იხილეთ წყარო გვერდისთვის კალინინგრადის ქარვის მუზეუმი

{{ინფოდაფა მუზეუმი
| სახელი        = კალინინგრადის ქარვის მუზეუმი
| სურათი        =Башня_Дер-Дона_04.jpg 
| სურათისზომა   = 250
| წარწერა        = [[დონის კოშკი]]
| დაარსდა       = [[29 დეკემბერი]],  [[1979]]
| დამაარსებლები  =  
| დაიხურა       = 
| მდებარეობა    = [[კალინინგრადი]], [[რუსეთი]]
|lat_dir = N  |lat_deg =54  |lat_min =43  |lat_sec =20
|lon_dir = E  |lon_deg =20  |lon_min =31  |lon_sec = 23
| პოზრუკა  = რუსეთი
| სტატუსი       =
| ექსპონატი      = 
| კლასიფიკაცია   = 
| ვიზიტორები   = 141 500<ref>[http://www.csr-nw.ru/files/csr/file_category_1205.pdf Концепция создания музея перемещенных ценностей на территории Калининградской области]</ref>
| დირექტორი    = ტატიანა სუვოროვა
| პრეზიდენტი   =
| კურატორი     =
| საიტი      = [http://ambermuseum.ru/ ოფიციალური ვებგვერდი]
}}
'''კალინინგრადის ქარვის მუზეუმი''' ({{lang-ru|Музей янтаря}}) — [[ქარვა|ქარვის]] მუზეუმი [[კალინინგრადი|კალინინგრადში]]. ქარვის მუზეუმის შექმნაზე გადაწყვეტილება მიიღეს [[1969]] წელს. ამავე პერიოდში მას გადაეცა [[დონის კოშკი]]ს შენობა [[როსგარტენის კარიბჭე]]სთან ერთად.

== ისტორია ==
ქარვის მუზეუმის შექმნა კალინინგრადში განაპირობა იმან, რომ ქალქიდან შორიახლოს დასახლება იანტარნიში მდებარეობს  ბალტიური ქარვის ყველაზე დიდი საბადო - მსოფლიო მარაგის 90 %{{sfn|Сребродольский Б. И.|1988|c=4}}. 

[[1969]] წლიდან ათი წლის განმავლობაში მიმდინარეობდა ისტორიულ-არქიტექტურული კომპლექსის რესტავრაცია. თავდაპირველად ქარვის მუზეუმი გაიხსნა [[1979]] წლის 29 დეკემბერს, როგორც [[კალინინგრადის საოლქო ისტორიულ-სამხატვრო მუზეუმი]]ს ფილიალი{{sfn|Суворова Т. Ю.|2008|с=7}}. 

=== საბჭოთა პერიოდი ===
[[ფაილი:Dohnaturm 1853 Kaliningrad Amber Museum Upper Pond Kaliningrad.jpg|thumb|შენობის ხედი ზემო ჭაობის მხრიდან]]
[[1979]] წლიდან [[1984]] წლამდე პერიოდს თამამად შეიძლება ეწოდოს მუზეუმის განვითარების ეტაპი. ქარვის მუზეუმი გახდა ტურისტების მიერ ერთ-ერთი ხშირად მონახულებადი ობიექტი კალინინგრადში. წელიწადში მათი რიცხვი 400 000-ს აღწევს, მათ შორისაა ყოფილი [[საბჭოთა კავშირი]]ს ქვეყნებიდან ორგანიზებული ტურებიც.

=== პოსტსაბჭოთა პერიოდი ===
[[პერესტროიკა|პერესტროიკის]] პერიოდში მუზეუმი განაგრძობდა მუშაობას. მუზეუმისათვის დრამატული პერიოდი აღმოჩნდა [[1992]]-[[2002]] წლები. მუზეუმმა დაკარგა [[კალინინგრადის საოლქო ისტორიულ-სამხატვრო მუზეუმი|კალინინგრადის საოლქო ისტორიულ-სამხატვრო მუზეუმის]] ფილიალის სტატუსი. გარდა ამისა მოძველდა შენობა, აღჭურვილობა. შეწყდა სამუზეუმო კოლექციის შევსებაც, შესაბამისად გაიზარდა მუზეუმის უარყოფითი რეპუტაცია. ეს ყველაფერი გამოიწვია იმან, რომ დამთვალიერებელთა რაოდენობა დაეცა 90 000-მდე. აღსანიშნავია, რომ ამ რთულ ვითარებაში მუზეუმის სამეცნიერო საქმიანობა გრძელდებოდა, თანამშრომლები ცდილობდნენწარმოეჩინათ იგი სამეცნიერო კონფერენციებზე [[პოლონეთი|პოლონეთში]], [[ლიეტუვა|ლიეტუვაში]], [[ესპანეთი|ესპანეთში]]. საკადრო რესურსი შეინარჩუნეს{{sfn|Суворова Т. Ю.|2008|с=8}}.

=== თანამედროვე პერიოდი ===
[[ფაილი:Ausstellung. Staatliche Bernsteinmanufaktur Königsberg.jpg|მინი|მარცხნივ|სამუზეუმო ექსპოზიცია, რომელიც ეძღვნება კენიგსბერგის მანუფაქტურასა და მოქანდაკე გერმან ბრახერტის მოღვაწეობას.]]
[[2003]] წლის მარტში კალინინგრადის კულტურის სამმართველოს ადმინისტრაციამ მიიღო კალინინგრადის საოლქო მხარეთმცოდნეობით-სამხატვრო მუზეუმის რესტრუქტურიზაციის გადაწყვეტილება და მისგან გამოყო ქარვის მუზეუმი, როგორც თვითმმართველი იურიდიული პირი. დაიწყო მუზეუმის ხელახლა აღორძინება. ჩამოყალიბდა ახალი გუნდი, მიიღეს მუზეუმის განვითარების ახალი კონცეფცია. ამ პერიოდში კალინინგრადის ოლქში მიმდინარეობდა გამოფენები და გამოსცეს რიგი წიგნები, რაც მნიშვნელოვნად ამდიდრებდა რეგიონის კულტურულ ცხოვრებას{{sfn|Суворова Т. Ю.|2008|с=9—10}}. 

[[2004]] წელს, მეორე რეგიონალური კონკურსის ფარგლებში მუზეუმმა გამოსცა ორენოვანი მონგრაფია სასწავლო კატალოგის ფორმით, რომელშიც შევიდა 44 მხატვარი. წიგნს ერთვის ანალიტიკური შესავალი კალინინგრადის ოლქში ქარვის გადამუშავების კულტურის მდგომარეობასთან დაკავშირებით [[XX საუკუნე|XX]]-[[XXI საუკუნე|XXI საუკუნეებში]]. [[2005]] წელს ქარვის მხარეში მუზეუმა ჩაატარა საერთაშორისკო კონკურსი საავტორო ნამუშევრებზე, რომელშიც მონაწილეობდა ევროპის რვა და აზიის ერთი ქვეყანა: [[რუსეთი]], [[ლიეტუვა]], [[პოლონეთი]], [[გერმანია]], [[დიდი ბრიტანეთი]], [[ნიდერლანდები]], [[ესპანეთი]], [[პორტუგალია]] და [[იაპონია]]{{sfn|Суворова Т. Ю.|2008|с=10—11}}.

[[2007]]-[[2008]] წლებში მუზეუმი ვითარდებოდა პროგრამის მიხედვით რომელიც ითვალისწინებდა [[კალინინგრადი]]ს საოლქო ქარვის მუზეუმისა და კულტურულ-საგანმანათლებლო სექტორის განვითარებას<ref>Суворова Т. Ю. Перспективная программа развития Калининградского музея янтаря на 2007-2011годы // Балтийский янтарь: Наука. Культура. Экономика. 2007: Научн. сб./Сост. и ред. З. В. Костяшова; Калининградский областной музей янтаря. Калининград: Бизнес-контакт, 2007. С. 34—47.</ref>. ამ დროისათვის მიმდინარეობდა სარემონტო და სარესტავრაციო სამუშაოები., გარემონტდა შენობის ფასადი, ციხესიმაგრის კედლები, გაარემონტეს დარბაზი. ასევე მოხდა შენობის მეორე სართულის კაპიტალური რემონტი, შეიცვალა ფანჯრები და კარი, განახლდა ორი დიორამა, სტენდები, ვიტრინები. მთლიანად გამოიცვალა ელექტრო სისტემა.

== გამოფენა ==
[[2004]] წელს მოაწყვეს უცხოელი მხატვარ-იუვლირების ნამუშევრების გამოფენა, კერძოდ ეს იყო [[აშშ|ამერიკელი]] დიზაინერი [[ლისა ვერშბოუ]]. ამერიკელმა იუველირმა მასტერ-კლასი ჩაუტარა ახალგაზრდა კალინინგრადელ მხატვრებს{{sfn|Суворова Т. Ю.|2008|с=11}}.

[[2005]] წელს [[კალინინგრადი]]ს დაარსებიდან 750 წლისთავთან დაკავშირებით ქარვის მუზეუმში გამოფინეს [[XVI საუკუნე|XVI]]-[[XVIII საუკუნე]]ების ქარვის შედევრები [[ცარსკოე-სელო]]დან, ცნობილი ქარვის ოთახიდან. ამ გამოფენამ სათავე დაუდო პროექტს „რუსეთისა და ევროპის ქარვის კოლექციები კალინინგრადის ქარვის მუზეუმში“. ასევე შედგა რამდენიმე თემატური გამოფენა{{sfn|Суворова Т. Ю.|2008|с=12}}. [[2005]] წელს მუზეუმში გამოფინეს იაპონური ქარვა{{sfn|Суворова Т. Ю.|2008|с=13}}.

== თანამშრომლობა უცხოეთთან ==
პარტნიორი ქვეყნების სიაში შედიან [[ლატვია]], [[ლიეტუვა]], [[პოლონეთი]], [[გერმანია]],[[შვედეთი]], [[დანია]], [[იაპონია]], [[აშშ]], [[იტალია]], [[ავსტრია]] და [[საფრანგეთი]]. [[2007]]-[[2008]] წლებში ქარვის მუზეუმის გამოფენამ „რუსეთის ქარვის სანაპირო“ მონაწილეობა მიიღო კანის IX საერთაშორისო ფესტივალში. შემდეგ გამოფენა ეწვია [[გერმანია]]ს, [[ლატვია]]ს, [[ლიეტუვა|ლიეტუვასა]] და [[პოლონეთი|პოლონეთს]]{{sfn|Суворова Т. Ю.|2008|с=16—17}}.

== ექსპოზიცია ==
მუზეუმის ექსპოზიცია განთავსებულია 28 საგამოფენო დარბაზში, რომელთა საერთო ფართობი 1 000 კვ. მ.-ზე მეტია. ექსპოზიცია იყოფა რამდენიმე ნაწილად.

* ქარვის წარმოშობა
* ისტორიულ-არქეოლოგიური ცნობები ქარვაზე
* ქარვა [[XVII საუკუნე|XVII]]-[[XVIII საუკუნე|XVIII საუკუნეების]] ხელოვნებაში
* კენიგსბერგის ქარვის სახელმწიფო მანუფაქტურა
* კალინინგრადის ქარვის კომბინატი
* ქარვა თანამედროვე მხატვრების ხელოვნებაში

==ლიტერატურა==
*Музеи Калининградской области / ответственный редактор: В. Л. Стрюк. — Справочник. — Калининград: Федеральное агентство по культуре и кинематографии России, Музей Мирового океана, «Терра Балтика», 2005. — 180 с.
*Попова В. М.. Янтарная комната :  Amber room : Калининградский музей янтаря : Kaliningrad amber museum : сборник. — Калининград : Министерство культуры Калининградской области, Калининградский областной музей янтаря, 2008. — С. 73—80. — 126 с. — ISBN 978-5-903920-07-5.
*Сребродольский Б. И. Мир янтаря / ответственный редактор: доктор геолого-минералогических наук Г. И. Каляев. — Киев: «Наукова думка», АН УССР, 1988. — 144 с. — 76 000 экз. — ISBN 5-12-000348-6.
* Суворова Т. Ю.. К тридцатилетию Калининградского музея янтаря: страницы биографии : [англ.] = For the 30th anniversary of Kaliningrad amber museum: pages of biography : [пер. с рус.] // Калининградский музей янтаря : [англ.] = Kaliningrad amber museum : [пер. с рус.] : сборник. — Калининград : Министерство культуры Калининградской области, Калининградский областной музей янтаря, 2008. — С. 7—20. — 126 с. — ISBN 978-5-903920-07-5.

==რესურსები ინტერნეტში==
* [http://www.ambermuseum.ru ოფიციალური ვებგვერდი]

==სქოლიო==
{{სქოლიო}}

{{კალინინგრადის მუზეუმები}}

[[კატეგორია:კალინინგრადის მუზეუმები]]