იხილეთ წყარო გვერდისთვის თეთრი ლაშქარი

{{ინფოდაფა პიესა
| სახელწოდება       = თეთრი ლაშქარი
| სურათი      = Poster-tetri lashqari.jpg
| ავტორი    = [[მიხო მოსულიშვილი]]
| პერსონაჟები = პეტრე შალიკაშვილი, პოლკ. ვახანია, იბრაჰიმ ბეკ იდრისოვი, ჯიქი, უბაიდი, ბაგირა, გიურზა და სხვა.
| ადგილი    = სოხუმის შემოგარენი
| პირველად   =  2005
| პრემიერის_ადგილი      = [[თბილისი]]
| ენა = ქართული
| სერია   = 
| თემა   = 
| ჟანრი      = [[ტრაგიკომედია]]
| საიტი      = 
| ibdb  = 
| iobdb   = 
}}

'''თეთრი ლაშქარი'''  — ტრაგიკომედია [[აფხაზეთის ომი (1992-1993)|აფხაზეთის ომზე]], ორ მოქმედებად, დაწერილი [[1997]] წელს [[მიხო მოსულიშვილი]]ს მიერ, მისივე მოთხრობის „არღარა ეყივლოს ქათამსა“ (1996) მოტივებზე, რომელიც მოგვითხრობს თუ როგორ დაეძებს პროფესორი პეტრე შალიკაშვილი თავის საომრად წასულ შვილს.

==სათაური==
პიესის სათაური მომდინარეობს [[გალაკტიონ ტაბიძე|გალაკტიონ ტაბიძის]] ლექსიდან „ვერხვები“:

{{ციტატა|ყოველთვის, როცა დაბერავს ქარი

და ნისლს მთებისას გაიფენს აფრად,

ვერხვის ფოთოლთა თეთრი ლაშქარი

აშრიალდება უშორეს ზღაპრად.}}

==პერსონაჟები==
* '''პოლკოვნიკი ვახანია''', „პანტერას“ მეთაური; იგივე მსახიობმა შეიძლება შეასრულოს მეორე როლიც — '''იბრაჰიმ ბეკ იდრისოვი''', „ჯიგიტის“ მეთაური
* '''ჯიქი'''  — '''უბაიდი'''
* '''ნინძა''' — '''აკულა'''
* '''არსაითი''' — '''ჯიბრაილი'''
* '''ბაგირა''' — '''გიურზა'''
* '''რემბო''' — '''კაზაკი'''
* '''მანაგუა''' — '''ასსა'''
* '''პეტრე შალიკაშვილი''', პროფესორი
* '''ჟანრი ქარდავა''', მინისტრთა საბჭოს თავმჯდომარე.
* '''ჯერი ადამსი''', ვიცე-პოლკოვნიკი.
* '''ტომ სიბბერი''', კაპიტანი.
* '''ჩუმადანა''', კაცი ჩემოდნით.
შაოსანი მშობლები, ოფიცრები, ჯარისკაცები.

==შინაარსი==
პიესის მოქმედება ხდება  [[აფხაზეთის ომი (1992-1993)|აფხაზეთის ომისას]], 1993 წელს, ქალაქ [[სოხუმი]]ს შემოგარენში.

ქართულ სამხედრო ნაწილში, „პანტერაში“ ჩამოსული პროფესორი პეტრე შალიკაშვილი აღმოაჩენს, რომ მისი შვილი, ლევანი ერთ-ერთი ბრძოლისას დაღუპულა.

[[გაერთიანებული ერების ორგანიზაცია|გაეროს]] სამხედრო დამკვირვებლების, ჯერი ადამსის და ტომ სიბბერის თანხლებით, პროფესორი მოწინააღმდეგის მხარეს გადადის შვილის გადმოსასვენებლად, სადაც ხვდება ჩეჩნური ბატალიონის, „ჯიგიტის“ მეთაურს იბრაჰიმ ბეკ იდრისოვს, რომელიც არის [[ჩეჩნები|ჩეჩენი]] საველე მეთაურის, [[შამილ ბასაევი|შამილ ბასაევის]] [[პროტოტიპი]].

პროფესორი შალიკაშვილი ხედავს, რომ ქართული და ჩეჩნური რაზმების მებრძოლები ერთმანეთს ძალიან დამგვანებიან: პოლკოვნიკი ვახანია, „პანტერას“ მეთაური ჰგავს „ჯიგიტის“ მეთაურს, იბრაჰიმ ბეკ იდრისოვს., ჯიქი  — უბაიდს, ნინძა — აკულას, არსაითი — ჯიბრაილს, ბაგირა — გიურზას, რემბო — კაზაკს, მანაგუა კი ასსას.

იბრაჰიმ ბეკ იდრისოვს ფიცი აქვს დადებული, რომ ლევან შალიკაშვილის საფლავზე უნდა მოკლას მტრის მებრძოლები, რადგან შეტაკებისას მან ჩვიდმეტი მებრძოლი მოუკლა.

პეტრე შალიკაშვილი შვილის საფლავის თხრისას სამჯერ უარყოფს შვილს, თავზე იარაღით დამდგარ ბეკ იდრისოვს ეუბნება, რომ ეს მისი შვილი არ არის. პოლკოვნიკი ბეკ იდრისოვი შვილის გვამს გამოატანს და შინისკენ მიმავალ, ატირებულ პროფესორს ახსენდება, სამჯერ როგორ უარყო თავისი უფალი [[წმინდა პეტრე|წმინდა პეტრემ]].

==პიესის შეფასებები==
[[გურამ დოჩანაშვილი]]:
{{ციტატა|ახლახან მიხო მოსულიშვილის პიესა წავიკითხე აფხაზეთის ომზე. ხომ ვიცით, როგორც განვიცდიდით აფხაზეთის ომს, მაგრამ ამ უაღრესად დიდმა პიესამ თავიდან კი არა, უფრო მეტადაც კი განმაცდევინა თითქოს უკვე განცდილი უბედურება; არადა, იქ რომ ვყოფილიყავით... მაშინ?...<ref>ჯუმბერ თითმერია „საუბრები“, გამომც. საარი, 2004, გვერდი 51, ISBN 99940-29-20-7</ref>}}

[[ერეკლე საღლიანი]]:
{{ციტატა|იბრაჰიმი შეითან გურჯში პოულობს იმ თავისუფლებას, დღენიადაგ თავად რომ მიელტვოდა და რომ ვერ მისწვდა. დაინახა ის ვაჟკაცობა, თვით შემეცნებაში რომ აღარ ეტეოდა, დაინახა და იწამა. მან გულში უნდა გამოიგლოვოს ვაჟკაცი მტერი და ეს შეარიგებს მასთან. შეითან გურჯი და იბრაჰიმი ჯერ კიდევ სხვადასხვა სამყაროს მუხტის მატარებელნი არიან. ლევან შალიკაშვილმა თავისი საქციელით შეამზადა მოწინააღმდეგე გარდაქმნისათვის. ჩემი აზრით, ამ ნაწარმოების შექმნით ავტორმა არა მარტო ასახა დღევანდელი დღის მტკივნეული მოვლენა, არამედ გააგრძელა დიდი [[ვაჟა-ფშაველა]]ს ხაზი ქართულ მწერლობაში.<ref> ერეკლე საღლიანი — „დედამიწის ცოდვა მქონდეს, თუ ვტყუოდე“ (ინტერვიუ), წიგნიდან „რაშოუდა“ (პოეზია, წერილები), ქუთაისი, 2011 წელი, გვ. 162-164, ISBN 978-9943-0-3320-9</ref>}}

==დადგმები==
* სოხუმის მოზარდ მაყურებელთა სახელმწიფო თეარტი „თეთრი ტალღა“, რეჟისორი გიორგი რატიანი, 2005<ref>{{Cite web |url=http://geotheatre.ge/ge/spektakl.php?ID=440&N=46 |title=„თეთრი ლაშქარი“ ქართული თეატრის ენციკლოპედიაზე |accessdate=2014-03-05 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20160305142804/http://geotheatre.ge/ge/spektakl.php?ID=440&N=46 |archivedate=2016-03-05 }}</ref>

==გამოცემები==
* ავტორის პიესების კრებულში „თითქმის პიკასო და ცოტა ბოსხი, მარჯვნიდან“<ref>{{Citation
        |publisher = Saari
        |publication-place = Tbilisi, Georgia
        |author = Mixo Mosulišvili
        |url = http://openlibrary.org/books/OL24988611M/Titqmis_picaso_da_cota_boskhi_marjvnidan
        |title = Titqmis picaso da cota boskhi, marjvnidan
        |publication-date = 2010
        }}</ref>, გამომცემლობა საარი, 2010
* „საბა“ ელექტრონული წიგნების სახლი, გამომცემლობა „მიმოსი“, 2012
* „ლიტ.გე“-ს ელექტრონული წიგნები, გამომცემლობა „ლითერასი“, 2012

==რესურსები ინტერნეტში==
* [https://www.theatrelife.ge/_files/ugd/0fb0d1_a952530b7c90413eb6cf9c7660182c05.pdf „თეთრი ლაშქარი“ (პიესის სრული ტექსტი ქართული თეატრის ელექტრონული არქივის „მსოფლიო დრამატურგიის ელექტრონული ბიბლიოთეკის“ („პიესებისა და ინსცენირებების“) ბაზაში)]
* [https://www.theatrelife.ge/worldplayselectroniclibrary მსოფლიო დრამატურგიის ელექტრონული ბიბლიოთეკა] 

==სქოლიო==
{{სქოლიო}}

{{სქოლიო}}
{{მიხო მოსულიშვილი}}

[[კატეგორია:მიხო მოსულიშვილის ნაწარმოებები]]
[[კატეგორია:პიესები]]
[[კატეგორია:1997 წლის პიესები]]
[[კატეგორია:ქართული პიესები]]
[[კატეგორია:მიხო მოსულიშვილის პიესები]]