იხილეთ წყარო გვერდისთვის ილია ფანცულაია

'''ილია სიმონის ძე ფანცულაია (ათონელი)''' (გარდ. XX ს–ის 30–იან წ.) — [[საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესია|საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის]] სასულიერო პირი, მღვდელმონაზონი. 

საქართველოში მოღვაწეობამდე იგი წლების მანძილზე [[აიონ-ოროსი|ათონის მთაზე]], [[ათონის ივერთა მონასტერი|ივერონის]] მახლობლად მდებარე [[ელია წინასწარმეტყველი]]ს „კელიაში“ ცხოვრობდა. [[1920]] წელს სხვა ქართველ ბერებთან ერთად მასაც მოუხდა ათონიდან სამშობლოში დაბრუნება. [[1922]]–[[1924]] წლებში იყო [[ბეთანიის მონასტერი |ბეთანიის მონასტრის]] [[იღუმენი |წინამძღვარი]]. [[1924]] წელს მან წინამძღვრობა გადააბარა, მღვდელმონაზონ [[იოანე (მაისურაძე)|იოანეს (მაისურაძე)]], თვითონ კი [[მანგლისი]]ს [[ახალსოფელი (თეთრი წყაროს მუნიციპალიტეტი)|ახალსოფელში]] გადავიდა საცხოვრებლად. 

მღვდელომონაზონი ილია მხარს უჭერდა [[ქაქუცა ჩოლოყაშვილი]]ს [[1924 წლის აგვისტოს აჯანყება|ანტისაბჭოთა ამბოხებულებს]] და თვით ქაქუცას სულიერი მოძღვარი იყო. მას შემდეგ, რაც ქაქუცა ჩოლოყაშვილმა დატოვა [[საქართველო]], ილია ფანცულაია იმყოფებოდა ძებნაში, რის გამოც იძულებული იყო დამალულიყო. მოგვიანებით (30-იან წლებში), მღვდელმონაზონი ილია, დააპატიმრეს და დახვრიტეს [[კომუნიზმი|კომუნისტებმა]].

მღვდელმონაზონმა ილიამ ქართველებისგან დაცარიელებული [[ათონის ივერთა მონასტერი|ათონის ივერთა მონასტრიდან]] საქართველოში ჩამოიტანა რამდენიმე  ქართული ხელნაწერი (A.-110, A.-1103, A.-1104, A.-1105). ცნობილია და გამოქვეყნებულია მისი მიმოწერა მოსე ჯანაშვილთან ამ ხელნაწერების გარშემო.

==ლიტერატურა==
* არქიმანდრიტი ლაზარე აბაშიძე, ბეთანია – „სახლი სიგლახაკისა“, თბ., 2002 წ.
* გაზეთი „საპატრიარქოს უწყებანი“ № 35 (243), 2003 წ.
* ილია (ათონელი) ფანცულაია, ლიტერატურის მატიანე, თბ., 1985-1986, გვ.164-168 (წერილები მოსე ჯანაშვილისადმი, მის მიერ საქართველოში ჩამოტანილ XI ს–ის პერგამენტზე ნაწერ ხელნაწერის შესახებ)

==რესურსები ინტერნეტში==
* [http://www.orthodoxy.ge/tveni/seqtemberi/betanielebi/betanielebi.htm ბეთანიელი ბერები]
* [http://www.betaneli.ge/index.php?language=georgian&go=betania ბეთანიის მონასტერი]

{{DEFAULTSORT:ფანცულაია, ილია}}
[[კატეგორია:ქართველი ბერები]]