იხილეთ წყარო გვერდისთვის მართალი ისუ

{{ინფოდაფა რელიგიური მოღვაწე|წმინდანი
| სახელი = ისუ ნავე
| წოდება = მართალი ისუ
| სურათი = Joshua orthodox.jpg
| წარწერა = მართალი ისუს ხატი (მართლ.)
<!----------მსახურება---------->
| პროვინცია =
| ეპარქია =
| ეკლესია =
| ინთრონიზაცია =
| წასვლა =
| წინამორბდი =
| მემკვიდრე =
| Ordination =
| Consecration =
| სხვა_თანამდებობები =
<!----------პირადი მონაცემები---------->
| საერო სახელი = 
| დაბადების თარიღი = 
| დაბადების ადგილი = 
| გარდაცვალების თარიღი = 
| გარდაცვალების ადგილი =
| საფლავი = 
| ეროვნება = 
| რელიგია = 
| საცხოვრებელი ადგილი = 
| პარტნიორი =  
| მეუღლე = 
| შვილები = 
| მშობლები = 
| საქმიანობა = 
| პროფესია = 
| ალმა მატერი = 
| ხელმოწერა = 
| ვებ გვერდი = 
| ხსენების_დღე = [[14 სექტემბერი]] (მართლ.), ? (კათოლ.)
}}
'''მართალი ისუ, ძე ნავესი''' — [[მართლმადიდებლობა|მართლმადიდებელი]] ეკლესიის წმინდანი, ხსენების დღე  არის ძველი სტილით [[1 სექტემბერი]], ახალი სტილით — [[14 სექტემბერი]]. ისუ [[ებრაელები|ებრაელთა]] ტომის წინამძღოლი იყო [[მოსე]]ს სიკვდილის შემდეგ. სწორედ მას ხვდა წილად უფლის რჩეული ერის შეყვანა აღთქმულ ქვეყანაში. ღმერთი ისუს მიერ მრავალ სასწაულს აღასრულებდა: ნეტარის წინამძღვრობით ებრაელებმა ისე გაიარეს მდინარე [[იორდანე]]ში, როგორც ხმელეთზე; იერიქონის კედლები ქალაქის ირგვლივ შვიდი დღის მანძილზე შჯულის კიდობანის შემოტარებით თავისით ჩამოიქცა, ბოლოს, გაბაონში ქანაანელებთან ბრძოლისას ისუს ბრძანებით „დადგა მზე საშუალსა ცისასა“ და მხოლოდ მაშინ ჩაესვენა, როდესაც მტერი საბოლოოდ დამარცხდა. ომის დამთავრების შემდეგ ისუ ნავემ აღთქმული ქვეყანა ისრაელის თორმეტ ტომს დაუნაწილა და ასათი წლის ასაკში მშვიდობით შეჰვედრა სული უფალს (XVI ს. ქრისტეს შობამდე). სიკვდილის წინ მან ებრაელებს მოსეს სჯულის ერთგულება დაუბარა. ამ მოვლენათა შესახებ მოთხრობილია ბიბლიაში, ისუ ნავეს წიგნში (თავები: 3, 5, 7, 10).

== ცხოვრება ==
[[ფაილი:William Hole - Battle of Raphidim.jpg|right|thumb|210px|[[რეფიდიმის ბრძოლა]], [[უილიამ ჰოული (მხატვარი)|უილიამ ჰოულის]] ნამუშევარი]]
=== რეფიდიმის ბრძოლა ===
მართალი ისუ თან ახლდა [[მოსე]]ს ჯერ კიდევ [[ეგვიპტე|ეგვიპტიდან]] ებრაელი ერის გამოსვლისას. [[წითელი ზღვა|წითელი ზღვის]] გადალახვის შემდეგ ებრაელები გაემართნენ სამხრეთ-აღმოსავლეთით [[სინაის მთა|სინაის მთისკენ]] გაემგზავრნენ.<ref>[[იაკობ გოგებაშვილი]] - [http://wikisource.org/wiki/ბიბლიური_ისტორია#.E1.83.9B.E1.83.92.E1.83.96.E1.83.90.E1.83.95.E1.83.A0.E1.83.9D.E1.83.91.E1.83.90_.E1.83.98.E1.83.A1.E1.83.A0.E1.83.90.E1.83.94.E1.83.9A.E1.83.97.E1.83.90_.E1.83.A1.E1.83.98.E1.83.9C.E1.83.90.E1.83.A1_.E1.83.9B.E1.83.97.E1.83.90.E1.83.9B.E1.83.93.E1.83.98.E1.83.A1 ბიბლიური ისტორია, მგზავრობა ისრაელთა სინას მთამდის]</ref> გზაზე [[რეფიდიმი|რეფიდიმში]] დაბანაკებულ ებრაელებს შეუტიეს [[ყამალეკელნი|ყამალეკელებმა]]. მოსემ მტრის წინააღმდეგ საბრძოლველად გაგზავნა ხალხი ისუს მეთაურობით, თვითონ კი მთაზე ავიდა [[აარონი|აარონთან]] და ხურთან ერთად. ბრძოლა მეორე დღს გაიმართა. ბიბლიის მიხედვით, როდესაც მოსეს ხელები მაღლა ჰქონდა აღმართული ისუ ძლევდა მტერს, როდესაც ხელს ჩამოუშვებდა კი მტერი ებრაელებს სჯობნიდა. როდესაც მოსეს ხელები დაეღალა აარონმა და ხურმა დასვეს იგი ქვაზე, შემდეგ კი მისი ხელები აღმართული დაიჭირეს მზის ჩასვლამდე. ამ პერიოდში ისუმ ყამალეკელნი სასტიკად დაამარცხა.<ref>გამ. 17, 8-16</ref>
<!-- 14. უთხრა უფალმა მოსეს: სამახსოვროდ ჩასწერე ეს წიგნში და ჩააგონე იესოს, რომ აღვგვი ყამალეკის სახსენებელს ცისქვეშეთიდან. - 15. ააგო მოსემ სამსხვერპლო და უწოდა სახელად ადონაი-ნისი (უფალი - ალამი ჩემი). - 16. თქვა: რადგან ხელი უფლის ტახტზეა: ომი აქვს უფალს ყამალეკთან თაობიდან თაობამდე. -->

=== ისრაელთაგან ფიცის დარღვევა ===

[[Image:GoldCalf.jpg|thumb|left|250px|ოქროს ხბოს თაყვანისცემა, ნიკოლა პუსენის ნამუშევარი]] 

ერთხელ, როდესაც მოსე [[სინაის მთა]]ზე იყო ასული ღმერთთან სასაუბროდ და მისგან მოწმობის ორი დაფის მისაღებად, რომელზეც ღვთის თითით იყო ნაწერი 10 მცნება, მან იქ დაჰყო 40 დღე.<ref>გამ. 31, 18</ref> ამ დროს ებრაელებს ეგონათ, რომ [[მოსე]] მათთან აღარ დაბრუნდებოდა <!-- წინადადება შესაცვლელია  -->და [[აარონი|აარონს]], მოსეს ძმას მოსთხოვეს კერპის გაკეთება. აარონმაც მათ შეაგროვებინა ოქროს სამკაულები და გააკეთებინა "[[ოქროს ხბო]]", რითიც აღადგინა ოქროს ხბოს კულტი. ჯერ კიდევ მთაზე ყოფნისას უფალმა მოსეს შეატყობინა, რაც ხდებოდა ბანაკში. ამის გამო ის ებრაელების ამოწყვეტას აპირებდა, თუმცა მოსემ გადააფიქრებინა, შემდეგ კი ბანაკისკენ გამოემართა. როდესაც მას მიუახლოვდა, ისუს, რომელიც მას ახლდა იქიდან ხმა შემოესმა და უთხრა მოსეს: {{ციტატა|ჴმაჲ ბრძოლისა მესმის ბანაკსა მას|გამ. 32, 17,[[ძველი აღთქმა]], მცხეთური ხელნაწერის მიხედვით [http://www.orthodoxy.ge/tserili/mtskheturi/gam31-35.htm]}} თუმცა ეს ხმა არა ბრძოლის, არამედ ზეიმის აღმოჩნდა. როდესაც მოსე ებრაელებთან მივიდა, იმის შემხედვარე, რომ მათ აეგოთ ოქროს ხბო, მან იქვე დაამტვრია ფილები და დაწვა ხბოს ქანდაკება. ამის შემდეგ მის მომხრეებსა და მოწინააღმდეგეებს შორის გაიმართა ბრძოლა. ბრძოლაში დაახ. 23,000 კაცი დაიღუპა.<ref>გამ. 32, 1-28</ref>

ამის შემდეგ მოსემ ბანაკის გარეთ დადგა კარავი, სადაც იღებდა ხალხს, რომელთაც სათხოვარი ჰქონდა უფალთან. როდესაც მოსე კარავში შევიდოდა უფალთან დასალაპარაკებლად, ჩამოეშვებოდა ღრუბლის სვეტი და დადგებოდა მასთან. მოსეს მსახური, ახალგაზრდა ისუ არასდროს სცილდებოდა კარავს.<ref>გამ. 33, 11</ref>

==ლიტერატურა==

*„წმიდანთა ცხოვრება“, ტომი III, თბილისი, 2001 წ.

== სქოლიო ==
{{სქოლიოს სია}}

{{ესკიზი-რელიგია}}

[[კატეგორია:მართლმადიდებელი ეკლესიის წმინდანები]]