იხილეთ წყარო გვერდისთვის ლენქორანული ხერკინა

{{ტაქსოდაფა
| სახელი =ლენქორანული ხერკინა
| სურათის ფაილი = Morlanwelz Mariemont JPG22a.jpg
| სურათის წარწერა =  
| სურათის აღწერა =  
| სამეფო = მცენარეები
| კლასი = [[ორლებნიანნი]]
| რიგი = 
| ოჯახი = [[ჰამამელისისებრნი]]
| გვარი =
| სახეობა = '''ლენქორანული ხერკინა'''  
| ლათ =  Parrotia persica
| სექციის სახელი =
| სექციის ტექსტი =
| არეალის რუკა =
| არეალის რუკის წარწერა =
| არეალის რუკის სიგანე =
| არეალის ლეგენდა =
| ვიკისახეობები =
| itis =
| ncbi =
}}
'''ლენქორანული ხერკინა''', '''ბოკაუტი სპარსული პაროცია''' ({{lang-la|Parrotia persica}}) — [[ჰამამელისისებრნი|ჰამამელისისებრთა]] ოჯახის რელიქტური პაროციას გვარის ერთადერთი სახეობა. მისი სიმაღლე 25 მ აღწევს, ძირიდანვე ძლიერ დატოტვილი ზაფხულშწვანე ხეა.  

გავრცელებულია აზერბაიჯანსა (თალიშში და აქა-იქ [[კავკასიონი]]ს სამხრეთ კალთების ძირას, აფთარანის ვაკეზე) და ჩრდილოეთ ირანში (კასპიის ზღვისპირეთში). ქმნის წმინდა კორომებს (ზღვის დონიდან 250 მ-მდე) ან შერეულია ფოთლოვან (წაბლფოთოლა მუხის, რცხილის და ძელქვის) ტყეში ([[ზღვის დონე|ზღვის დონიდან]] 600-800 მ), ცალკეული ხეები გვხვდება ზღვის დონიდან 1200 მ-მდე. 

ლენქორანული ხერკინა იზრდება თბილ და ტენიან გარემოში, თუმცა — 32°C-მდე ყინვასაც უძლებს. ჩრდილოსამტანია, ნელა იზრდება. 150 წლისა 15 მ-მდე სიმაღლეს და 30 სმ სისქეს აღწევს, ცოცხლობს 200 წლამდე. ყვავილობს თებერვალ-მარტში, შეფოთვლამდე (აპრილში). ნაყოფს ისხამს სექტემბერ-ოქტომბერში. 

[[დეკორატიული მცენარეები|დეკორატიულია]], წითლად შეფერილ ფოთლებს დეკემბრამდე ინარჩუნებს. მისი გართხმული ტოტები ადვილად ფესვიანდება, ერთმანეთს შეეზრდება ხოლმე და ამიტომ საუკეთესოა ცოცხალ ღობედ. იტანს კრეჭას. აქვს ლამაზი მოყავისფრო-ვარდისფერი („კავკასიის ვარდისფერი ხე“), ძალიან მაგარი, მძიმე და გამძლე მერქანი. 

იყენებენ სადურგლო და სახარატო საქმეში, აკეთებენ მანქანის ნაწილებს, საფეიქრო მაქოებს, მხატვრულ ნახელავებს. ფოთოლი შეიცავს ტანინებს (7%) და ხმარობენ ხალხურ მედიცინაში ჭრილობის მოსაშუშებლად. თესლი შეიცავს ტექნიკურ ზეთს. ამრავლებენ თესლით და ვეგეტატიურად.

==ლიტერატურა==
{{ქსე|6|190|სახოკია მ.}} 

[[კატეგორია:ჰამამელისისებრნი]]