იხილეთ წყარო გვერდისთვის მანჩესტერ იუნაიტედი (საფეხბურთო კლუბი)

{{მრავალმნიშვნელოვნება|მანჩესტერი|მანჩესტერი (მრავალმნიშვნელოვანი)}}
{{ინფოდაფა საფეხბურთო კლუბი
 |სახელი        = მანჩესტერ იუნაიტედი<br />Manchester United
 |ლოგო         = [[ფაილი:Manchester United FC.png|200px]]
 |სრული სახელი = Manchester United Football Club
 |მეტსახელი        = ''The Red Devils'' (წითელი ეშმაკები)
 |დაარსდა         =  [[1878]], Newton Heath LYR F.C.-ის სახელით
 |სტადიონი         = „[[ოლდ ტრაფორდი]]“ <br />[[მანჩესტერი]], [[ინგლისი]]
 |ტევადობა     = 76.212 მაყურებელი
 |პრეზიდენტი       = {{დროშანიშანი|აშშ}} [[ჯოელ გლეიზერი]]<br />{{დროშანიშანი|აშშ}} [[აბრაამ გლეიზერი]]
 |მწვრთნელი          = {{დროშანიშანი|ნიდერლანდები}} [[ერიკ ტენ ჰააგი]] 
 |კაპიტანი         = {{დროშანიშანი|პორტუგალია}} [[ბრუნუ ფერნანდეში]]
 |ლიგა    = [[ინგლისის პრემიერლიგა|პრემიერლიგა]]
 |სეზონი           = [[ინგლისის პრემიერლიგა 2022-2023|2022-2023]]
 |ადგილი           = მე-3 ადგილი
|pattern_la1 = _mufc2223h |pattern_b1 = _manutd2223h |pattern_ra1 = _mufc2223h |pattern_sh1 = _mufc2223h |pattern_so1 = _mufc2223hl
|leftarm1    = FF0000 |body1 = FF0000 |rightarm1 = FF0000 |shorts1 = FFFFFF |socks1 = 000000
|pattern_la2 = _mufc2223a |pattern_b2 = _mufc2223a |pattern_ra2 = _mufc2223a |pattern_sh2 = _mufc2223h2 |pattern_so2 = _mufc2223al
|leftarm2    = FFFFFF |body2 = FFFFFF |rightarm2 = FFFFFF |shorts2 = 000000 |socks2 = FFFFFF
|pattern_la3 = _mufc2223t |pattern_b3 = _mufc2223t |pattern_ra3 = _mufc2223t |pattern_sh3 = _mufc2223t |pattern_so3 = _mufc2223tl
|leftarm3    = C3F345 |body3 = C3F345 |rightarm3 = C3F345 |shorts3 = 1B1833 |socks3 = C3F345
| საიტი  = https://www.manutd.com/
}}
'''„მანჩესტერ იუნაიტედი“''' ({{lang-en|Manchester United}}) — [[ინგლისი|ინგლისური]] პროფესიონალური [[ფეხბურთი|საფეხბურთო]] კლუბი ქალაქ [[მანჩესტერი]]დან, რომელიც თამაშობს [[ოლდ ტრაფორდი|„ოლდ ტრაფორდის“]] სტადიონზე და ასპარეზობს [[ინგლისის პრემიერლიგა]]ში. კლუბი დაარსდა [[1878] წელს როგორც '''„ნიუტონ ჰითი“''', [[1902]] წელს კი დაერქვა '''„მანჩესტერ იუნაიტედი“'''.

„მანჩესტერ იუნაიტედი“ ერთ-ერთი ყველაზე ტიტულოვანი ინგლისური საფეხბურთო კლუბია, რომელსაც 20-ჯერ აქვს მოგებული [[ინგლისის ჩემპიონები ფეხბურთში|ინგლისის ჩემპიონატი]] (რაც რეკორდული მაჩვენებელია), 12-ჯერ [[ინგლისის ასოციაციის თასი]], 5-ჯერ [[ინგლისის ლიგის თასი]] და 21-ჯერ [[ინგლისის საფეხბურთო სუპერთასი|ინგლისის სუპერთასი]] (რეკორდი). საერთაშორისო ტურნირებიდან კლუბს 3-ჯერ აქვს მოგებული [[უეფა-ს ჩემპიონთა ლიგა|უეფა-ს ჩემპიონთა თასი/ლიგა]], ერთხელ [[უეფა-ს ევროპა ლიგა]], ერთხელ [[უეფა-ს თასების მფლობელთა თასი]], ერთხელ [[უეფა-ს სუპერთასი]], ერთხელ [[საკონტინენტთაშორისო თასი (ფეხბურთი)|საკონტინენტთაშორისო თასი]] და ერთხელ [[ფიფა-ს მსოფლიო საკლუბო ჩემპიონატი]]<ref>{{cite news|title=Manchester United trophy room|url=http://www.manutd.com/en/Home/History/Trophy-Room.aspx|work=manutd.com|accessdate=28 მაისი 2017}}</ref>. 1998–99 წლების სეზონში კლუბმა მოიგო პრემიერლიგა, ასოციაციის თასი და ჩემპიონთა ლიგა, რითიც გახდა პირველი (და ამ დროისთვის უკანასკნელი) ინგლისური კლუბი, რომელმაც შეასრულა „ტრებლი”. 2016–17 წლების სეზონში ევროპა ლიგის მოგებით, „მანჩესტერ იუნაიტედი“ გახდა მე-5 კლუბი ტურინის [[იუვენტუსი (საფეხბურთო კლუბი)|„იუვენტუსის“]], ამსტერდამის [[აიაქსი ამსტერდამი (საფეხბურთო კლუბი)|„აიაქსის“]], მიუნხენის [[ბაიერნი (საფეხბურთო კლუბი)|„ბაიერნის“]] და ლონდონის [[ჩელსი (საფეხბურთო კლუბი)|„ჩელსის“]] შემდეგ, რომელმაც მოიგო სამივე მთავარი ევროპული საფეხბურთო ტურნირი (უეფა-ს ჩემპიონთა თასი/ლიგა, უეფა-ს თასი/ევროპა ლიგა და უეფა-ს თასების მფლობელთა თასი)<ref>{{cite news|title=Manchester United achieve European clean sweep|url=http://www.uefa.com/uefaeuropaleague/news/newsid=2444572.html|work=uefa.com|accessdate=28 მაისი 2017}}</ref>.

[[1958]] წლის 6 თებერვალს გუნდის თვითმფრინავი მოყვა [[1958 წლის 6 თებერვლის მიუნხენის ავიაკატასტროფა|მიუნხენის ავიაკატასტროფაში]], სადაც დაიღუპა 8 ფეხბურთელი და კლუბის პერსონალის დიდი ნაწილი<ref>{{cite news|title=1958: United players killed in air disaster|url=http://news.bbc.co.uk/onthisday/hi/dates/stories/february/6/newsid_2535000/2535961.stm|work=.bbc.co.uk|accessdate=10 სექტემბერი 2017}}</ref>. ტრაგედიიდან 10 წლის შემდეგ, 1968 წელს, „მანჩესტერ იუნაიტედი“ [[მეტ ბასბი|სერ მეტ ბასბის]] ხელმძღვანელობით გახდა პირველი ინგლისური კლუბი, რომელმაც მოიპოვა ევროპის ჩემპიონთა თასი (დღევანდელი ჩემპიონთა ლიგა). კლუბმა ფინალში ლისაბონის [[ბენფიკა (საფეხბურთო კლუბი)|„ბენფიკა“]] დაამარცხა ანგარიშით 4–1<ref>{{cite news|title=1968: Manchester Utd win European Cup|url=http://news.bbc.co.uk/onthisday/hi/dates/stories/may/29/newsid_4464000/4464446.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=10 სექტემბერი 2017}}</ref>. [[ალექს ფერგიუსონი|სერ ალექს ფერგიუსონმა]], რომელიც „იუნაიტედში“ 1986 წლის ნოემბერში მივიდა და სამწვრთნელო კარიერის დასასრულამდე – 2013 წლის მაისამდე წვრთნიდა, 38 ტიტული მოაგებინა კლუბს, აქედან 13-ჯერ პრემიერლიგა და 2-ჯერ ჩემპიონთა ლიგა<ref>{{cite news|title=Alex Ferguson retires: his major achievements in graphics|url=http://www.telegraph.co.uk/sport/football/teams/manchester-united/10044516/Alex-Ferguson-retires-his-major-achievements-in-graphics.html|work=telegraph.co.uk|accessdate=28 მაისი 2017}}</ref>.

2015–16 სეზონის მიხედვით „მანჩესტერ იუნაიტედი“ მსოფლიოს ყველაზე შემოსავლიანი საფეხბურთო კლუბი იყო. წლიურმა შემოსავალმა შეადგინა 689 მილიონი [[ევრო]]<ref>{{cite news|title=Man Utd: Premier League club named world's leading revenue-generating club|url=http://www.bbc.com/sport/football/38655480|work=bbc.com|accessdate=28 მაისი 2017}}</ref>. 2015 წლის მონაცემებით „იუნაიტედი“ მესამე ყველაზე ძვირადღირებული საფეხბურთო კლუბი იყო, შეფასებული 1.98 მილიარდ [[გირვანქა სტერლინგი|გირვანქა სტერლინგად]]<ref>{{cite news|title=Real Madrid 'most valuable' sports team - Forbes|url=http://www.bbc.com/sport/football/33537931|work=bbc.com|accessdate=28 მაისი 2017}}</ref>.

„მანჩესტერ იუნაიტედის“ პრინციპული მეტოქეებია: [[ლივერპული (საფეხბურთო კლუბი)|„ლივერპული“]], [[მანჩესტერ სიტი (საფეხბურთო კლუბი)|„მანჩესტერ სიტი“]], [[ლიდზ იუნაიტედი (საფეხბურთო კლუბი)|„ლიდზ იუნაიტედი“]] და [[არსენალი ლონდონი (საფეხბურთო კლუბი)|„არსენალი“]].

2018 წლის 18 დეკემბრამდე გუნდის მთავარი მწვრთნელი იყო [[ჟოზე მოურინიო]]<ref>{{cite news|title=Jose Mourinho: Manchester United sack manager|url=http://www.bbc.com/sport/football/46603018|work=bbc.com|accessdate=23 დეკემბერი 2018}}</ref>. მისი გაშვების შემდეგ, სეზონის ბოლომდე დროებით მწვრთნელად „იუნაიტედის“ ყოფილი ფეხბურთელი [[ულე გუნარ სულშერი]] დაინიშნა<ref>{{cite news|title=Ole Gunnar Solskjaer named Man Utd caretaker manager until end of season|url=http://www.bbc.com/sport/football/46616768|work=bbc.com|accessdate=23 დეკემბერი 2018}}</ref>. 

==ისტორია==

===ადრეული წლები===

[[ფაილი:Newton Heath 1892-93.jpg|left|thumb|„ნიუტონ ჰითი“ 1892 წელს.]]
[[ფაილი:Manchester_United_FC_League_Performance.svg|thumb|„მანჩესტერ იუნაიტედის“ პოზიცია ინგლისის ჩემპიონატში 1892–93 წლების სეზონიდან დღემდე.]]
საფეხბურთო კლუბი „მანჩესტერ იუნაიტედი“ დაარსდა 1878 წელს<ref>{{cite news|title=UNITED HISTORY: 1878 TO 1909|url=http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-1878-to-1909.aspx|work=manutd.com|accessdate=28 მაისი 2017|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180506143749/http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-1878-to-1909.aspx|archivedate=2018-05-06}}</ref><ref>{{cite news|title=Manchester United : 1878-1926|url=http://spartacus-educational.com/FmanchesterU.htm|accessdate=28 მაისი 2017|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180506143041/http://spartacus-educational.com/FmanchesterU.htm|archivedate=2018-05-06}}</ref><ref>{{cite news|title=Manchester United History 1892—1976|url=http://red11.org/mufc/history.htm|work=red11.org|accessdate=28 მაისი 2017|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180506143520/http://red11.org/mufc/history.htm|archivedate=2018-05-06}}</ref>. თავდაპირველად კლუბს ერქვა „Newton Heath LYR“ - „ლანკაშირისა და იორკშირის რკინიგზის საფეხბურთო კლუბი“. ის შექმნეს ხსენებული რკინიგზის ხაზზე მომუშავე მუშებმა ნიუტონ ჰიტის დეპოში. თავდაპირველად „ნიუტონ ჰიტი“ თამაშობდა სხვა სარკინიგზო დეპარტამენტების და კომპანიების გუნდებთან. კლუბი 1888 წელს დაარსებულ საფეხბურთო ლიგას 1892 წელს შეუერთდა.

მე-20 საუკუნის დასაწყისში კლუბს ფინანსური პრობლემები შეექმნა. დაშლისა და გაუქმების პირას მყოფი კლუბის გადარჩენაში, მნიშვნელოვანი როლი მანჩესტერის ლუდსახარშის მფლობელმა [[ჯონ ჰენრი დეივისი|ჯონ ჰენრი დეივისმა]] ითამაშა, რომელმაც მნიშვნელოვანი ინვესტიცია განახორციელა კლუბში. არსებობს ლეგენდა, რომ გუნდის კაპიტნის [[ჰარი სტაფორდი]]ს მრავალი ჯილდოს მომგები [[სენბერნარი]]ს ჯიშის ძაღლი დაიკარგა. ძაღლი შემთხვევით შეხვდა დეივისს, რომელსაც ის ძალიან მოეწონა და მისი თავისი ქალიშვილისთვის ყიდვა ისურვა. პატრონის პოვნის შემდეგ, შეხვედრისას სტაფორდმა შეძლო დეივისის დარწმუნება კლუბში ინვესტიცია ჩაედო და გამხდარიყო კლუბის თავმჯდომარე.

1902 წელს კლუბმა სახელი შეიცვალა. წარმოდგენილი იყო რამდენიმე ვარიანტი, მათ შორის „მანჩესტერ სენტრალი“ და „მანჩესტერ სელტიკი“, თუმცა საბოლოოდ აირჩიეს „მანჩესტერ იუნაიტედი“. ასევე შეიცვალა გუნდის ფორმა. ახალი ფორმა წითელი მაისურებისგან, თეთრი ტრუსებისგან და შავი წინდებისგან შედგებოდა.

მომდევნო წელს გუნდის მწვრთნელად დაინიშნა [[ერნესტ მენგნალი]]. მენგნალმა მიზნად დაისახა გუნდი აღეზევებინა პირველ დივიზიონში. მან აქტიურად დაიწყო სატრანსფერო ბაზარზე მუშაობა და მიიყვანა შემდეგი ფეხბურთელები: [[ჩარლი სეიგარი]], [[ჰარი მოგერი]], [[ჯორჯ უოლი]], [[ჯეკ პიკენი]], [[დიკ ჰოლდენი]], [[ტომი ბლექსტოკი]], [[დიკ დაკუორთი]], [[ალექს ბელი]] და [[ჩარლი რობერტსი]], რომელიც გუნდის კაპიტანი გახდა. 1905–06 წლების სეზონში გუნდი აღზევდა მეორე დივიზიონიდან უმაღლეს დივიზიონში 12 წლის შემდეგ. მენგნალმა განაგრძო სატრანსფერო ბაზარზე აქტიურობა და თანაქალაქელი [[მანჩესტერ სიტი (საფეხბურთო კლუბი)|„მანჩესტერ სიტიდან“]], რომელიც სკანდალში იყო გახვეული, გადაიყვანა [[სენდი ტერნბული]] და როგორც მას უწოდებდნენ „უელსელი ჯადოქარი“ [[ბილი მერედითი]]. ამ ორმა ტრანსფერმა მნიშვნელოვანი როლი ითამაშა „მანჩესტერ იუნაიტედის“ პირველ ტრიუმფში – გუნდმა 1908 წელს პირველად მოიგო [[ინგლისის ჩემპიონები ფეხბურთში|ინგლისის ჩემპიონატი]].
ჩემპიონატის მოგებით, გუნდმა [[ინგლისის საფეხბურთო სუპერთასი|ინგლისის სუპერთასზე]] მოიპოვა თამაშის უფლება, სადაც [[ქუინზ პარკ რეინჯერსი (საფეხბურთო კლუბი)|„ქუინზ პარკ რეინჯერსი“]] დაამარცხა. მომავალ წელს, გუნდმა პირველად მოიპოვა [[ინგლისის ასოციაციის თასი]]. ტერნბული და მერედიტი, ისევე როგორც თავიანთ სადებიუტო სეზონებში, ახლაც საკვანძო ფიგურები იყვნენ. ტერნბულმა ასოციაციის თასის ფინალში [[ბრისტოლ სიტი (საფეხბურთო კლუბი)|„ბრისტოლ სიტისთან“]] გამარჯვების გოლი გაიტანა<ref>{{cite web|url=http://www.fa-cupfinals.co.uk/1909.html|title=FA Cup Final 1909|publisher=''FA Cup History''|lang=en|archiveurl=https://www.webcitation.org/612ecrQfG?url=http://www.fa-cupfinals.co.uk/1909.html|archivedate=2011-08-19|accessdate=2015-03-10}}</ref>.

[[ფაილი:Manchester United 1908-09.jpg|left|thumb|„მანჩესტერ იუნაიტედი“ 1909 წელს. სურათზე ჩანს ინგლისის ჩემპიონატის, ინგლისის ასოციაციის თასის და ინგლისის სუპერთასის ტიტულები.]]
1909–10 წლების სეზონში კლუბი ახალ სტადიონ [[ოლდ ტრაფორდი|„ოლდ ტრაფორდზე“]] გადაბარგდა<ref>{{cite news|title=UNITED HISTORY: 1910 TO 1919|url=http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-1910-to-1919.aspx|work=manutd.com|accessdate=28 მაისი 2017|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180506144110/http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-1910-to-1919.aspx|archivedate=2018-05-06}}</ref>. „იუნაიტედმა“ პირველი მატჩი ახალ მოედანზე 1910 წლის 19 თებერვალს გამართა [[ლივერპული (საფეხბურთო კლუბი)|„ლივერპულთან“]] და მიუხედავად 3–0 დაწინაურებისა, 4–3 დამარცხდა.

მომდევნო სეზონში კლუბმა თავის ისტორიაში მეორედ მოიგო ინგლისის ჩემპიონატი, სუპერთასის მატჩში კი „იუნაიტედმა“ 8–4 დაამარცხა [[სუინდონ თაუნი (საფეხბურთო კლუბი)|„სუინდონ თაუნი“]] და მოიპოვა ტიტული. ამ მატჩში [[ჰაროლდ ჰალსი|ჰაროლდ ჰალსიმ]] 6 გოლი გაიტანა.

1911–12 წლების სეზონში მოქმედი ჩემპიონები მხოლოდ მე-13 ადგილზე გავიდნენ. მწვრთნელი ერნესტ მენგნალი „მანჩესტერ სიტის“ შეუერთდა, გუნდის შედეგები კი გაუარესდა. [[პირველი მსოფლიო ომი]]ს გამო ინგლისის ჩემპიონატი 4 წლით შეწყდა და მხოლოდ 1919 წელს განახლდა<ref>{{cite news|title=UNITED HISTORY: 1920 TO 1929|url=http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-1920-to-1929.aspx|work=manutd.com|accessdate=28 მაისი 2017|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180506144248/http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-1920-to-1929.aspx|archivedate=2018-05-06}}</ref>. გუნდი სერიოზულად იყო გადახალისებული, თუმცა ბილი მერედითი ისევ „იუნაიტედში“ ირიცხებოდა. 1919–20 წლების სეზონში მან ჩემპიონატის მხოლოდ 19 მატჩში მიიღო მონაწილეობა. მომდევნო სეზონის ბოლოს ვეტერანი მერედითი მენგნალმა დააბრუნა „მანჩესტერ სიტიში“. გუნდის ახალი ვარსკვლავი [[ჯო სპენსი]] იყო, რომელიც გატანილი გოლებით ლიდერობდა გუნდს, თუმცა ვერც მისმა შედეგიანობამ იხსნა გუნდი მეორე დივიზიონში გავარდნისგან 1921–22 წლების სეზონის ბოლოს, როდესაც „იუნაიტედმა“ 42-დან მხოლოდ 8 მატჩი მოიგო. „მანჩესტერ იუნაიტედი“ 3 წლის შემდეგ დაბრუნდა უმაღლეს ლიგაში, თუმცა გუნდი კვლავ განაგრძობდა არასტაბილურად ასპარეზობას.

შედეგები ვერ გამოსწორდა 1930-იან წლებშიც. 1931 წელს კლუბი ისევ გავარდა მეორე დივიზიონში<ref>{{cite news|title=UNITED HISTORY: 1930 TO 1939|url=http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-1930-to-1939.aspx|work=manutd.com|accessdate=28 მაისი 2017|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180506144441/http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-1930-to-1939.aspx|archivedate=2018-05-06}}</ref>. „იუნაიტედს“ ერთ-ერთი ყველაზე ცუდი სეზონი ჰქონდა ისტორიაში, როდესაც 42-დან 27 მატჩი წააგო და გაუშვა 115 გოლი. მაყურებელთა რაოდენობამ სტადიონზე იკლო. ახალი სეზონის პირველ საშინაო მატჩში [[საუთჰემპტონი (საფეხბურთო კლუბი)|„საუთჰემპტონთან“]] მატჩს მხოლოდ 3507 ადამიანი დაესწრო. შემოსავალი შემცირდა და კლუბი ვეღარ უხდიდა ფეხბურთელებს ხელფასებს. „მანჩესტერ იუნაიტედი“ გაკოტრებისგან ამჯერად სამხედრო ფორმების მწარმოებელმა – ჯეიმზ გიბსონმა იხსნა. გიბსონმა თანხა გადაურიცხა კლუბს და ფეხბურთელებს ხელფასები გადაუხადა. ის „იუნაიტედის“ დირექტორად დაინიშნა. გუნდის სათავეში ასევე დაინიშნა ახალი მწვრთნელი – [[სკოტ დუნკანი]], ვისაც გამოუყვეს თანხები სატრანსფერო ბაზარზე ფეხბურთელების საყიდლად. თუმცა კლუბის მდგომარეობა ვერ გამოსწორდა და „მანჩესტერ იუნაიტედი“ თავის ისტორიაში პირველად მესამე დივიზიონში გავარდნის წინაშე დადგა. კლუბმა ბოლო ტურში მაინც მოახერხა დარჩენა, როდესაც მათ [[მილუოლი (საფეხბურთო კლუბი)|„მილუოლი“]] დაამარცხეს 2–0. 1935–36 წლების სეზონში „იუნაიტედმა“ მეორე დივიზიონი მოიგო და პირველში დაბრუნდა, მაგრამ კლუბმა კვლავ განაგრძო არასტაბილურად გამოსვლა ინგლისის ჩემპიონატში. 1937 წელს ისინი ისევ გავარდნენ, ხოლო მომავალ სეზონში ისევ დაბრუნდნენ უმაღლეს დივიზიონში. ომის დაწყებამდე ბოლო სეზონში, გუნდმა მეთოთხმეტე ადგილი დაიკავა და გაინაღდა ადგილი [[მეორე მსოფლიო ომი]]ს შემდგომ უმაღლეს დივიზიონში.

===სერ მეტ ბასბის ეპოქა===

[[ფაილი:Busby babes 1955.jpg|left|thumb|„ბასბის ჩვილები“ დანიაში 1955 წელს.]]
1945 წელს „მანჩესტერ იუნაიტედის“ მწვრთნელად [[შოტლანდია|შოტლანდიელი]] [[მეტ ბასბი]] დაინიშნა<ref>{{cite news|title=UNITED HISTORY: 1940 TO 1949|url=http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-1940-to-1949.aspx|work=manutd.com|accessdate=28 მაისი 2017|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180506144527/http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-1940-to-1949.aspx|archivedate=2018-05-06}}</ref>. ბასბიმ დრო არ დაკარგა და საკვანძო პოზიციებზე მიიყვანა შემდეგი ფეხბურთელები: [[ჯიმი დილეინი]], [[სტენ პირსონი]], [[ჯეკ როული]], [[ჩარლი მიტენი]] და [[ჯონი მორისი]]. თუმცა ბასბის საუკეთესო შენაძენად ბევრი მიიჩნევს [[ჯიმი მერფი]]ს, რომელიც სამწვრთნელო შტაბს შეუერთდა და ბასბის ასისტენტი გახდა.

ბასბის და მერფის სურდათ, რომ შეექმნათ ეროვნული ტურნირებისთვის სტაბილურად მებრძოლი გუნდი და მათ ცოტა დააკლდათ პირველივე ცდაზე მიზნის მიღწევაში. 1946–47 წლების სეზონში „იუნაიტედმა“ მეორე ადგილი დაიკავა ჩემპიონატში. ეს იყო კლუბის უმაღლესი პოზიცია 36 წლის განმავლობაში. მომოდევნო წელს კლუბმა მოიგო ინგლისის ასოციაციის თასი, სადაც ფინალში დაამარცხა [[სტენლი მეთიუზი]]ს და [[სტენ მორტენსენი]]ს „[[ბლექპული (საფეხბურთო კლუბი)|ბლექპული]]“ ანგარიშით 4–2. ამ გამარჯვებით კლუბმა მოიგო თავისი პირველი ტიტული 1911 წლის შემდეგ. „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ კიდევ სამჯერ დაასრულა ინგლისის ჩემპიონატი მეორე ადგილზე, თუმცა საბოლოოდ 1952 წელს მოიგო ჩემპიონატი პირველად 41 წლის შემდეგ<ref>{{cite news|title=UNITED HISTORY: 1950 TO 1959|url=http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-1950-to-1959.aspx|work=manutd.com|accessdate=28 მაისი 2017|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180506144625/http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-1950-to-1959.aspx|archivedate=2018-05-06}}</ref>. მიუხედავად იმისა, რომ გუნდი დატოვეს ლიდერებმა – ჯონი მორისმა და ჩარლი მიტენმა, ბასბიმ განაგრძო საკუთარი დანერგილი ახალგაზრდული პოლიტიკა და დააწინაურა ძირითად გუნდში ისეთი ნიჭიერი ფეხბურთელები, როგორებიც იყვნენ: [[როჯერ ბირნი]], [[ჯეკი ბლანჩფლაუერი]], [[ბილ ფოულკსი]], [[მარკ ჯონსი]], [[ედი კოლმანი]], [[დეივიდ პეგი]] და [[დენის ვაიოლეტი]]. გამორჩეული ამ ახალგაზრდებს შორის იყო [[დანკან ედვარდსი]]. ეს ბიჭი წარმოშობით დადლიდან, უესტ მიდლენდიდან იყო და „იუნაიტედში“ დებიუტი ჰქონდა 1953 წელს 16 წლის ასაკში. ბასბის მიერ აღმოჩენილ ახალგაზრდებს „ბასბის ჩვილებს“ უწოდებდნენ. თუმცა ყველა ფეხბურთელი არ იყო კლუბის აკადემიიდან დაწინაურებული. მეტ ბასბი სატრანსფერო ბაზარზეც აქტიურობდა და გადაიხადა იმ დროისთვის საკმაოდ დიდი თანხები თავდამსხმელ [[ტომი ტეილორი|ტომი ტეილორში]] და მეკარე [[ჰარი გრეგი|ჰარი გრეგში]].

1956 წელს „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ მოიპოვა ინგლისის ჩემპიონის ტიტული. მომდევნო 1956–57 წლების სეზონში "ბასბის ჩვილებმა" კიდევ ერთხელ მოიგეს ინგლისის ჩემპიონატი და ასოციაციის თასის ფინალშიც გავიდნენ, სადაც [[ასტონ ვილა (საფეხბურთო კლუბი)|„ასტონ ვილასთან]]“ დამარცხდნენ. გუნდის საშუალო ასაკი 22 წელი იყო. ჩემპიონატის მანძილზე „იუნაიტედმა“ 103 გოლი გაიტანა.

1957 წელს „მანჩესტერ იუნაიტედი“ გახდა პირველი [[ინგლისი|ინგლისური]] კლუბი, რომელმაც ჩემპიონთა თასის (დღევანდელი [[უეფა-ს ჩემპიონთა ლიგა|ჩემპიონთა ლიგა]]) გათამაშებაში მიიღო მონაწილეობა. პირველივე საშინაო მატჩში, „იუნაიტედმა“ 10–0 გაანადგურა ბრიუსელის [[ანდერლეხტი (საფეხბურთო კლუბი)|„ანდერლეხტი“]]. ეს ანგარიში დღემდე არის ყველაზე დიდი, რომლითაც კი „იუნაიტედს“ მოუგია ყველა ტურნირის გათვალისწინებით. [[ბორუსია დორტმუნდი (საფეხბურთო კლუბი)|„ბორუსია დორტმუნდის“]] და [[ატლეტიკ ბილბაო (საფეხბურთო კლუბი)|„ატლეტიკ ბილბაოს“]] დამარცხების შემდეგ, გუნდი ნახევარფინალში გავიდა, სადაც მადრიდის [[რეალ მადრიდი (საფეხბურთო კლუბი)|„რეალთან“]] გამოვარდა.

[[ფაილი:Busby babes last match.jpg|right|thumb|„ბასბის ჩვილების“ უკანასკნელი მატჩი.]]

1958 წლის 6 თებერვალს, ჩემპიონთა თასის მეოთხედფინალში ბელგრადის [[ცრვენა ზვეზდა (საფეხბურთო კლუბი)|„ცრვენა ზვეზდას“]] ორი მატჩის ჯამში დამარცხების შემდეგ, თვითმფრინავი რომელსაც გადაჰყავდა „მანჩესტერ იუნაიტედის“ ფეხბურთელები, პერსონალი და ჟურნალისტები, [[მიუნხენი|მიუნხენში]] დაეშვა საწვავის შესავსებად. რამდენიმე ცდის შემდეგ თვითმფრინავმა ვერ შეძლო აფრენა და [[1958 წლის 6 თებერვლის მიუნხენის ავიაკატასტროფა|კატასტროფა]] განიცადა, რის შედეგად 23 ადამიანი დაიღუპა, მათ შორის გუნდის 8 ფეხბურთელი: [[ჯეფ ბენტი]], როჯერ ბირნი, ედი კოლმანი, დანკან ედვარდსი, მარკ ჯონსი, დეივიდ პეგი, ტომი ტეილორი და [[ლიამ უილანი]]. სანამ გუნდის მწვრთნელი მეტ ბასბი მკურნალობდა ავიაკატასტროფაში მიყენებული ტრავმებისგან, გუნდის მწვრთნელობა ჯიმი მერფიმ ითავა. „იუნაიტედი“ იმავე წელს ინგლისის ასოციაციის თასის ფინალში გავიდა, სადაც [[ბოლტონ უონდერერსი (საფეხბურთო კლუბი)|„ბოლტონ უონდერერსთან“]] დამარცხდა.

1960-იან წლებში მეტ ბასბიმ ახალი გუნდის შენება დაიწყო<ref>{{cite news|title=UNITED HISTORY: 1960 TO 1969|url=http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-1960-to-1969.aspx|work=manutd.com|accessdate=28 მაისი 2017|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180506144713/http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-1960-to-1969.aspx|archivedate=2018-05-06}}</ref>. გუნდის ლიდერები მიუნხენის ავიაკატასტროფაში გადარჩენილი ფეხბურთელები იყვნენ – დენის ვაიოლეტი, [[ბობი ჩარლტონი]] და ბილ ფოულკსი. [[ნობი სტაილზი]] გუნდის აკადემიაში აღიზარდა, ხოლო [[დენის ლოუ]] კლუბმა 115 000 გირვანქა სტერლინგად შეიძინა [[ტორინო (საფეხბურთო კლუბი)|„ტორინოდან“]].

1962–63 წლების სეზონში „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ მიუნხენის ტრაგედიის შემდეგ პირველი ტიტული მოიგო. ინგლისის ასოციაციის თასის ფინალში გუნდმა 3–1 დაამარცხა „[[ლესტერ სიტი]]“. აღნიშნული სეზონი ასევე აღსანიშნავი იყო ახალგაზრდა [[ჯორჯ ბესტი]]ს დებიუტით, რომელიც მომავალში მსოფლიო ფეხბურთის ერთ-ერთი ვარსკვლავი გახდება.

[[ფაილი:Manchester The United trinity.jpg|left|thumb|„მანჩესტერ იუნაიტედის“ სამების ქანდაკება: [[ჯორჯ ბესტი]], [[დენის ლოუ]] და [[ბობი ჩარლტონი]].]]
1964–65 წლების სეზონში, ბესტი-ლოუ-ჩარლტონის ტრიოსგან შემდგარმა შეტევამ „იუნაიტედს“ ინგლისის ჩემპიონატი მოაგებინა. ამ სამეულს „მანჩესტერ იუნაიტედის“ სამება უწოდეს. გუნდმა ბურთების სხვაობით გადაასწრო მეორეადგილოსან [[ლიდზ იუნაიტედი (საფეხბურთო კლუბი)|„ლიდზ იუნაიტედს“]]. „მანჩესტერ იუნაიტედი“ [[საქალაქთაშორისო ბაზრობათა თასი|ბაზრობათა თასის]] ნახევარფინალშიც გავიდა, სადაც ბუდაპეშტის [[ფერენცვაროში (საფეხბურთო კლუბი)|„ფერენცვაროშთან“]] დამარცხდა. 1964 წელს დენის ლოუ გახდა „იუნაიტედის“ პირველი ფეხბურთელი, რომელმაც [[ოქროს ბურთი]] მოიგო.

მომდევნო წელს „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ არასტაბილური სეზონი ჩაატარა. მოქმედი ჩემპიონები ინგლისის ჩემპიონატში მხოლოდ მეოთხე ადგილზე გავიდნენ, თუმცა გუნდმა ჩემპიონთა თასის ნახევარფინალამდე მიაღწია, სადაც ორი მატჩის ჯამში ბელგრადის [[პარტიზანი ბელგრადი (საფეხბურთო კლუბი)|„პარტიზანთან“]] დამარცხდა. აღსანიშნავია, რომ მეოთხედფინალში ლისაბონში „იუნაიტედმა“ 5–1 გაანადგურა [[ბენფიკა (საფეხბურთო კლუბი)|„ბენფიკა“]]. 1966 წელს ბობი ჩარლტონმა ოქროს ბურთი მოიგო.

1966–67 წლების სეზონში გუნდმა კიდევ ერთხელ მოიგო ინგლისის ჩემპიონატი. მომდევნო წელს კი, „მანჩესტერ იუნაიტედი“ გახდა პირველი ინგლისური კლუბი, რომელმაც მოიგო ჩემპიონთა თასი. ნახევარფინალში მადრიდის „რეალის“ ორი მატჩის ჯამში ანგარიშით 4–3 დამარცხების შემდეგ<ref>{{cite news|title=1967–68 European Cup|url=http://www.uefa.com/uefachampionsleague/season=1967/index.html|work=uefa.com|accessdate=28 მაისი 2017}}</ref>, ფინალში [[ლონდონი|ლონდონის]] [[უემბლის სტადიონი (1923)|„უემბლის“]] სტადიონზე მათ [[დამატებითი დრო|დამატებით დროში]] 4–1 დაამარცხეს „ბენფიკა“. გოლები ბობი ჩარლტონმა (ორჯერ), ჯორჯ ბესტმა და [[ბრაიან კიდი|ბრაიან კიდმა]] გაიტანეს. ამ ტრიუმფს განსაკუთრებული მნიშვნელობა გუნდის მწვრთნელისთვის – მეტ ბასბისთვის ჰქონდა, რომელსაც 1958 წელს მიუნხენის ავიაკატასტროფაში დაეღუპა გუნდის დიდი ნაწილი, თუმცა ტრაგედიიდან 10 წლის შემდეგ მან მაინც მოიგო ნანატრი ტიტული. ფინალის შემდეგ მას მიენიჭა რაინდის წოდება. 1968 წელს ჯორჯ ბესტი გახდა „მანჩესტერ იუნაიტედის“ მესამე ფეხბურთელი, რომელმაც მოიგო ოქროს ბურთი.

მომდევნო სეზონი გუნდისთვის წარუმატებელი გამოდგა. „იუნაიტედი“ [[საკონტინენტთაშორისო თასი (ფეხბურთი)|საკონტინენტთაშორისო თასზე]] [[არგენტინა|არგენტინულ]] [[ესტუდიანტესი (საფეხბურთო კლუბი)|„ესტუდიანტესთან“]] ორი მატჩის ჯამში დამარცხდა, ხოლო ჩემპიონატში გუნდი მხოლოდ მე-11 ადგილზე გავიდა. ჩემპიონთა თასზე ინგლისურმა კლუბმა ნახევარფინალამდე მიაღწია, სადაც [[მილანი (საფეხბურთო კლუბი)|„მილანთან“]] გამოვარდა. სეზონის ბოლოს, სერ მეტ ბასბი „მანჩესტერ იუნაიტედის“ მწვრთნელის თანამდებობიდან გადადგა.

===1969–1986===

ბასბის გადადგომის შემდეგ, „მანჩესტერ იუნაიტედის“ მთავარ მწვრთნელად დაინიშნა რეზერვების გუნდის მწვრთნელი [[უილფ მაკგინესი]], თუმცა მან ვერ გაამართლა დაკავებულ თანამდებობაზე<ref>{{cite news|title=UNITED HISTORY: 1970 TO 1979|url=http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-1970-to-1979.aspx|work=manutd.com|accessdate=28 მაისი 2017|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180506144815/http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-1970-to-1979.aspx|archivedate=2018-05-06}}</ref>. გუნდი 1969–70 წლების სეზონში მე-8 ადგილზე გავიდა, ვარსკვლავების ნაწილი დაბერდა, ნაწილი კი მასში ვერ ხედავდა ავტორიტეტს და არ ემორჩილებოდა (პირველ რიგში იგულისხმება ჯორჯ ბესტი). დენის ლოუს და [[შეი ბრენანი]]ს სატრანსფერო ბაზარზე დაყენებამ მაკგინესის პოზიციაზე დადებითი გავლენა ვერ იქონია და ის 1970 წლის დეკემბერში გაანთავისუფლეს თანამდებობიდან. სერ მეტ ბასბი სეზონის დასასრულამდე დროებით დაბრუნდა გუნდის მთავარი მწვრთნელის თანამდებობაზე და გუნდს დაამთავრებინა სეზონი. 1971 წლის ივნისში გუნდის მწვრთნელად დაინიშნა [[ირლანდია|ირლანდიელი]] [[ფრენკ ო’ფარელი]], თუმცა ვერც მან მიაღწია წარმატებას. 1972 წლის 16 დეკემბერს [[კრისტალ პალასი (საფეხბურთო კლუბი)|„კრისტალ პალასთან“]] 5–0 მარცხის შემდეგ, იგი მოხსნეს თანამდებობიდან.

ო’ფარელის შემდეგ „მანჩესტერ იუნაიტედის“ მთავარ მწვრთნელად დაინიშნა [[ტომი დოჰერტი]]. გუნდის დაბერების და თაობათა ცვლის გამო, დოჰერტის მთავარი ამოცანა იყო „იუნაიტედის“ უმაღლეს დივიზიონში დატოვება. ბობი ჩარლტონმა 1972–73 წლების სეზონის ბოლოს დაასრულა კარიერა, ჯორჯ ბესტს ისევ დისციპლინარული პრობლემები ჰქონდა, ხოლო 33 წლის დენის ლოუმ თავისუფალი აგენტის სტატუსით დატოვა გუნდი 1973 წლის ივლისში. ლოუ „მანჩესტერ სიტის“ შეუერთდა და მომდევნო წლის აპრილში ერთადერთი გოლი გაიტანა „ოლდ ტრაფორდზე“ გამართულ მატჩში, რომელმაც „მანჩესტერ იუნაიტედის“ უმაღლესი დივიზიონიდან გავარდნა დაადასტურა.

[[ფაილი:Bryan Robson at the cliff -march 92.JPG|right|thumb|[[ბრაიან რობსონი]] – „მანჩესტერ იუნაიტედის“ კაპიტანი 1982–94 წლებში.]]
„იუნაიტედი“ სწრაფად დაბრუნდა უმაღლეს დივიზიონში, პირველივე სეზონში მეორე დივიზიონის მოგების შემდეგ. მომდევნო წლებში გუნდი ორჯერ გავიდა ინგლისის ასოციაციის თასის ფინალში. 1976 წელს მათ „საუთჰემპტონთან“ დათმეს მატჩი 0–1, ხოლო მომდევნო წელს ინგლისის ჩემპიონატის და ჩემპიონთა თასის მომგები „ლივერპული“ დაამარცხეს 2–1, რითაც მერსესაიდულ კლუბს ხელი შეუშალეს ტრებლის მოგებაში. ფინალიდან 44 დღის შემდეგ, დოჰერტი გაათავისუფლეს დაკავებული თანამდებობიდან მას შემდეგ, რაც ცნობილი გახდა მისი ურთიერთობის შესახებ გუნდის ფიზიოთერაპევტის ცოლთან.

1977 წლის ზაფხულში მთავარი მწვრთნელის პოსტზე დოჰერტი [[დეივ სექსტონი|დეივ სექსტონმა]] შეცვალა. მიუხედავად რამდენიმე ხმაურიანი შენაძენისა, მათ შორის [[ჯო ჯორდანი]]ს, [[გორდონ მაქუინი]]ს, [[გარი ბეილი]]ს და [[რეი უილკინსი]]სა, გუნდმა ვერ შეძლო მნიშვნელოვანი წარმატების მიღწევა. 1979 წელს „იუნაიტედი“ ინგლისის ასოციაციის თასის ფინალში გავიდა, სადაც დრამატულ მატჩში ლონდონის [[არსენალი ლონდონი (საფეხბურთო კლუბი)|„არსენალთან“]] დამარცხდა ანგარიშით 2–3.

1979–80 წლების სეზონში „მანჩესტერ იუნაიტედი“ მე-2 ადგილზე გავიდა ინგლისის ჩემპიონატში, სადაც მხოლოდ 2 ქულით ჩამორჩა ჩემპიონ „ლივერპულს“<ref>{{cite news|title=UNITED HISTORY: 1980 TO 1989|url=http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-1980-to-1989.aspx|work=manutd.com|accessdate=28 მაისი 2017|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180506144911/http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-1980-to-1989.aspx|archivedate=2018-05-06}}</ref>. მომდევნო სეზონში გუნდი მე-8 ადგილზე გავიდა და შედეგად 1981 წლის 30 აპრილს გუნდის ხელმძღვანელობამ სექსტონი გაათავისუფლა თანამდებობიდან.

სექსტონი [[რონ ატკინსონი|რონ ატკინსონმა]] შეცვალა, რომელმაც მაშინვე მოხსნა ბრიტანეთის სატრანსფერო რეკორდი, როდესაც [[ვესტ ბრომვიჩ ალბიონი (საფეხბურთო კლუბი)|„ვესტ ბრომვიჩ ალბიონიდან“]] გადაიყვანა [[ბრაიან რობსონი]]. იმავე კლუბიდან მნიშვნელოვანი შენაძენი იყო ასევე [[რემი მოზესი]]. მიუხედავად ძლიერი ნახევარდაცვისა, რომელიც რობსონისგან და უილკინსისგან შედგებოდა, „იუნაიტედს“ მაინც აკლდა სტაბილურად გამტანი ფორვარდი. შედეგად ინგლისის ჩემპიონატში ატკინსონის გუნდი ყოველ წელს გადიოდა მე-3, ან მე-4 ადგილებზე.

ჩემპიონატისგან განსხვავებით, ატკინსონის „მანჩესტერ იუნაიტედი“ სათასო ტურნირებზე უკეთესად გამოდიოდა. გუნდმა ორჯერ – 1983 და 1985 წლებში მოიპოვა ინგლისის ასოციაციის თასი. 1984 წლის [[უეფა-ს თასების მფლობელთა თასი]]ს მეოთხედფინალში, „იუნაიტედი“ [[ბარსელონა (საფეხბურთო კლუბი)|„ბარსელონას“]] დაუპირისპირდა, სადაც [[დიეგო მარადონა]] თამაშობდა. გასვლით მატჩში 0–2 მარცხის შემდეგ, ინგლისურმა გუნდმა „ოლდ ტრაფორდზე“ 3–0 გაიმარჯვა<ref>{{cite news|title=When Bryan Robson tamed Barca|url=http://news.bbc.co.uk/sport1/hi/football/europe/7352959.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=28 მაისი 2017}}</ref> და ნახევარფინალში გავიდა, სადაც [[იუვენტუსი (საფეხბურთო კლუბი)|„იუვენტუსთან“]] გამოვარდა.

1986–87 წლების სეზონი გუნდმა ცუდად დაიწყო, როდესაც პირველ 13 მატჩში „იუნაიტედმა“ მხოლოდ 3 მოიგო და ნოემბრისთვის გასავარდნ ზონაში იმყოფებოდა. შედეგად, რონ ატკინსონი გაანთავისუფლეს თანამდებობიდან.

===სერ ალექს ფერგიუსონის ეპოქა===

[[ფაილი:Alex Ferguson.jpg|left|thumb|[[ალექს ფერგიუსონი|სერ ალექს ფერგიუსონი]] წვრთნიდა „მანჩესტერ იუნაიტედს“ 1986–2013 წლებში. მან კლუბში 38 ტიტული მოიგო.]]
[[1986]] წლის 6 ნოემბერს „მანჩესტერ იუნაიტედის“ მთავარ მწვრთნელად შოტლანდიელი [[ალექს ფერგიუსონი]] დაინიშნა. ფერგიუსონი „იუნაიტედში“ დანიშვნამდე შოტლანდიურ [[აბერდინი (საფეხბურთო კლუბი)|„აბერდინს“]] წარმატებით წვრთნიდა, სადაც მან ყველა შოტლანდიური ტიტული მოიპოვა და [[სელტიკი (საფეხბურთო კლუბი)|სელტიკი]] – [[რეინჯერსი (საფეხბურთო კლუბი)|რეინჯერსის]] ჰეგემონია დაამხო, თუმცა მისი მთავარი მიღწევა თასების მფლობელთა თასის ფინალში მადრიდის „რეალის“ დამარცხება იყო.

ფერგიუსონს რამდენიმე წელი დასჭირდა ახალი გუნდის ასაშენებლად და მან არაერთ ფეხბურთელს დაატოვებინა გუნდი. ინგლისის ჩემპიონატში 1986–87 წლების სეზონში „იუნაიტედი“ მე-11 ადგილზე გავიდა. მომდევნო სეზონში კლუბი მეორე ადგილზე გავიდა „ლივერპულის“ შემდეგ. 1988–89-ში ისევ მე-11 ადგილი, ხოლო 1989–90-ში მხოლოდ მე-13 ადგილზე გავიდა.

[[1990]] წელს ფერგიუსონმა პირველი ტიტული მოიგო „მანჩესტერ იუნაიტედის“ მწვრთნელის რანგში<ref>{{cite news|title=UNITED HISTORY: 1990 TO 1999|url=http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-1990-to-1999.aspx|work=manutd.com|accessdate=28 მაისი 2017|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180505083452/http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-1990-to-1999.aspx|archivedate=2018-05-05}}</ref>. ინგლისის ასოციაციის თასის ფინალში მისმა გუნდმა გადათამაშების შემდეგ [[ლი მარტინი]]ს გოლით დაამარცხა [[კრისტალ პალასი (საფეხბურთო კლუბი)|„კრისტალ პალასი“]]. გავრცელებული მოსაზრებით, სწორედ ამ გამარჯვებამ შეუნარჩუნა ფერგიუსონს „იუნაიტედის“ მწვრთნელის პოსტი.

ამ გამარჯვებით კლუბი 5 წლიანი პაუზის შემდეგ დაბრუნდა ევროპულ გათამაშებებში. პირველივე ცდაზე „მანჩესტერ იუნაიტედი“ გავიდა უეფა-ს თასების მფლობელთა თასის ფინალში [[როტერდამი|როტერდამში]], სადაც [[მარკ ჰიუზი]]ს დუბლით 2–1 დაამარცხა [[იოჰან კრუიფი]]ს გაწვრთნილი „ბარსელონა“ და 23 წლის შემდეგ პირველად მოიპოვა ევროპული ტიტული.

[[1992]] წელს „იუნაიტედმა“ ისტორიაში პირველად მოიგო [[ინგლისის ლიგის თასი]]. ფინალში ფერგიუსონის გუნდმა 1–0 დაამარცხა [[ნოტინგემ ფორესტი (საფეხბურთო კლუბი)|„ნოტინგემ ფორესტი“]]. კლუბი ასევე ახლოს იყო ინგლისის ჩემპიონატის მოგებასთან, თუმცა საბოლოო ჯამში 4 ქულით ჩამორჩა „ლიდზ იუნაიტედს“. იმავე წლის დეკემბერში კლუბმა „ლიდზ იუნაიტედიდან“ შეიძინა [[საფრანგეთი|ფრანგი]] ვარსკვლავი [[ერიკ კანტონა]], რომელმაც დიდი როლი ითამაშა ფერგიუსონის გუნდის აღმასვლაში და შემდგომ წარმატებებში.

[[1993]] წელს, პირველად 26 წლის შემდეგ „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ მოიგო ინგლისის ჩემპიონატი. ამ წარმატებაში კანტონამ მნიშვნელოვანი როლი ითამაშა. მომავალ სეზონში კი კლუბმა პირველად შეასრულა დუბლი – ერთ სეზონში მოიგო ინგლისის ჩემპიონატიც და ინგლისის ასოციაციის თასიც. თასის ფინალში მათ 4–0 დაამარცხეს ლონდონის [[ჩელსი (საფეხბურთო კლუბი)|„ჩელსი“]]<ref>{{cite news|title=Football / FA Cup Final: Cantona's Double take: Rampant United realise the dream after Chelsea pay the penalty for missed chances|url=http://www.independent.co.uk/sport/football-fa-cup-final-cantonas-double-take-rampant-united-realise-the-dream-after-chelsea-pay-the-1436057.html|work=independent.co.uk|accessdate=28 მაისი 2017}}</ref>. კანტონას გარდა, რომელმაც 7 ნომრიანი მაისური მოირგო, გუნდის წარმატებებში უმნიშვნელოვანესი როლი ეჭირა [[დანია|დანიელ]] მეკარე [[პეტერ შმეიხელი|პეტერ შმეიხელს]].

[[1995]] წლის იანვარში [[კრისტალ პალასი (საფეხბურთო კლუბი)|„კრისტალ პალასის“]] ფანთან მომხდარი ინცინცდენტის გამო, კანტონა 8 თვით მოკვეთეს ფეხბურთიდან. ლიდერის დაკარგვამ გუნდზე უარყოფითად იმოქმედა. სეზონის ბოლოს „მანჩესტერ იუნაიტედი“ პრემიერლიგაში 1 ქულით ჩამორჩა [[ბლექბერნ როვერსი|„ბლექბერნ როვერსს“]], ხოლო ინგლისის ასოციაციის თასის ფინალში დამარცხდა [[ევერტონი (საფეხბურთო კლუბი)|„ევერტონთან“]].

1995–96 წლების სეზონში „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ გაიმეორა ორი წლის წინანდელი შედეგი და შეასრულა დუბლი. ინგლისის ასოციაციის თასის ფინალში გუნდმა 86-ე წუთზე კანტონას გატანილი ერთადერთი გოლით დაამარცხა „ლივერპული“. ფერგიუსონი ყოველ წელს ძირითად გუნდში ამატებდა ახალგაზრდა ნიჭიერ ფეხბურთელებს, რომლებიც კლუბის აკადემიაში იზრდებოდნენ. მათ შორის იყვნენ [[რაიან გიგზი]], [[დეივიდ ბეკჰემი]], [[გარი ნევილი]], [[პოლ სქოულზი]], [[ნიკი ბატი]] და [[ფილ ნევილი]].

მომდევნო სეზონში კლუბმა კიდევ ერთხელ მოიგო ინგლისის პრემიერლიგა, ერიკ კანტონამ კი სეზონის ბოლოს მოულოდნელად დაასრულა საფეხბურთო კარიერა. 1998 წელს კლუბმა ვერ მოიგო ტიტულები. კანტონას დანაკლისთან ერთად, რაიან გიგზის და [[როი კინი]]ს ტრავმებმა გააუარესა მდგომარეობა.

[[ფაილი:PalmaresManU.jpg|right|thumb|1998–99 წლების სეზონში შესრულებული ტრებლი – ინგლისის პრემიერლიგა, უეფა-ს ჩემპიონთა ლიგა და ინგლისის ასოციაციის თასი (მარცხნიდან მარჯვნივ).]]
1998–99 წლების სეზონი ყველაზე წარმატებულია კლუბის ისტორიაში. თავდაპირველად „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ ბოლო ტურში გაინაღდა პრემიერლიგის ჩემპიონის ტიტული, როდესაც [[ენდი კოული]]ს გადამწყვეტი გოლით დაამარცხეს [[ტოტენჰემ ჰოტსპური (საფეხბურთო კლუბი)|„ტოტენჰემ ჰოტსპური“]] 2–1 და 1 ქულით გაასწრეს ლონდონის „არსენალს“<ref>{{cite news|title=1998–99 Premier League table|url=http://us.soccerway.com/national/england/premier-league/1998-1999/round-1/r36/|work=soccerway.com|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>. 6 დღის შემდეგ გუნდმა მოიპოვა ინგლისის ასოციაციის თასი. ფინალში ფერგიუსონის შეგირდებმა 2–0 დაამარცხეს [[ნიუკასლ იუნაიტედი (საფეხბურთო კლუბი)|„ნიუკასლ იუნაიტედი“]] [[პოლ სქოულზი]]ს და [[ტედი შერინგემი]]ს გოლებით.

26 მაისს კი, პირველად [[1968]] წლის შემდეგ „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ მოიგო ჩემპიონთა ლიგა (ყოფილი ჩემპიონთა თასი). ფინალამდე ინგლისურმა კლუბმა მძიმე გზა გაიარა<ref>{{cite news|title=1998–99 UEFA Champions League|url=http://www.uefa.com/uefachampionsleague/season=1998/index.html|work=uefa.com|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>. ისინი ჯგუფურ ეტაპზე მეორე ადგილზე გავიდნენ ჯგუფში, სადაც „ბარსელონა“, მიუნხენის [[ბაიერნი (საფეხბურთო კლუბი)|„ბაიერნი“]] და დანიური [[ბრონდბიუ (საფეხბურთო კლუბი)|„ბრონდბიუ“]] იყვნენ. მეოთხედფინალში გუნდმა ორი მატჩის ჯამში ანგარიშით 3–1 დაამარცხა მილანის [[ინტერი მილანი (საფეხბურთო კლუბი)|„ინტერი“]]. ნახევარფინალში „იუნაიტედი“ კიდევ ერთ [[იტალია|იტალიურ]] გრანდს – „იუვენტუსს“ დაუპირისპირდა. პირველი მატჩი „ოლდ ტრაფორდზე“ დასრულდა ანგარიშით 1–1, სადაც რაიან გიგზმა მსაჯის მიერ დამატებულ დროში გაათანაბრა ანგარიში<ref>{{cite news|title=Sport: Football Giggs answers United mayday call|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/sport/football/314016.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>. საპასუხო მატჩში [[ტურინი|ტურინში]] 
სტადიონ [[დელე ალპი]]ზე, „მანჩესტერ იუნაიტედი“ მე-11 წუთისთვის უკვე 2–0-ს აგებდა, თუმცა როი კინის, ენდი კოულის და დუაიტ იორკის გოლებით, გუნდმა შემოატრიალა თამაში და გავიდა ფინალში<ref>{{cite news|title=Sport: Football United's glorious comeback|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/sport/football/325389.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>. ქალაქ [[ბარსელონა]]ში სტადიონ [[კამპ ნოუ|„კამპ ნოუზე“]], „იუნაიტედი“ „ბაიერნს“ დაუპირისპირდა. [[გერმანია|გერმანულმა]] კლუბმა თამაშის დასაწყისში გახსნა ანგარიში [[მარიო ბასლერი]]ს გოლით და თამაშის ბოლომდე უპირატესობას ფლობდა, თუმცა მსაჯის მიერ დამატებულ დროში ჯერ შეცვლაზე შემოსულმა ტედი შერინგემმა, ხოლო შემდეგ რამდენიმე წამში ასევე შეცვლაზე შემოსულმა [[ულე გუნარ სულშერი|ულე გუნარ სულშერმა]] გაიტანეს გოლები და მატჩი დასრულდა „მანჩესტერ იუნაიტედის“ გამარჯვებით 2–1. ფინალის შემდეგ ალექს ფერგიუსონს მიენიჭა რაინდის წოდება. რამდენიმე თვეში გუნდმა მეოთხე ტიტული მოიპოვა, როდესაც საკონტინენტთაშორისო თასზე როი კინის გოლით [[ბრაზილია|ბრაზილიური]] [[პალმეირასი (საფეხბურთო კლუბი)|„პალმეირასი“]] დაამარცხა ანგარიშით 1–0. „მანჩესტერ იუნაიტედი“ გახდა პირველი ინგლისური კლუბი რომელმაც მსოფლიოს ჩემპიონის ტიტული მოიპოვა და ასევე პირველი (და დღემდე უკანასკნელი) ინგლისური კლუბი, რომელმაც შეასრულა ტრებლი.

1999–2000 წლების სეზონში კლუბმა დაიცვა პრემიერლიგის ტიტული და 18 ქულით გაუსწრო მეორე ადგილოსან „არსენალს“<ref>{{cite news|title=1999–2000 Premier League table|url=http://us.soccerway.com/national/england/premier-league/1999-2000/round-1/r34/|work=soccerway.com|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref><ref>{{cite news|title=UNITED HISTORY: 2000 TO 2009|url=http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-2000-to-2009.aspx|work=manutd.com|accessdate=16 ივნისი 2017|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180506145205/http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-2000-to-2009.aspx|archivedate=2018-05-06}}</ref>. ეს ყველაფერი იმის გათვალისწინებით, რომ გუნდმა ვერ მოძებნა პეტერ შმეიხელის ადეკვატური შემცვლელი. რამდენიმე მეკარემ, მათ შორის [[მარკ ბოსნიჩი|მარკ ბოსნიჩმა]] ვერ გაამართლეს იმედები, შესაბამისად 2000 წლის ივლისში გუნდმა შეიძინა მსოფლიოს და ევროპის ჩემპიონატების მოქმედი გამარჯვებული, [[საფრანგეთის ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები|საფრანგეთის ნაკრების]] მეკარე [[ფაბიენ ბარტეზი]]. ფრანგი მეკარე დაეხმარა კლუბს ზედიზედ მესამედ პრემიერლიგის მოგებაში, ალექს ფერგიუსონი კი გახდა პირველი მწვრთნელი, რომელმაც ზედიზედ სამჯერ მოიგო ინგლისის ჩემპიონატი. სწორედ 2000–01 წლების სეზონის შუაში გადაწყვიტა ფერგიუსონმა სამწვრთნელო კარიერის დასრულება, თუმცა საბოლოო ჯამში გადააფიქრებინეს და მან განაგრძო მუშაობა.

[[ფაილი:Ryan Giggs vs Everton-5 cropped.jpg|left|thumb|[[რაიან გიგზი|რაიან გიგზს]] კლუბის ისტორიაში ყველაზე მეტი – 963 მატჩი აქვს ჩატარებული.]]
გუნდმა 2000 და 2001 წლებში ვერ შეძლო ჩემპიონთა ლიგის მოგება, შესაბამისად 2002 წლის ზაფხულის სატრანსფერო სეზონზე „იუნაიტედი“ გააქტიურდა ახალი ფეხბურთელების შესაძენად. ინგლისურმა კლუბმა [[ნიდერლანდები|ნიდერლანდელი]] თავდამსხმელი [[რუდ ვან ნისტელროი]] შეიძინა [[პსვ (საფეხბურთო კლუბი)|„პსვ“]]-დან<ref>{{cite news|title=Man Utd clinch Van Nistelrooy deal|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/1292248.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>, ვეტერანი ფრანგი მცველი, მსოფლიოსა და ევროპის ჩემპიონი [[ლორან ბლანი]] „ინტერიდან“<ref>{{cite news|title=Man Utd seal Blanc deal|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/1516683.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref> და არგენტინელი ნახევარმცველი [[ხუან სებასტიან ვერონი]] „ლაციოდან“<ref>{{cite news|title=Veron seals £28.1m Man Utd move|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/1423604.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>. ვერონი „მანჩესტერ იუნაიტედს“ 28,1 გირვანქა სტერლინგი დაუჯდა, რაც იმ დროისთვის როგორც კლუბის, ასევე მთლიანად ბრიტანული ფეხბურთის ისტორიაში ყველაზე ძვირადღირებული ტრანსფერი იყო. თუმცა მიუხედავად ძვირადღირებული ტრანსფერებისა, 2001–02 წლების სეზონში გუნდმა ვერ შეძლო ტიტულების მოგება და პირველად 1998 წლის შემდეგ ვერ იზეიმა პრემიერლიგის ჩემპიონობა<ref>{{cite news|title=2001–02 Premier League table|url=http://us.soccerway.com/national/england/premier-league/2001-2002/round-1/r26/|work=soccerway.com|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>, ხოლო ჩემპიონთა ლიგაში ნახევარფინალამდე მიაღწია, სადაც ლევერკუზენის [[ბაიერ 04 ლევერკუზენი (საფეხბურთო კლუბი)|„ბაიერთან“]] გამოვარდა [[სტუმრად გატანილი გოლის წესი]]თ<ref>{{cite news|title=2001–02 UEFA Champions League|url=http://www.uefa.com/uefachampionsleague/season=2001/index.html|work=uefa.com|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>. მომავალი სატრანსფერო სეზონის დროს „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ „ლიდზ იუნაიტედიდან“ 30 მილიონ გირვანქა სტერლინგად შეიძინა [[რიო ფერდინანდი]], რომელმაც ბრწყინვალედ ითამაშა [[ინგლისის ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები|ინგლისის ნაკრებში]] [[მსოფლიო საფეხბურთო ჩემპიონატი 2002|2002 წლის მსოფლიოს ჩემპიონატზე]]. ფერდინანდს უნდა აღმოეფხვრა „იუნაიტედის“ დაცვაში შექმნილი პრობლემები, რომლებიც [[იაპ სტამი]]ს [[ლაციო (საფეხბურთო კლუბი)|„ლაციოში“]] გაყიდვის შემდეგ წარმოიქმნა. „იუნაიტედმა“ სეზონი ცუდად დაიწყო, წააგო „ბოლტონთან“ შინ და „ლიდსთან“ სტუმრად, ექვსი მატჩიდან მხოლოდ ორი მოიგო და სექტემბერში ცხრილში მეცხრე ადგილზე აღმოჩნდა. ფერდინანდი დაეხმარა კლუბს პრემიერლიგის ჩემპიონობის დაბრუნებაში 2002–2003 წლების სეზონში, მაგრამ სეზონი მისთვის ცუდად დასრულდა, როდესაც [[ინგლისის ფეხბურთის ასოციაცია]]მ დასაჯა იგი სავალდებულო დოპინგ ტესტზე გამოუცხადებლობისთვის და 8 თვით მოკვეთა ფეხბურთიდან. ჩემპიონთა ლიგაზე გუნდი მეოთხედფინალურ დაპირისპირებაში გამოვარდა მადრიდის „რეალთან“. პირველი მატჩი [[სანტიაგო ბერნაბეუ (სტადიონი)|„სანტიაგო ბერნაბეუზე“]] მანჩესტერელებმა 3–1 დათმეს<ref>{{cite news|title=Real cruise past Man Utd|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/champions_league/2924265.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>, ხოლო საპასუხო მატჩი 4–3 მოიგეს და გამოეთიშნენ ტურნირს. ბრაზილიელმა სუპერვარსკვლავმა [[რონალდო]]მ ჰეთ-თრიქი შეასრულა და „ოლდ ტრაფორდის“ პუბლიკის ოვაციები დაიმსახურა<ref>{{cite news|title=Ronaldo ends Man Utd dream|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/champions_league/2965089.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>. იმავე წლის ზაფხულს, „მანჩესტერ იუნაიტედი“ დატოვა დეივიდ ბეკჰემმა. ინგლისელი ვარსკვლავი მადრიდის „რეალმა“ 24.5 მილიონ გირვანქა სტერლინგად შეიძინა<ref>{{cite news|title=Beckham joins Real Madrid|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/front_page/2998868.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>.

მომავალი სამი წლის განმავლობაში, მანჩესტერულმა კლუბმა ვერ მოიგო პრემიერლიგა. ამ პერიოდში ფერგიუსონმა ახალი გუნდის შენება დაიწყო და მრავალი ტრანსფერი განხორციელდა. დეივიდ ბეკჰემის გარდა გუნდი დატოვეს ხუან სებასტიან ვერონმა<ref>{{cite news|title=Veron signs for Chelsea|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/c/chelsea/3120081.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>, ფაბიენ ბარტეზმა<ref>{{cite news|title=Marseille sign Barthez|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/3354375.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>, ნიკი ბატმა,<ref>{{cite news|title=Newcastle sign Butt|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/n/newcastle_united/3928073.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref> [[დიეგო ფორლანი|დიეგო ფორლანმა]]<ref>{{cite news|title=Forlan joins Villarreal|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/europe/3584254.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>, ფილ ნევილმა<ref>{{cite news|title=Everton wrap up Neville signing|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/e/everton/4744383.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>, რუდ ვან ნისტელროიმ<ref>{{cite news|title=Van Nistelrooy seals Madrid move|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/5225694.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref> და კაპიტანმა როი კინმა<ref>{{cite news|title=Keane in shock exit from Man Utd|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/4449396.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>. „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ შეიძინა ისეთი პერსპექტიული ახალგაზრდები, როგორებიც იყვნენ [[პორტუგალია|პორტუგალიელი]] [[კრიშტიანუ რონალდუ]] ლისაბონის [[სპორტინგი ლისაბონი (საფეხბურთო კლუბი)|„სპორტინგიდან“]] 12.24 მილიონ გირვანქა სტერლინგად<ref>{{cite news|title=Man Utd sign Ronaldo|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/3142959.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>  და ინგლისელი [[უეინ რუნი]] „ევერტონიდან“ 27 მილიონ გირვანქა სტერლინგად<ref>{{cite news|title=Man Utd sign Rooney|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/3611234.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>. გუნდში ასევე მოვიდნენ [[ედვინ ვან დერ სარი]]<ref>{{cite news|title=Man Utd seal Van der Sar switch|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/4611715.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>, [[პარკ ჯი სუნი]]<ref>{{cite news|title=Man Utd set to complete Park deal|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/4080568.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>, [[ნემანია ვიდიჩი]]<ref>{{cite news|title=Vidic completes Man Utd transfer|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/4570634.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>, [[პატრის ევრა]]<ref>{{cite news|title=Evra completes Man Utd transfer|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/4598800.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>, [[მაიკლ კერიკი]]<ref>{{cite news|title=Carrick completes move to Man Utd|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/5222956.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>, და [[ნანი (ფეხბურთელი)|ლუიშ ნანი]]<ref>{{cite news|title=Nani & Anderson seal Man Utd move|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/6261666.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>. [[კარლოს ტევესი]] გუნდს 2007 წელს ორ წლიანი იჯარით შეუერთდა<ref>{{cite news|title=Tevez completes Man Utd transfer|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/6935741.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>.

2004-დან 2007 წლამდე „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ მხოლოდ ორი ტურნირი მოიგო: 2004 წელს ინგლისის ასოციაციის თასი, სადაც მანკუნიანელებმა „მილუოლი“ 3–0 დაამარცხეს და ინგლისის ლიგის თასი 2006 წელს, როდესაც ფერგიუსონის გუნდმა [[უიგანი (საფეხბურთო კლუბი)|„უიგანი“]] 4–0 დაამარცხა. მომდევნო სეზონში კი, გუნდმა 6 ქულით გაასწრო მეორე ადგილოსან „ჩელსის“ და 2003 წლის შემდეგ პირველად მოიგო პრემიერლიგა<ref>{{cite news|title=2006–07 Premier League table|url=http://us.soccerway.com/national/england/premier-league/2006-2007/regular-season/r3570/|work=soccerway.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>. ჩემპიონატის მოგებაში მთავარი როლი ითამაშა კრიშტიანუ რონალდუმ, რომელმაც სეზონის ბოლოს წლის საუკეთესო ფეხბურთელის და წლის ახალგაზრდა ფეხბურთელის ჯილდოები მიიღო. გუნდი ჩემპიონთა ლიგაზეც შთამბეჭდავად გამოვიდა. მეოთხედფინალში „იუნაიტედმა“ საპასუხო მატჩში „ოლდ ტრაფორდზე“ 7–1 გაანადგურა [[რომა (საფეხბურთო კლუბი)|„რომა“]] და ნახევარფინალში გავიდა, სადაც ორი მატჩის ჯამში ანგარიშით 3–5 დამარცხდა „მილანთან“<ref>{{cite news|title=2006–07 UEFA Champions League|url=http://www.uefa.com/uefachampionsleague/season=2006/index.html|work=uefa.com|accessdate=16 ივნისი 2017}}</ref>.

2008 წელს „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ მე-17-დ მოიგო ინგლისის ჩემპიონატი და მე-3-დ უეფა-ს ჩემპიონთა ლიგა. პრემიერლიგაში გუნდმა 2 ქულით გაასწრო „ჩელსის“<ref>{{cite news|title=2007–08 Premier League table|url=http://us.soccerway.com/national/england/premier-league/2007-2008/regular-season/r5054/|work=soccerway.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>. ჩემპიონთა ლიგის პლეი-ოფში „იუნაიტედმა“ [[ოლიმპიკ ლიონი (საფეხბურთო კლუბი)|„ლიონი“]], „რომა“ დაამარცხა და ნახევარფინალში „ბარსელონას“ დაუპირისპირდა, რომელსაც გასვლითი მატჩი 0–0 ეთამაშა, ხოლო განმეორებითი შეხვედრა პოლ სქოულზის მიერ გატანილი ერთადერთი გოლით მოიგო<ref>{{cite news|title=Man Utd 1-0 Barcelona (agg 1-0)|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/europe/7368730.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref><ref>{{cite news|title=2007–08 UEFA Champions League|url=http://www.uefa.com/uefachampionsleague/season=2008/index.html|work=uefa.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref> და ფინალში, [[მოსკოვი|მოსკოვში]] ლონდონის „ჩელსის“ შეხვდა. ანგარიში რონალდუმ გახსნა, თუმცა პირველი ტაიმის მიწურულს [[ფრენკ ლემპარდი|ფრენკ ლემპარდმა]] გაათანაბრა. დაძაბული 120 წუთის შემდეგ, რომელიც დამთავრდა 1–1, მატჩი [[პენალტების სერია]]ში გადავიდა, სადაც „ჩელსის“ კაპიტან [[ჯონ ტერი]]ს შეეძლო თასის მოგება, თუმცა დარტყმისას ფეხი აუსრიალდა და ბურთი ძელს მოხვდა. „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ მოიგო პენალტების სერია ანგარიშით 6–5, როდესაც ედვინ ვან დერ სარმა [[ნიკოლა ანელკა]]ს დარტყმული პენალტი აიღო. კრიშტიანუ რონალდუმ ამ სეზონში ყველა ტურნირზე 42 გოლი გაიტანა და გახდა „მანჩესტერ იუნაიტედის“ ისტორიაში მეოთხე ფეხბურთელი, რომელმაც მოიგო ოქროს ბურთი<ref>{{cite news|title=Ronaldo named Fifa player of 2008|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/7822115.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>. რამდენიმე თვეში, გუნდმა [[ფიფა-ს მსოფლიო საკლუბო ჩემპიონატი]] მოიგო. ფინალში უეინ რუნის გოლით „იუნაიტედმა“ [[საკონტინენტთაშორისო თასი (ფეხბურთი)|საკონტინენტთაშორისო თასის]] გამარჯვებული, [[ეკვადორი|ეკვადორული]] [[ლდუ კიტო (საფეხბურთო კლუბი)|ლდუ კიტო]] დაამარცხა.

[[ფაილი:W Rooney.jpg|right|thumb|[[უეინ რუნი|უეინ რუნის]] კლუბის ისტორიაში ყველაზე მეტი – 253 გოლი აქვს გატანილი.]]
2008–09 წლების სეზონში „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ ზედიზედ მესამედ მოიგო პრემიერლიგა, ჩემპიონთა ლიგაზე კი მილანის „ინტერის“, [[პორტუ (საფეხბურთო კლუბი)|„პორტუს“]] და ლონდონის „არსენალის“ დამარცხების შემდეგ<ref>{{cite news|title=2008–09 UEFA Champions League|url=http://www.uefa.com/uefachampionsleague/season=2009/index.html|work=uefa.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>, ფერგიუსონის გუნდი ზედიზედ მეორედ გავიდა ჩემპიონთა ლიგის ფინალში, სადაც ბარსელონასთან დამარცხდა 0–2. იმავე სეზონში „იუნაიტედმა“ ინგლისის ლიგის თასის ფინალში პენალტების სერიაში „ტოტენჰემი“ დაამარცხა. სეზონის ბოლოს კრიშტიანუ რონალდუ 80 მილიონ გირვანქა სტერლიგად გადავიდა მადრიდის „რეალში“, რაც იმ დროისთვის მსოფლიო ფეხბურთის სარეკორდო ტრანსფერი იყო<ref>{{cite news|title=Ronaldo completes £80m Real move|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/8121951.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>, კარლოს ტევესი კი „მანჩესტერ სიტის“ შეუერთდა<ref>{{cite news|title=Tevez completes move to Man City|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_city/8150002.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>.

2009–10 წლების სეზონში „მანჩესტერ იუნაიტედი“ პრემიერლიგაში მხოლოდ 1 ქულით ჩამორჩა „ჩელსის“<ref>{{cite news|title=UNITED HISTORY: 2010 ONWARDS|url=http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-2010-onwards.aspx|work=manutd.com|accessdate=20 ივნისი 2017|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180506145326/http://www.manutd.com/en/History/History-By-Decade/History-By-Decade/2014/Oct/manchester-united-history-2010-onwards.aspx|archivedate=2018-05-06}}</ref>. იმავე სეზონში კლუბმა ზედიზედ მეორედ მოიგო ინგლისის ლიგის თასი. ფინალში მანჩესტერულმა კლუბმა 2–1 დაამარცხა „ასტონ ვილა“. უეინ რუნიმ სეზონის ბოლოს წლის საუკეთესო ფეხბურთელის ჯილდო მიიღო.

2011 წელს „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ მე-19-დ მოიგო ინგლისის ჩემპიონატი და გაასწრო „ლივერპულს“ ინგლისის ჩემპიონობების რაოდენობით. ჩემპიონთა ლიგაზე [[ოლიმპიკი მარსელი (საფეხბურთო კლუბი)|„მარსელის“]], ლონდონის „ჩელსის“ და [[შალკე 04 (საფეხბურთო კლუბი)|„შალკე 04-ის“]] დამარცხების შემდეგ<ref>{{cite news|title=2010–11 UEFA Champions League|url=http://www.uefa.com/uefachampionsleague/season=2011/index.html|work=uefa.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>, ფერგიუსონის გუნდი ოთხ წელიწადში მესამედ გავიდა ჩემპიონთა ლიგის ფინალში, სადაც ისევ ბარსელონასთან დამარცხდა, ანგარიშით 1–3. მომდევნო სეზონში გუნდმა დრამატულ ბრძოლაში დათმო პრემიერლიგის ტიტული „მანჩესტერ სიტისთან“, რომელმაც ბურთების სხვაობით აჯობა „იუნაიტედს“ და პირველად 44 წლის მანძილზე მოიპოვა ინგლისის ჩემპიონის ტიტული.

2012 წლის ზაფხულს „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ ლონდონის „არსენალის“ ფორვარდი და პრემიერლიგის ბომბარდირი [[რობინ ვან პერსი]] შეიძინა. ვან პერსიმ მთავარი როლი ითამაშა 2012–13 წლების სეზონის ბოლოს კლუბის მიერ მე-20-დ ინგლისის ჩემპიონატის მოგებაში. მან აღნიშნულ სეზონში 26 გოლი გაიტანა. 2013 წლის 8 მაისს კლუბმა გამოაცხადა, რომ სერ ალექს ფერგიუსონი ასრულებდა სამწვრთნელო კარიერას. მან 26 წლის შემდეგ დატოვა „მანჩესტერ იუნაიტედის“ მწვრთნელის პოსტი. ამ დროის განმავლობაში, შოტლანდიელმა 38 ტიტული მოიგო და ის მანჩესტერული კლუბის ისტორიაში ყველაზე წარმატებული მწვრთნელია<ref>{{cite news|title=Alex Ferguson's trophy cabinet|url=http://www.telegraph.co.uk/sport/football/teams/manchester-united/10044516/Alex-Ferguson-retires-his-major-achievements-in-graphics.html|work=telegraph.co.uk|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>.

===ფერგიუსონის შემდეგ===

ფერგიუსონის წასვლის შემდეგ, „მანჩესტერ იუნაიტედის“ მთავარ მწვრთნელად „ევერტონის“ ყოფილი მწვრთნელი, შოტლანდიელი [[დეივიდ მოიესი]] დაინიშნა. მოიესის მწვრთნელობისას „იუნატედის“ საქმეები უკან წავიდა. პრემიერლიგაში გუნდი მე-7 ადგილზე გავიდა<ref>{{cite news|title=2013–14 Premier League table|url=http://us.soccerway.com/national/england/premier-league/20132014/regular-season/r21322/|work=soccerway.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref> და 1996 წლის შემდეგ პირველად „მანჩესტერ იუნაიტედი“ ვერ მოხვდა ჩემპიონთა ლიგაზე. გუნდმა ვერც სხვა ტურნირებზე მიაღწია წარმატებას და შედეგად 2014 წლის 22 აპრილს მოიესმა დატოვა თანამდებობა, გუნდს კი სეზონი რაიან გიგზმა დაამთავრებინა.

იმავე წლის 19 მაისს გუნდის მთავარ მწვრთნელად ნიდერლანდელი [[ლუი ვან გალი]] დაინიშნა, გიგზი კი მის სამწვრთნელო შტაბს შეუერთდა. ვან გალმა იაქტიურა სატრანსფერო ბაზარზე და გუნდში [[ანხელ დი მარია]], [[დალეი ბლინდი]], [[ანდერ ერერა]], [[მარკოს როხო]], [[ლიუკ შოუ]] და იჯარით [[რადამელ ფალკაო]] მიიყვანა. პრემიერლიგაში გუნდი მეოთხე ადგილზე გავიდა და ჩემპიონთა ლიგაზე დაბრუნდა, თუმცა სათასო ტურნირებზე „იუნაიტედმა“ წარმატებას ვერ მიაღწია. ვან გალმა განაგრძო სატრანსფერო ბაზარზე მუშაობა და კვლავ შეიძინა ფეხბურთელები, მათ შორის აღსანიშნავია [[ბასტიან შვაინშტაიგერი]]ს და [[ანტონი მარსიალი]]ს ტრანსფერები. ამავდროულად, გუნდი ფერგიუსონის ეპოქის მრავალმა ფეხბურთელმა დატოვა და გუნდის შემადგენლობა საგრძნობლად შეიცვალა.

2015–16 წლების სეზონში ვან გალის გაწვრთნილმა გუნდმა ფერგიუსონის წასვლის შემდეგ პირველი ტურნირი – ინგლისის ასოციაციის თასი მოიგო. ფინალში მათ დამატებით დროში 2–1 დაამარცხეს „კრისტალ პალასი“ და „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ 12 წლის შემდეგ პირველად მოიგო ინგლისის ასოციაციის თასი<ref>{{cite news|title=Crystal Palace 1-2 Man Utd (aet)|url=http://www.bbc.com/sport/football/36292265|work=bbc.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>. მიუხედავად ამისა, გუნდის სეზონი ვერ ჩაითვალა წარმატებულად. „იუნაიტედი“ ჩემპიონთა ლიგის ჯგუფში ჩარჩა, ხოლო პრემიერლიგაში მე-5 ადგილზე გავიდა და მომავალი სეზონის ჩემპიონთა ლიგის საგზური ვერ მოიპოვა. სეზონის ბოლოს ლუი ვან გალმა დატოვა თანამდებობა.

2016 წლის 27 მაისს „მანჩესტერ იუნაიტედის“ მთავარ მწვრთნელად პორტუგალიელი [[ჟოზე მოურინიო]] დაინიშნა. მან გუნდთან სამ წლიანი კონტრაქტი გააფორმა. მოურინიომ იაქტიურა ზაფხულის სატრანსფერო ბაზარზე და გუნდში [[ერიკ ბაიი]], [[ზლატან იბრაჰიმოვიჩი]], [[ჰენრიხ მხითარიანი]] და [[პოლ პოგბა]] მიიყვანა. პოგბას დაბრუნება, რომელმაც კლუბი 2012 წელს დატოვა, „იუნაიტედს“ 89 მილიონი გირვანქა სტერლინგი (105 მილიონი ევრო) დაუჯდა და აღნიშნული ტრანსფერი მსოფლიო ფეხბურთის რეკორდი გახდა<ref>{{cite news|title=Paul Pogba: Manchester United re-sign France midfielder for world-record £89m|url=http://www.bbc.com/sport/football/37016170|work=bbc.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>.

მოურინიოს პირველ ოფიციალურ მატჩში, „მანჩესტერ იუნაიტედი“ ინგლისის სუპერთასზე პრემიერლიგის მოქმედ ჩემპიონს – „ლესტერ სიტის“ შეხვდა და 2–1 დაამარცხა. გუნდმა პრემიერლიგაში არასტაბილურად იასპარეზა და სეზონის ბოლოს მე-6 ადგილზე გავიდა<ref>{{cite news|title=2016–17 Premier League table|url=http://us.soccerway.com/national/england/premier-league/20162017/regular-season/r35992/|work=soccerway.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>, მაგრამ მანკუნიანელებმა სათასო ტურნირებზე მიაღწიეს წარმატებებს. თებერვალში ინგლისის ლიგის თასის ფინალში „იუნაიტედმა“ 3–2 დაამარცხა „საუთჰემპტონი“<ref>{{cite news|title=Manchester United have won the League Cup for a fifth time|url=http://www.bbc.com/sport/football/39018813|work=bbc.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>, ხოლო რამდენიმე თვეში გუნდი ისტორიაში პირველად [[უეფა-ს ევროპა ლიგა|უეფა-ს ევროპა ლიგის]] ფინალში გავიდა, სადაც ამსტერდამის [[აიაქსი ამსტერდამი (საფეხბურთო კლუბი)|„აიაქსს“]] დაუპირისპირდა და პოგბას და მხითარიანის გოლებით 2–0 დაამარცხა<ref>{{cite news|title=Manchester United beat Ajax to claim Europa League title|url=http://www.uefa.com/uefaeuropaleague/season=2017/matches/round=2000797/match=2019702/postmatch/report/index.html|work=uefa.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>. ევროპა ლიგის მოგებით, „მანჩესტერ იუნაიტედი“ გახდა მე-5 კლუბი „იუვენტუსის“, „აიაქსის“, „ბაიერნის“ და „ჩელსის“ შემდეგ, რომელმაც მოიგო სამივე მთავარი ევროპული საფეხბურთო ტურნირი (უეფა-ს ჩემპიონთა თასი/ლიგა, უეფა-ს თასი/ევროპა ლიგა და უეფა-ს თასების მფლობელთა თასი)<ref>{{cite news|title=Manchester United achieve European clean sweep|url=http://www.uefa.com/uefaeuropaleague/news/newsid=2444572.html|work=uefa.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>. აღნიშნულ სეზონში, უეინ რუნიმ გადაასწრო ბობი ჩარლტონს კლუბის ყველა დროის ბომბარდირებში, ხოლო სეზონის ბოლოს იგი 13 წლის შემდეგ „ევერტონში“ დაბრუნდა<ref>{{cite news|title=Wayne Rooney: Everton re-sign striker after 13 years at Manchester United|url=http://www.bbc.com/sport/football/40510938|work=bbc.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>. მომდევნო სეზონში „იუნაიტედმა“ პრემიერლიგაში მეორე ადგილი დაიკავა<ref>{{cite news|title=2017–18 Premier League table|url=http://us.soccerway.com/national/england/premier-league/20172018/regular-season/r41547/|work=soccerway.com|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>, თუმცა ვერც ერთი ტურნირი ვერ მოიგო. მოურინიო 2018 წლის 18 დეკემბერს მოხსნეს თანამდებობიდან, როდესაც გუნდი სატურნირო ცხრილში მეექვსე ადგილზე იმყოფებოდა და 11 ქულით ჩამორჩებოდა მეოთხე ადგილოსანს<ref>{{cite news|title=Jose Mourinho: Manchester United sack manager|url=http://www.bbc.com/sport/football/46603018|work=bbc.com|accessdate=23 დეკემბერი 2018}}</ref>. სეზონის ბოლომდე დროებით მწვრთნელად ულე გუნარ სულშერი დაინიშნა<ref>{{cite news|title=Ole Gunnar Solskjaer named Man Utd caretaker manager until end of season|url=http://www.bbc.com/sport/football/46616768|work=bbc.com|accessdate=23 დეკემბერი 2018}}</ref>.

== სიმბოლიკა ==
[[ფაილი:Manchester United Badge 1960s.png|right|thumb|„მანჩესტერ იუნაიტედის“ ლოგო 1960-იან წლებში.]]
მე-19 და მე-20 საუკუნის პირველ ნახევარში, კლუბები იშვიათად გამოსახავდნენ საკუთარ ლოგოს მაისურებზე. ეს მხოლოდ ფინალურ მატჩებში ხდებოდა, მაგალითად ინგლისის ასოციაციის თასის ფინალში. „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ 1909 წლის ფინალში მაისურზე ლანკაშირის სიმბოლო – წითელი ვარდი გამოსახა<ref>{{cite news|title=Background|url=http://www.historicalkits.co.uk/Manchester_United/Manchester_United.htm|work=historicalkits.co.uk|accessdate=9 სექტემბერი 2017}}</ref>. თითქმის 40 წლის შემდეგ, 1948 წლის ფინალში, კლუბი ქალაქ მანჩესტერის ემბლემით წარდგა.

1960-იან წლებში კლუბის ოფიციალურ დოკუმენტებში ახალი ემბლემა გამოჩნდა. მისი დიზაინი ასევე მანჩესტერის გერბის მიხედვით შეიქმნა. ემბლემაზე სამი ხაზი მიუთითებდა მანჩესტერის სამ მდინარეზე: მედლოკზე, ირველზე და ირკზე. ლოგოს ზედა ნაწილში გამოსახული გემი ქალაქის მნიშვნელოვან სავაჭრო ფუნქციაზე ამახვილებდა ყურადღებას, ხოლო ლოგოს გვერდებზე კი გამოსახული იყო წითელი ვარდები.

1970-იანი წლების დასაწყისში ემბლემა შეიცვალა: ლოგოს ცენტრში გამოჩნდა წითელი ეშმაკი, ვარდები კი ფეხბურთის ბურთებმა ჩაანაცვლა. ეშმაკი გუნდის ზედმეტსახელს – „წითელ ეშმაკებს“ ({{lang-en|Red Devils}}) უკავშირდება, რომელიც მეტ ბასბიმ „მანჩესტერ იუნაიტედისთვის“ 60-იან წლებში სარაგბო კლუბ „სელფორდ სიტისგან“ ისესხა. 1998 წელს, ლოგოდან ამოიღეს სიტყვები – საფეხბურთო კლუბი, ასევე მცირედით შეიცვალა ფერები და პროპორციები.

<gallery>
სურათი:Red Rose Badge of Lancaster.svg|ლანკაშირის წითელი ვარდი
სურათი:Arms of the City of Manchester.svg|მანჩესტერის გერბი
</gallery>

== ეკიპირება ==
{| width=100% style="font-size:85%"
|-
|{{ფეხბურთელის სამოსი|pattern_la=|pattern_b=|pattern_ra=|leftarm=ffffff|body=ffffff|rightarm=ffffff|shorts=000044|socks=000044|title=1879–1880, 1896–1902}}
|{{ფეხბურთელის სამოსი|pattern_la=|pattern_b=_goldhalf|pattern_ra=|leftarm=004400|body=004400|rightarm=ffcc00|shorts=ffffff|socks=000000|title=1880–1887}}
|{{ფეხბურთელის სამოსი|pattern_la=|pattern_b=_whitehalf|pattern_ra=|leftarm=e20e0e|body=e20e0e|rightarm=ffffff|shorts=000044|socks=000044|title=1887–1893}}
|{{ფეხბურთელის სამოსი|pattern_la=_goldstripes|pattern_b=_goldstripes_thin2|pattern_ra=_goldstripes|leftarm=006600|body=006600|rightarm=006600|shorts=000044|socks=000044|title=1893–1894}}
|{{ფეხბურთელის სამოსი|pattern_la=_goldborder_2|pattern_b=_newtonheathh9496|pattern_ra=_goldborder|leftarm=006600|body=006600|rightarm=006600|shorts=ffffff|socks=000000|title=1894–1896}}
|{{ფეხბურთელის სამოსი|pattern_la=|pattern_b=|pattern_ra=|leftarm=e20e0e|body=e20e0e|rightarm=e20e0e|shorts=ffffff|socks=000000|title=1902–1920, 1921–1922, 1927–1934, 1934–1960, 1971–2018}}
|{{ფეხბურთელის სამოსი|pattern_la=|pattern_b=|pattern_ra=|leftarm=e20e0e|body=e20e0e|rightarm=e20e0e|shorts=ffffff|socks=e20e0e|title=1920–1921, 1963–1971}}
|{{ფეხბურთელის სამოსი|pattern_la=|pattern_b=_red_V|pattern_ra=|leftarm=ffffff|body=ffffff|rightarm=ffffff|shorts=ffffff|socks=000000|title=1922–1927}}
|{{ფეხბურთელის სამოსი|pattern_la=_burgundy_hoops|pattern_b=_burgundy_hoops|pattern_ra=_burgundy_hoops|leftarm=ffffff|body=ffffff|rightarm=ffffff|shorts=ffffff|socks=000000|title=1934}}
|{{ფეხბურთელის სამოსი|pattern_la=|pattern_b=|pattern_ra=|leftarm=e20e0e|body=e20e0e|rightarm=e20e0e|shorts=ffffff|socks=ffffff|title=1960–1963 <br /><small>(1997–2018)}}
|{{ფეხბურთელის სამოსი|pattern_la=|pattern_b=|pattern_ra=|pattern_so=_blacktop|leftarm=e20e0e|body=e20e0e|rightarm=e20e0e|shorts=000000|socks=e20e0e|title=2018–დღემდე}}
|}

„ნიუტონ ჰიტის“ სახელწოდებით, კლუბი სხვადასხვა ფერის ფორმებით გამოდიოდა. ყველაზე გავრცელებული ყვითელ-მწვანე ფერის მაისურები იყო<ref>{{cite news|title=Manchester United historical home kits|url=http://www.historicalkits.co.uk/Manchester_United/Manchester_United.htm|work=historicalkits.co.uk|accessdate=9 სექტემბერი 2017}}</ref>. სხვა ფორმებიდან აღსანიშნავია წითელ-თეთრი, ან მთლიანად თეთრი ფორმები ლურჯი ტრუსებით. ცოტა ხნით ასევე გამოიყენებოდა მწვანე მაისურები თეთრი ტრუსებით.

1902 წელს, როდესაც კლუბს დაერქვა „მანჩესტერ იუნაიტედი“, კლუბის ფორმები შეიცვალა. ახალი ფორმა წითელი მაისურებისგან, თეთრი ტრუსებისგან და შავი წინდებისგან შედგებოდა. დღემდე, ეს ფერები „იუნაიტედის“ საშიანო ფორმის სტანდარტად გამოიყენება. გამონაკლისად ითვლება თეთრ მაისურზე წითელი ლენტით გამოსახული ასო «V», რომელიც კლუბმა პირველად 1909 წელს, ინგლისის ასოციაციის თასის ფინალში ჩაიცვა. ეს ფორმა 1920-იან წლებშიც გამოიყენებოდა, სანამ „იუნაიტედი“ კვლავ არ დაუბრუნდა წითელ მაისურებს.

გასვლითი ფორმის ფერები ხშირად შედგებოდა თეთრი მაისურებისგან, შავი ტრუსებისგან და თეთრი წინდებისგან, მაგრამ იყო გამონაკლისებიც<ref>{{cite news|title=Manchester United historical away kits|url=http://www.historicalkits.co.uk/Manchester_United/Manchester_United-change-kits.html|work=historicalkits.co.uk|accessdate=9 სექტემბერი 2017}}</ref>. აღსანიშნავია ლურჯ-თეთრი ზოლებიანი მაისურები 1910–22 წლებში, ლურჯი მაისურები და თეთრი ტრუსები 1939–57 წლებში, მთლიანად თეთრი გასვლითი ფორმები 1957–75 წლებში. 1993–95 წლებში მთლიანად შავი ფორმები გამოიყენებოდა. ერთ-ერთი გამორჩეული ფორმაა 1995–96 წლების სეზონის კომპლექტი, რომელიც მთლიანად ნაცრისფერი იყო. „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ ამ ფორმით ხუთიდან ვერცერთი მატჩის მოგება ვერ მოახერხა. „საუთჰემპტონთან“ მატჩში, „იუნაიტედი“ პირველ ტაიმში 0–3-ს აგებდა, ალექს ფერგიუსონმა გუნდს გამოაცვლევინა მაისურები მესამე ფორმაზე, თუმცა გუნდი აღნიშნულ მატჩში მაინც დამარცხდა. როგორც ფეხბურთელებმა აღიარეს, მათ ამ ფორმებში უჭირდათ მოედანზე ერთმანეთის დანახვა<ref>{{cite news|title=13.04.96 Manchester United's grey day at The Dell|url=http://www.theguardian.com/football/2006/apr/15/sport.comment2|work=theguardian.com|accessdate=9 სექტემბერი 2017}}</ref>.

კლუბის მესამე ფორმა, ხშირად მთლიანად ლურჯია. ამ ფერებში 1968 წელს „მანჩესტერ იუნაიტედმა“ თავის ისტორიაში პირველად მოიგო ჩემპიონთა თასი.

== სტადიონი ==
{{main|ოლდ ტრაფორდი}}
{{ინფოდაფა სტადიონი
| სახელი                = ოლდ ტრაფორდი
| მეტსახელი            = „ოცნებების თეატრი“
| სურათი          = Old Trafford inside 20060726 1.jpg
| წარწერა        = ოლდ ტრაფორდი
| სრული სახელი            = 
| წინა სახელები        = 
| მდებარეობა            = [[სერ მეტ ბასბის გზა]]<br />[[ტრაფორდი]]<br />[[დიდი მანჩესტერი]]<br />[[ინგლისი]]
| კოორდინატები         = {{coord|53|27|47|N|2|17|29|W}}
| აშენდა               = [[1909]]
| გაიხსნა              = [[1910]] წ. [[19 თებერვალი]]
| აღდგა           = 
| დაიხურა              = 
| მესაკუთრე               = მანჩესტერ იუნაიტედი
| ოპერატორი            = მანჩესტერ იუნაიტედი
| საფარი             = ბალახი
| ღირებულება      = £90,000 (1909)
| არქიტექტორი           = [[არჩიბალდ ლიტჩი]]
| ტევადობა            = 75,643</small><ref>{{cite news|title=Manchester United stadium|url=http://www.premierleague.com/clubs/12/Manchester-United/stadium|work=premierleague.com|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>
| კლუბები             = მანჩესტერ იუნაიტედი (1910–)
}}
კლუბის პირველ სტადიონს „ნორს როუდი“ ერქვა, სადაც ფეხბურთის სათამაშოდ არ იყო შექმნილი საკმარისი პირობები<ref>{{cite news|title=The Old Trafford story: 1910 - 1930|url=http://www.manutd.com/en/History/The-Old-Trafford-Story/The-Old-Trafford-Story/2014/Oct/The-Old-Trafford-Story-1910-1930.aspx|work=manutd.com|accessdate=8 ივლისი 2017|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180506145440/http://www.manutd.com/en/History/The-Old-Trafford-Story/The-Old-Trafford-Story/2014/Oct/The-Old-Trafford-Story-1910-1930.aspx|archivedate=2018-05-06}}</ref>. გასახდელები სტადიონისგან მოშორებით მდებარეობდა, ხოლო ახლოს მდებარე ქიმიური ქარხნისგან წარმოქმნილი [[სმოგი]] ართულებდა თამაშს. რამდენიმე წლის შემდეგ გუნდი გადავიდა ახალ სტადიონზე – „ბენკ სთრითზე“, სადაც წინა სტადიონთან შედარებით უკეთესი პირობები იყო. 1906 წლისთვის „ბენკ სთრითი“ 50,000 მაყურებელს იტევდა, თუმცა ქალაქის მზარდი მოსახლეობის და ასევე ფეხბურთის მზარდი პოპულარობის გამო, მოედანი ვეღარ აკმაყოფილებდა მოთხოვნებს, შესაბამისად კლუბის ხელმძღვანელობამ ახალი სტადიონის აშენებაზე დაიწყო ფიქრი. სტადიონის აშენება 60,000 გირვანქა სტერლინგი დაჯდა და ის შოტლანდიელმა არქიტექტორმა – [[არჩიბალდ ლიტჩი|არჩიბალდ ლიტჩმა]] დააპროექტა. ახალი სტადიონი სახელად „[[ოლდ ტრაფორდი]]“, 1910 წლის 19 თებერვალს გაიხსნა და გახსნის მატჩში „იუნაიტედი“ [[ლივერპული (საფეხბურთო კლუბი)|„ლივერპულთან“]] 4–3 დამარცხდა.

[[ფაილი:View of Old Trafford from East Stand.jpg|left|thumb]]
[[მეორე მსოფლიო ომი]]ს დროს „ოლდ ტრაფორდი“ [[ლუფტვაფე|გერმანულმა ავიაციამ]] დაბომბა და შედეგად სტადიონი სერიოზულად დაზიანდა<ref>{{cite news|title=The Old Trafford story: 1931 - 1962|url=http://www.manutd.com/en/History/The-Old-Trafford-Story/The-Old-Trafford-Story/2014/Oct/The-Old-Trafford-Story-1931-1962.aspx|work=manutd.com|accessdate=8 ივლისი 2017|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180506145534/http://www.manutd.com/en/History/The-Old-Trafford-Story/The-Old-Trafford-Story/2014/Oct/The-Old-Trafford-Story-1931-1962.aspx|archivedate=2018-05-06}}</ref>. გუნდი რამდენიმე წლით თანაქალაქელი [[მანჩესტერ სიტი (საფეხბურთო კლუბი)|„მანჩესტერ სიტის“]] მოედან [[მეინ როუდი|„მეინ როუდზე“]] გადავიდა. „მანჩესტერ იუნაიტედი“ აღდგენილ „ოლდ ტრაფორდზე“ 1949 წლის 24 აგვისტოს დაბრუნდა, როდესაც მათ [[ბოლტონ უონდერერსი (საფეხბურთო კლუბი)|„ბოლტონ უონდერერსი“]] 3–0 დაამარცხეს.

„ოლდ ტრაფორდმა“ ბევრჯერ განიცადა რეკონსტრუქცია და მოდერნიზაცია. სტადიონის ტევადობა თანდათან იზრდებოდა და ის დღეს 75,643 მაყურებელს იტევს. „ოლდ ტრაფორდი“ ერთ-ერთი უდიდესი სტადიონია ევროპაში, ხოლო ინგლისში ტევადობით მხოლოდ „[[უემბლი]]ს“ ჩამორჩება. სტადიონმა უმასპინძლა [[მსოფლიო საფეხბურთო ჩემპიონატი 1966|1966 წლის მსოფლიოს ჩემპიონატის]] მატჩებს. ასევე აქ გაიმართა 2003 წლის [[უეფა-ს ჩემპიონთა ლიგა|ჩემპიონთა ლიგის]] ფინალი [[მილანი (საფეხბურთო კლუბი)|„მილანსა“]] და [[იუვენტუსი (საფეხბურთო კლუბი)|„იუვენტუსს“]] შორის<ref>{{cite news|title=Milan lift European crown|url=http://www.uefa.com/uefachampionsleague/season=2002/matches/round=1640/match=1045288/postmatch/report/index.html|work=uefa.com|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>. [[ინგლისის ეროვნული საფეხბურთო ნაკრები]] ახალი „უემბლის“ აშენებამდე, ძირითადად „ოლდ ტრაფორდზე“ მასპინძლობდა მეტოქეებს.

== გულშემატკივრები ==
„მანჩესტერ იუნაიტედი“ მსოფლიოს ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარული საფეხბურთო კლუბია. ევროპულ კლუბებს შორის, ინგლისურ კლუბს ერთ-ერთი უმაღლესი დასწრება აქვს საშინაო მატჩებში<ref>{{cite news|title=Here are Europe’s top 10 clubs by attendance|url=http://www.foxsports.com/soccer/gallery/europes-top-10-clubs-attendance-011217|work=foxsports.com|accessdate=9 სექტემბერი 2017}}</ref>. კლუბის განცხადებით, დაახლოებით 50 ქვეყანაში 200-ზე მეტი ოფიციალური ფანკლუბია<ref>{{cite news|title=Local Supporters Club|url=http://www.manutd.com/en/Fanzone/Local-Supporters-Clubs.aspx|work=manutd.com|accessdate=9 სექტემბერი 2017|archiveurl=https://web.archive.org/web/20180506145623/http://www.manutd.com/en/Fanzone/Local-Supporters-Clubs.aspx|archivedate=2018-05-06}}</ref>. კომპანია [[Deloitte]]-ის გამოთვლებით, „მანჩესტერ იუნაიტედს“ ოფიციალურად 75 მილიონი ფანი ჰყავს, თუმცა ზოგიერთი მონაცემებით ფანების რაოდენობა 659 მილიონს აღწევს<ref>{{cite news|title=Manchester United Claims To Have 659 Million Supporters|url=http://www.forbes.com/sites/mikeozanian/2012/05/29/manchester-united-claims-to-have-659-million-supporters/#6e54c5dd6307|work=forbes.com|accessdate=9 სექტემბერი 2017}}</ref>.

== მეტოქეები ==
{{მთავარი|ლივერპული–მანჩესტერ იუნაიტედის მეტოქეობა|მანჩესტერული დერბი|ლიდზ იუნაიტედი–მანჩესტერ იუნაიტედის მეტოქეობა|არსენალი–მანჩესტერ იუნაიტედის მეტოქეობა}}

„მანჩესტერ იუნაიტედის“ ტრადიციულ მეტოქეებად ითვლებოდნენ [[ლივერპული (საფეხბურთო კლუბი)|„ლივერპული“]], [[მანჩესტერ სიტი (საფეხბურთო კლუბი)|„მანჩესტერ სიტი“]] და [[ლიდზ იუნაიტედი (საფეხბურთო კლუბი)|„ლიდზ იუნაიტედი“]], თუმცა მოგვიანებით მათ ლონდონის [[არსენალი ლონდონი (საფეხბურთო კლუბი)|„არსენალი“]] დაემატა.

ქალაქ [[ლივერპული]]ს და [[მანჩესტერი]]ს დაპირისპირება [[ინდუსტრიული რევოლუცია|ინდუსტრიული რევოლუციიდან]] იწყება. ერთმანეთის მახლობლად მდებარე ორი დიდი ინდუსტრიული ქალაქი ყველა სფეროში ერთმანეთის მეტოქეები იყვნენ, შესაბამისად ეს დაპირისპირება ფეხბურთსაც შეეხო<ref>{{cite news|title=Scouse v Manc|url=http://news.bbc.co.uk/1/hi/magazine/6956608.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=9 სექტემბერი 2017}}</ref>. ამავდროულად „მანჩესტერ იუნაიტედი“ და „ლივერპული“ ინგლისური ფეხბურთის ისტორიაში ორი ყველაზე ტიტულოვანი კლუბია, შესაბამისად ფეხბურთელებისთვის და გულშემატკივრებისთვის ამ მატჩებს ყოველთვის დიდი მნიშვნელობა აქვს.

ქალაქ [[ლიდზი]]ს და მანჩესტერის დაპირისპირება დაკავშირებულია [[ვარდების ომი|ვარდების ომთან]], როდესაც [[ლანკასტერები]]ს და [[იორკები]]ს სამეფო დინასტიები ომობდნენ ერთმანეთში, მანჩესტერი და ლიდზი კი შესაბამისად ლანკაშირის და იორკშირის ცენტრები იყო. „ლიდზ იუნაიტედს“ და „მანჩესტერ იუნაიტედს“ შორის კი ურთიერთობები განსაკუთრებით 1960-იან წლებში დაიძაბა, როდესაც ორივე გუნდი ინგლისის ჩემპიონობისთვის იბრძოდა. მატჩების განმავლობაში ხშირი იყო გადამეტებული უხეშობა, ასევე ჩხუბი ფეხბურთელებსა და გულშემატკივრებს შორის.

„არსენალი“ „მანჩესტერ იუნაიტედის“ პრინციპული მეტოქე 90-იანი წლების ბოლოს გახდა, როდესაც ლონდონური კლუბის მწვრთნელად [[არსენ ვენგერი]] დაინიშნა. ფრანგი მწვრთნელის და ალექს ფერგიუსონის როგორც პიროვნული, ასევე მათი გუნდების დაპირისპირება წლების განმავლობაში გრძელდებოდა, როდესაც ეს ორი გუნდი პრემიერლიგის და ინგლისის თასების უმთავრესი ფავორიტი იყო<ref>{{cite news|title=Rivalry between Arsène Wenger and Sir Alex Ferguson unmatched in sport|url=http://www.theguardian.com/football/blog/2010/jan/31/sir-alex-ferguson-arsene-wenger-rivalry|work=theguardian.com|accessdate=9 სექტემბერი 2017}}</ref>.

== შემადგენლობა ==
=== მიმდინარე შემადგენლობა ===
<small>2024 წლის 4 იანვრის მიხედვით</small><ref>{{cite news|title=Manchester United's first team|url=http://www.manutd.com/en/Players-And-Staff/First-Team.aspx|work=manutd.com|accessdate=10 აგვისტო 2018}}</ref>.
{{საფეხბურთო გუნდი დასაწყისი}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=1|ნაკ=თურქეთი|სახელი=ალთაი ბაინდირი|პოზ=მეკარე}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=2|ნაკ=შვედეთი|სახელი=[[ვიქტორ ლინდელეფი]]|პოზ=მცველი}} 
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=4|ნაკ=მაროკო|სახელი=სოფიან ამრაბატი|პოზ=ნახევარმცველი}} 
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=5|ნაკ=ინგლისი|სახელი=[[ჰარი მაგუაიერი]]|პოზ=მცველი}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=6|ნაკ=არგენტინა|სახელი=ლისანდრო მარტინესი|პოზ=მცველი}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=7|ნაკ=ინგლისი|სახელი=[[მეისონ მაუნტი]]|პოზ=ნახევარმცველი}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=8|ნაკ=პორტუგალია|სახელი=ბრუნო ფერნანდეში|პოზ=ნახევარმცველი|სხვა=კაპიტანი}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=9|ნაკ=საფრანგეთი|სახელი=[[ანტონი მარსიალი]]|პოზ=თავდამსხმელი}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=10|ნაკ=ინგლისი|სახელი=[[მარკუს რაშფორდი]]|პოზ=თავდამსხმელი}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=11|ნაკ=დანია|სახელი=რასმუს ჰოილუნი|პოზ=თავდამსხმელი}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=12|ნაკ=ნიდერლანდები|სახელი=ტაირელ მალასია|პოზ=მცველი}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=14|ნაკ=დანია|სახელი=კრისტიან ერიქსენი|პოზ=ნახევარმცველი}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=16|ნაკ=კოტ-დ'ივუარი|სახელი=ამად დიალო|პოზ=თავდამსხმელი}} 
{{საფეხბურთო გუნდი შუა}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=17|ნაკ=არგენტინა|სახელი=ალეხანდრო გარნაჩო|პოზ=თავდამსხმელი}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=18|ნაკ=ბრაზილია|სახელი=კაზემირო|პოზ=ნახევარმცველი}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=19|ნაკ=საფრანგეთი|სახელი=[[რაფაელ ვარანი]]|პოზ=მცველი}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=20|ნაკ=პორტუგალია|სახელი=დიოგუ დალო|პოზ=მცველი}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=21|ნაკ=ბრაზილია|სახელი=ანტონი|პოზ=თავდამსხმელი}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=22|ნაკ=ინგლისი|სახელი=ტომ ჰიტონი|პოზ=მეკარე}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=23|ნაკ=ინგლისი|სახელი=ლუკ შო|პოზ=მცველი}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=24|ნაკ=კამერუნი|სახელი=ანდრე ონანა|პოზ=მეკარე}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=25|ნაკ=ინგლისი|სახელი=ჯეიდონ სანჩო|პოზ=თავდამსხმელი}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=28|ნაკ=ურუგვაი|სახელი=ფაკუნდო პელისტრი|პოზ=თავდამსხმელი}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=29|ნაკ=ინგლისი|სახელი=აარონ ვან-ბისაკა|პოზ=მცველი}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=35|ნაკ=ჩრდილოეთ ირლანდია|სახელი=ჯონი ევანსი|პოზ=მცველი}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=37|ნაკ=ინგლისი|სახელი=კობი მეინუ|პოზ=ნახევარმცველი}}
{{საფეხბურთო გუნდის მოთამაშე|ნომერი=39|პოზ=ნახევარმცველი|ნაკ=შოტლანდია|სახელი=სკოტ მაკტომინეი}}
{{საფეხბურთო გუნდი დასასრული}}

== მთავარი მწვრთნელები ==
{{მთავარი|მანჩესტერ იუნაიტედის მწვრთნელების სრული სია}}
{| class="wikitable"
|-
!პერიოდი
!მწვრთნელი<ref>{{cite news|title=The Managers|url=http://www.stretfordend.co.uk/managers.html|work=stretfordend.co.uk|accessdate=20 ივნისი 2017}}</ref>
!შენიშვნები
|-
|1878–1892
|უცნობია
|
|-
|1892–1900
|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ალფრედ ელბატი]]
|
|-
|1900–1903
|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ჯეიმზ უესტი]]
|
|-
|1903–1912
|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ერნესტ მენგნალი]]
|
|-
|1912–1914
|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ჯონ ბენტლი]]
|
|-
|1914–1921
|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ჯეკ რობსონი]]
|
|-
|1921–1926
|{{დროშანიშანი|შოტლანდია}} [[ჯონ ჩეპმენი]]
|
|-
|1926–1927
|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ლალ ჰილდიჩი]]
|მოთამაშე-მწვრთნელი
|-
|1927–1931
|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ჰერბერტ ბამლეტი]]
|
|-
|1931–1932
|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[უოლტერ კრიკმერი]]
|
|-
|1932–1937
|{{დროშანიშანი|შოტლანდია}} [[სკოტ დუნკანი]]
|
|-
|1937–1945
|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[უოლტერ კრიკმერი]]
|
|-
|1945–1969
|{{დროშანიშანი|შოტლანდია}} [[მეტ ბასბი]]
|
|-
|1958
|{{დროშანიშანი|უელსი}} [[ჯიმი მერფი]]
|დროებითი მწვრთნელი
|-
|1969–1970
|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[უილფ მაკგინესი]]
|
|-
|1970–1971
|{{დროშანიშანი|შოტლანდია}} [[მეტ ბასბი]]
|
|-
|1971–1972
|{{დროშანიშანი|ირლანდია}} [[ფრენკ ო’ფარელი]]
|
|-
|1972–1977
|{{დროშანიშანი|შოტლანდია}} [[ტომი დოჰერტი]]
|
|-
|1977–1981
|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[დეივ სექსტონი]]
|
|-
|1981–1986
|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[რონ ატკინსონი]]
|
|-
|1986–2013
|{{დროშანიშანი|შოტლანდია}} [[ალექს ფერგიუსონი]]
|
|-
|2013–2014
|{{დროშანიშანი|შოტლანდია}} [[დეივიდ მოიესი]]
|
|-
|2014
|{{დროშანიშანი|უელსი}} [[რაიან გიგზი]]
|დროებითი მოთამაშე-მწვრთნელი
|-
|2014–2016
|{{დროშანიშანი|ნიდერლანდები}} [[ლუი ვან გალი]]
|
|-
|2016–2018
|{{დროშანიშანი|პორტუგალია}} [[ჟოზე მოურინიო]]
|
|-
|2018–2021
|{{დროშანიშანი|ნორვეგია}} [[ულე გუნარ სულშერი]]
|
|-
|2021
|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} მაიკლ კერიკი
|დროებითი მწვრთნელი
|-
|2021–22
|{{დროშანიშანი|გერმანია}} რალფ რანგნიკი
|დროებითი მწვრთნელი
|-
|2022–
|{{დროშანიშანი|ნიდერლანდები}} ერიკ ტენ ჰაგი
|
|}

== ტიტულები ==
=== ეროვნული ===
'''პირველი დივიზიონი/[[ინგლისის პრემიერლიგა]]: 20'''
*1907–08, 1910–11, 1951–52, 1955–56, 1956–57, 1964–65, 1966–67, 1992–93, 1993–94, 1995–96, 1996–97, 1998–99, 1999–2000, 2000–01, 2002–03, 2006–07, 2007–08, 2008–09, 2010–11, 2012–13
'''მეორე დივიზიონი: 2'''
*1935–36, 1974–75
'''[[ინგლისის ასოციაციის თასი]]: 12'''
*1908–09, 1947–48, 1962–63, 1976–77, 1982–83, 1984–85, 1989–90, 1993–94, 1995–96, 1998–99, 2003–04, 2015–16
'''[[ინგლისის ლიგის თასი]]: 6'''
*1991–92, 2005–06, 2008–09, 2009–10, 2016–17, 2022–23
'''[[ინგლისის საფეხბურთო სუპერთასი|ინგლისის სუპერთასი]]: 21'''
*1908, 1911, 1952, 1956, 1957, 1965, 1967, 1977, 1983, 1990, 1993, 1994, 1996, 1997, 2003, 2007,2008, 2010, 2011, 2013, 2016

=== საერთაშორისო ===
'''[[უეფა-ს ჩემპიონთა ლიგა|უეფა-ს ჩემპიონთა თასი/ლიგა]]: 3'''
*1967–68, 1998–99, 2007–08
'''[[უეფა-ს თასების მფლობელთა თასი]]: 1'''
*1990–91
'''[[უეფა-ს ევროპა ლიგა]]: 1'''
*2016–17
'''[[უეფა-ს სუპერთასი]]: 1''' 
*1991
'''[[საკონტინენტთაშორისო თასი (ფეხბურთი)|საკონტინენტთაშორისო თასი]]: 1'''
*1999
'''[[ფიფა-ს მსოფლიო საკლუბო ჩემპიონატი]]: 1'''
*2008

== რეკორდები ==
=== ყველაზე მეტი ჩატარებული მატჩი ===

{| class="wikitable"
!ადგილი!!ფეხბურთელი<ref>{{cite news|title=Top 100 appearance makers in all competitive matches|url=http://www.stretfordend.co.uk/appearances/overall.html|work=stretfordend.co.uk|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>!!წლები!!მატჩი
|-
|1
|style="text-align:left;"|{{დროშანიშანი|უელსი}} [[რაიან გიგზი]]
|1991–2014
|963
|-
|2
|style="text-align:left;"|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ბობი ჩარლტონი]]
|1956–1973
|758
|-
|3
|style="text-align:left;"|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[პოლ სქოულზი]]
|1994–2013
|718
|-
|4
|style="text-align:left;"|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ბილ ფოულკსი]]
|1952–1970
|688
|-
|5
|style="text-align:left;"|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[გარი ნევილი]]
|1992–2011
|602
|-
|6
|style="text-align:left;"|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[უეინ რუნი]]
|2004–2017
|559
|-
|7
|style="text-align:left;"|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ალექს სტეპნი]]
|1966–1978
|539
|-
|8
|style="text-align:left;"|{{დროშანიშანი|ირლანდია}} [[ტონი დანი]]
|1960–1973
|535
|-
|9
|style="text-align:left;"|{{დროშანიშანი|ირლანდია}} [[დენის ირვინი]]
|1990–2002
|529
|-
|10
|style="text-align:left;"|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ჯო სპენსი]]
|1919–1933
|510
|}

=== ყველაზე მეტი გოლი ===
{| class="wikitable"
!ადგილი!!ფეხბურთელი<ref>{{cite news|title=All goalscorers in all competitive matches|url=http://www.stretfordend.co.uk/goalscorers/overall.html|work=stretfordend.co.uk|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>!!წლები!!გოლი
|-
|1
|style="text-align:left;"|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[უეინ რუნი]]
|2004–2017
|253
|-
|2
|style="text-align:left;"|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ბობი ჩარლტონი]]
|1956–1973
|249
|-
|3
|style="text-align:left;"|{{დროშანიშანი|შოტლანდია}} [[დენის ლოუ]]
|1962–1973
|237
|-
|4
|style="text-align:left;"|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ჯეკ როული]]
|1937–1955
|211
|-
|rowspan="2"|5
|style="text-align:left;"|{{დროშანიშანი|უელსი}} [[დენის ვაიოლეტი]]
|1953–1962
|rowspan="2"|179
|-
|style="text-align:left;"|{{დროშანიშანი|ჩრდილოეთი ირლანდია}} [[ჯორჯ ბესტი]]
|1963–1974
|-
|rowspan="2"|7
|style="text-align:left;"|{{დროშანიშანი|უელსი}} [[რაიან გიგზი]]
|1991–2014
|rowspan="2"|168
|-
|style="text-align:left;"|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ჯო სპენსი]]
|1919–1933
|-
|9
|style="text-align:left;"|{{დროშანიშანი|უელსი}} [[მარკ ჰიუზი]]
|1983–1986<br />1988–1995
|163
|-
|10
|style="text-align:left;"|{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[პოლ სქოულზი]]
|1994–2013
|155
|}

=== ოქროს ბურთის მფლობელები ===
შემდეგმა ფეხბურთელებმა მიიღეს [[ოქროს ბურთი]] „მანჩესტერ იუნაიტედში“ თამაშისას:

*{{დროშანიშანი|შოტლანდია}} [[დენის ლოუ]] – 1964
*{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ბობი ჩარლტონი]] – 1966
*{{დროშანიშანი|ჩრდილოეთი ირლანდია}} [[ჯორჯ ბესტი]] – 1968
*{{დროშანიშანი|პორტუგალია}} [[კრიშტიანუ რონალდუ]] – 2008

=== ევროპის ოქროს ბუცი ===
შემდეგმა ფეხბურთელებმა მიიღეს [[ევროპის ოქროს ბუცი]] „მანჩესტერ იუნაიტედში“ თამაშისას:
*{{დროშანიშანი|პორტუგალია}} [[კრიშტიანუ რონალდუ]] (31 გოლი) – 2008

=== მსოფლიოს ჩემპიონები ===
შემდეგი ფეხბურთელები გახდნენ სანაკრებო დონეზე [[მსოფლიო საფეხბურთო ჩემპიონატი|მსოფლიოს ჩემპიონები]], როდესაც „მანჩესტერ იუნაიტედში“ ირიცხებოდნენ:
* {{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ბობი ჩარლტონი]] — [[მსოფლიო საფეხბურთო ჩემპიონატი 1966|1966]]<ref>{{cite news|title=England's World Cup squad 1966|url=http://www.planetworldcup.com/CUPS/1966/squad_eng66.html|work=planetworldcup.com|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>
* {{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ნობი სტაილზი]] — [[მსოფლიო საფეხბურთო ჩემპიონატი 1966|1966]]
* {{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ჯონ კონელი]] — [[მსოფლიო საფეხბურთო ჩემპიონატი 1966|1966]]
* {{დროშანიშანი|საფრანგეთი}} [[პოლ პოგბა]] — [[მსოფლიო საფეხბურთო ჩემპიონატი 2018|2018]]<ref>{{cite news|title=France's World Cup squad 2018
|url=http://www.planetworldcup.com/CUPS/2018/squad_fra18.html|work=planetworldcup.com|accessdate=14 აგვისტო 2017}}</ref>

=== ევროპის ჩემპიონები ===
შემდეგი ფეხბურთელები გახდნენ სანაკრებო დონეზე [[ევროპის საფეხბურთო ჩემპიონატი|ევროპის ჩემპიონები]], როდესაც „მანჩესტერ იუნაიტედში“ ირიცხებოდნენ:
* {{დროშანიშანი|დანია}} [[პეტერ შმეიხელი]] — [[ევროპის საფეხბურთო ჩემპიონატი 1992|1992]]<ref>{{cite news|title=European Championship 1992 - Final Tournament|url=http://www.rsssf.com/tables/92e-full.html|work=rsssf.com|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>

=== საუკეთესო ფეხბურთელი ფიფა-ს ვერსიით ===
შემდეგი ფეხბურთელები დასახელდნენ [[ფიფა-ს საუკეთესო ფეხბურთელი|საუკეთესო ფეხბურთელებად]] [[ფიფა]]-ს ვერსიით „მანჩესტერ იუნაიტედში“ თამაშისას:
*{{დროშანიშანი|პორტუგალია}} [[კრიშტიანუ რონალდუ]] – 2008

=== წლის ფეხბურთელი უეფა-ს ვერსიით ===
შემდეგი ფეხბურთელები დასახელდნენ წლის ფეხბურთელებად უეფა-ს ვერსიით „მანჩესტერ იუნაიტედში“ თამაშისას:
*{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[დეივიდ ბეკჰემი]] – 1999
*{{დროშანიშანი|პორტუგალია}} [[კრიშტიანუ რონალდუ]] – 2008

=== ფიფა-ს ფერენც პუშკაშის ჯილდო ===
შემდეგ ფეხბურთელებს გადაეცათ [[ფიფა-ს ფერენც პუშკაშის ჯილდო]] „მანჩესტერ იუნაიტედში“ თამაშისას:
*{{დროშანიშანი|პორტუგალია}} [[კრიშტიანუ რონალდუ]] – 2009

=== ტრანსფერები ===

„მანჩესტერ იუნაიტედის“ ყველაზე ძვირადღირებული შენაძენები სატრანსფერო ბაზარზე:
{| class="wikitable"
|-
! #!!ფეხბურთელი!!კლუბი!!თანხა!!თარიღი
|-
|1||{{დროშანიშანი|საფრანგეთი}} [[პოლ პოგბა]]||{{დროშანიშანი|იტალია}} [[იუვენტუსი (საფეხბურთო კლუბი)|იუვენტუსი]]||£89 მილიონი<ref>{{cite news|title=Paul Pogba: Manchester United re-sign France midfielder for world-record £89m|url=http://www.bbc.com/sport/football/37016170|work=bbc.com|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>||აგვისტო 2016
|-
|2||{{დროშანიშანი|ბელგია}} [[რომელუ ლუკაკუ]]||{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ევერტონი (საფეხბურთო კლუბი)|ევერტონი]]||£75 მილიონი<ref>{{cite news|title=Romelu Lukaku: Man Utd sign Everton striker for initial £75m on five-year deal|url=http://www.bbc.com/sport/football/40550934|work=bbc.com|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>||ივლისი 2017
|-
|3||{{დროშანიშანი|არგენტინა}} [[ანხელ დი მარია]]||{{დროშანიშანი|ესპანეთი}} [[რეალ მადრიდი (საფეხბურთო კლუბი)|რეალ მადრიდი]]||£59.7 მილიონი<ref>{{cite news|title=Angel Di Maria: Man Utd pay British record £59.7m for winger|url=http://www.bbc.com/sport/football/28926665|work=bbc.com|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>||აგვისტო 2014
|-
|4||{{დროშანიშანი|სერბეთი}} [[ნემანია მატიჩი]]||{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ჩელსი (საფეხბურთო კლუბი)|ჩელსი]]||£40 მილიონი<ref>{{cite news|title=Nemanja Matic: Manchester United complete signing of Chelsea midfielder|url=http://www.bbc.com/sport/football/40781406|work=bbc.com|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>||ივლისი 2017
|-
|5||{{დროშანიშანი|ესპანეთი}} [[ხუან მატა]]||{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ჩელსი (საფეხბურთო კლუბი)|ჩელსი]]||£37.1 მილიონი<ref>{{cite news|title=Juan Mata: Manchester United sign Chelsea midfielder for £37.1m|url=http://www.bbc.com/sport/football/25882972|work=bbc.com|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>||იანვარი 2014
|-
|6||{{დროშანიშანი|საფრანგეთი}} [[ანტონი მარსიალი]]||{{დროშანიშანი|საფრანგეთი}} [[მონაკო (საფეხბურთო კლუბი)|მონაკო]]||£36 მილიონი<ref>{{cite news|title=Anthony Martial: Man Utd sign Monaco forward for £36m|url=http://www.bbc.com/sport/football/34107092|work=bbc.com|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>||სექტემბერი 2015
|-
|7||{{დროშანიშანი|შვედეთი}} [[ვიქტორ ლინდელეფი]]||{{დროშანიშანი|პორტუგალია}} [[ბენფიკა (საფეხბურთო კლუბი)|ბენფიკა]]||£31 მილიონი<ref>{{cite news|title=Victor Lindelof: Manchester United sign £31m Benfica defender|url=http://www.bbc.com/sport/football/40236474|work=bbc.com|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>||ივნისი 2017
|-
|8||{{დროშანიშანი|ბულგარეთი}} [[დიმიტარ ბერბატოვი]]||{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ტოტენჰემ ჰოტსპური (საფეხბურთო კლუბი)|ტოტენჰემ ჰოტსპური]]||£30.75 მილიონი<ref>{{cite news|title=Man Utd complete Berbatov switch|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/eng_prem/7592272.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>||სექტემბერი 2008
|-
|9||{{დროშანიშანი|კოტ-დ’ივუარი}} [[ერიკ ბაიი]]||{{დროშანიშანი|ესპანეთი}} [[ვილიარეალი (საფეხბურთო კლუბი)|ვილიარეალი]]||£30 მილიონი<ref>{{cite news|title=Eric Bailly: Man Utd sign Villarreal defender for £30m|url=http://www.bbc.com/sport/football/36480527|work=bbc.com|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>||ივნისი 2016
|-
|10||{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[რიო ფერდინანდი]]||{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ლიდზ იუნაიტედი (საფეხბურთო კლუბი)|ლიდზ იუნაიტედი]]||£30 მილიონი<ref>{{cite news|title=Man Utd reach Rio deal|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/eng_prem/2140871.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>||ივლისი 2002
|}

„მანჩესტერ იუნაიტედის“ ყველაზე ძვირად გაყიდული ფეხბურთელები სატრანსფერო ბაზარზე:
{| class="wikitable"
|-
! #!!ფეხბურთელი!!კლუბი!!თანხა!!თარიღი
|-
|1||{{დროშანიშანი|პორტუგალია}} [[კრიშტიანუ რონალდუ]]||{{დროშანიშანი|ესპანეთი}} [[რეალ მადრიდი (საფეხბურთო კლუბი)|რეალ მადრიდი]]||£80 მილიონი<ref>{{cite news|title=Ronaldo completes £80m Real move|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/8121951.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>||ივლისი 2009
|-
|2||{{დროშანიშანი|არგენტინა}} [[ანხელ დი მარია]]||{{დროშანიშანი|საფრანგეთი}} [[პარი სენ-ჟერმენი]]||£44.3 მილიონი<ref>{{cite news|title=Angel Di Maria: Manchester United midfielder joins PSG|url=http://www.bbc.com/sport/football/33681538|work=bbc.com|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>||აგვისტო 2015
|-
|3||{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[დეივიდ ბეკჰემი]]||{{დროშანიშანი|ესპანეთი}} [[რეალ მადრიდი (საფეხბურთო კლუბი)|რეალ მადრიდი]]||£24.5 მილიონი<ref>{{cite news|title=Beckham joins Real Madrid|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/front_page/2998868.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>||ივნისი 2003
|-
|4||{{დროშანიშანი|საფრანგეთი}} [[მორგან შნედერლენი]]||{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ევერტონი (საფეხბურთო კლუბი)|ევერტონი]]||£24 მილიონი<ref>{{cite news|title=Morgan Schneiderlin: Everton sign Man Utd midfielder for fee rising to £24m|url=http://www.bbc.com/sport/football/38586043|work=bbc.com|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>||იანვარი 2017
|-
|5||{{დროშანიშანი|ნიდერლანდები}} [[მემფის დეპაი]]||{{დროშანიშანი|საფრანგეთი}} [[ოლიმპიკ ლიონი (საფეხბურთო კლუბი)|ოლიმპიკ ლიონი]]||£16 მილიონი<ref>{{cite news|title=Manchester United: Memphis Depay makes move to Lyon|url=http://www.bbc.com/sport/football/38663810|work=bbc.com|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>||იანვარი 2017
|-
|6||{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[დენი უელბეკი]]||{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[არსენალი ლონდონი (საფეხბურთო კლუბი)|არსენალი ლონდონი]]||£16 მილიონი<ref>{{cite news|title=Danny Welbeck: Arsenal sign Man Utd forward in £16m deal|url=http://www.bbc.com/sport/football/29023952|work=bbc.com|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>||სექტემბერი 2014
|-
|7||{{დროშანიშანი|ნიდერლანდები}} [[იაპ სტამი]]||{{დროშანიშანი|იტალია}} [[ლაციო (საფეხბურთო კლუბი)|ლაციო]]||£16.4 მილიონი<ref>{{cite news|title=Ferguson writes off Stam for £16.4m|url=http://www.telegraph.co.uk/sport/football/teams/manchester-united/3011533/Ferguson-writes-off-Stam-for-16.4m.html|work=telegraph.co.uk|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>||აგვისტო 2001
|-
|8||{{დროშანიშანი|არგენტინა}} [[ხუან სებასტიან ვერონი]]||{{დროშანიშანი|ინგლისი}} [[ჩელსი (საფეხბურთო კლუბი)|ჩელსი]]||£15 მილიონი<ref>{{cite news|title=Veron signs for Chelsea|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/c/chelsea/3120081.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>||აგვისტო 2003
|-
|9||{{დროშანიშანი|ნიდერლანდები}} [[რუდ ვან ნისტელროი]]||{{დროშანიშანი|ესპანეთი}} [[რეალ მადრიდი (საფეხბურთო კლუბი)|რეალ მადრიდი]]||£10.2 მილიონი<ref>{{cite news|title=Van Nistelrooy seals Madrid move|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/teams/m/man_utd/5225694.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>||ივლისი 2006
|-
|10||{{დროშანიშანი|არგენტინა}} [[გაბრიელ ჰაინცე]]||{{დროშანიშანი|ესპანეთი}} [[რეალ მადრიდი (საფეხბურთო კლუბი)|რეალ მადრიდი]]||£8 მილიონი<ref>{{cite news|title=Heinze & Robben seal Real switch|url=http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/europe/6960108.stm|work=bbc.co.uk|accessdate=8 ივლისი 2017}}</ref>||აგვისტო 2007
|}

== რესურსები ინტერნეტში ==
* {{ოფიციალური|http://www.manutd.com/}} {{ენისხატულა|en|ინგლისური}} {{ენისხატულა|Ar|არაბული}} {{ენისხატულა|zh|ჩინური}} {{ენისხატულა|es|ესპანური}} {{ენისხატულა|fr|ფრანგული}} {{ენისხატულა|ja|იაპონური}} {{ენისხატულა|Ko|კორეული}}
* {{facebook|manchesterunited}}
* {{twitter|ManUtd}}
* [http://www.premierleague.com/clubs/12/Manchester-United/overview/ კლუბის პროფილი პრემიერლიგის ოფიციალურ საიტზე]
* [http://int.soccerway.com/teams/england/manchester-united-fc/ კლუბის პროფილი Soccerway-ზე] 
* [http://www.transfermarkt.co.uk/manchester-united/startseite/verein/985/saison_id/2017 კლუბის პროფილი Transfermarket-ზე]
* [http://www.stretfordend.co.uk/ კლუბის სტატისტიკის ოფიციალური საიტი]

== სქოლიო ==
<div style="height:250px; overflow:auto; padding:3px; border:1px solid #aaa;" class="scrollbox">
{{reflist|colwidth=30em}}
</div>

{{მანჩესტერ იუნაიტედის შემადგენლობა}}
{{ინგლისის პრემიერ ლიგის კლუბები}}
{{უეფა-ს ჩემპიონთა ლიგის გამარჯვებულები}}
{{უეფა-ს ევროპა ლიგის გამარჯვებულები}}
{{უეფა-ს თასების მფლობელთა თასის გამარჯვებულები}}
{{უეფა-ს სუპერთასის გამარჯვებულები}}
{{ფიფა-ს მსოფლიო საკლუბო ჩემპიონატის გამარჯვებულები}}
{{საკონტინენტთაშორისო თასის გამარჯვებულები ფეხბურთში}}

[[კატეგორია:მანჩესტერ იუნაიტედი (საფეხბურთო კლუბი)]]
[[კატეგორია:ინგლისის პრემიერლიგის კლუბები]]
[[კატეგორია:მანჩესტერი]]