკე
** {{GER|#}} სევერინ მიმი
** {{GER|#}} მატეუშ პროტაშევიჩი 
** {{GER|#}} კრისტიან შულცე
** {{GER|#}} [[რენე ტრეჰკოფი]]
** {{GER|#}} დავიდ ურბანი
** {{GER|#}} ჯორჯ ვესტრუპი
| width="33%" valign="top" |
* '''ნახევარმცველები'''
** {{GER|#}} ლეონარდო ბიტენკორტი
** {{GER|#}} ჟულიენ ბორნერი
** {{GER|#}} კლემენს ფენდრიხი
** {{GER|#}} კაი ჰემპელი ''{{კაპიტანი}}'' 
** {{GER|#}} ანდრეას ლოსერი
** {{HUN|#}} მარკო მირიუცა
** {{GER|#}} მაქს სობენბახი
| width="33%" valign="top" |
* '''თავდამსხმელები'''
** {{GER|#}} ენდი ჰებლერი
** {{POL|#}} [[მარტინ კობილანსკი]]
** {{GER|#}} კაი როუერი
** {{GER|#}} ჯამალ ზიანი
* '''მწვრთნელები'''
** {{HUN|#}} [[ვასილი მირიუცა]] (მთავარი მწვრთნელი)
** {{GER|#}} სებასტიან აბტი (მთავარი მწვრთნელის ასისტენტი)
|}

==ცნობილი მოთამაშეები==
{| 
| valign="top" |
* {{BIH}} ბრუნო აკპაროვიჩი
* {{TUR}} ჩაგდას ატანი
* {{DEU}} კრისტიან ბეკი
* {{USA}} გრეგ ბელჰატერი
* {{BRA}} ფრანკლინ ბიტენკორტი
* {{DEU}} შტეფან ჰაინდრიხი
| valign="top" |
* {{DEU}} სებასტიან ჰელბიგი
* {{BIH}} ფარუკ ჰუიდოროვიჩი
* {{DEU}} დეტლეფ ირგანგი
* {{POL}} ანდრეი ჟუსკოვიაკი
* {{POL}} რადოსლავ კალუჟნი
* {{CZE}} ირჟი ქაუფმანი
| valign="top" |
* {{POL}} ანდრეი კობილანსკი
* {{HUN}} ზსოლტ ლიოვი
* {{CAN}} კევინ მაკენა
* {{DEU}} იენს მელციგი
* {{ROU}} ვასილი მირიუცა
* {{ROU}} ვლად მუნტეანუ
| valign="top" |
* {{DEU}} ნილს პეტერსენი
* {{BIH}} ტიმოსალავ პიპლიცა
* {{ROU}} ლორენცო რეგეკამპფი
* {{BRA}} პაულო რინკი
* {{DEU}} ტიმო როსტი
* {{DEU}} პეტრიკ სანდერი
| valign="top" |
* {{DEU}} სილვიო შრიოტერი
* {{DEU}} იორგ შვანკე
* {{BRA}} ვრაჟელ და სილვა
* {{BIH}} მარკო ტოპიჩი
* {{POL}} ვიტო ვავრიჩჟეკი
|}
[[ფაილი:Fcenergie8.jpg|მარჯვნივ|200პქ|მინი|ნილს პეტერსენი]]

== რესურსები ინტერნეტში ==
* [http://www.fcenergie.de/ ოფიციალური საიტი].

==სქოლიო==
{{სქოლიოს სია}}

[[კატეგორია:გერმანიის საფეხბურთო კლუბები]]