იხილეთ წყარო გვერდისთვის ნოდარ გიგაური

{{მმ*|გიგაური}}
'''ნოდარ  პარმენის ძე გიგაური''' (დ. [[30 ივლისი]], [[1930]], [[გორი]], — გ. [[13 აგვისტო]], [[2010]]) — [[ქართველები|ქართველი]] კომპოზიტორი. საქართველოს ხელოვნების დამსახურებული მოღვაწე ([[1982]]). 

==ბიოგრაფია==
[[1960]] დაამთავრა [[თბილისის კონსერვატორია|თბილისის ვ. სარაჯიშვილის სახელობის კონსერვატორია]] (პროფესორ [[ანდრია ბალანჩივაძე|ანდრია ბალაჩივაძის]] საკომპოზიციო კლასი). [[1958]] წლიდან მუშაობდა საქართველოს ტელევიზიისა და რადიომაუწყებლობის კორპორაციაში ხმის რეჟისორად. ავტორია 2 ტელეოპერისა — „გამზრდელისა“ ([[აკაკი წერეთელი|აკაკი წერეთლის]] მიხედვით, [[1960]]; პრემიერა მოსკოვის ტელევიზიით გადაიცა [[1961]] წელს; I ხარისხის დიპლომი საკავშირო კონკურსზე, მოსკოვში) და „გაზაფხული ზღაპრისა“ (საბავშვო ტელეოპერა, [[1970]]; პირველად შესრულდა [[1975]] წელს). მასვე ეკუთვნის საბავშვო ოპერა-რევიუ „გვიხმობენ ზარები“ ([[1977]]) და ოპერა „გალობანი სინანულისანი“ ([[1987]]), სიმფონიური პოემა „გზა ვარსკვლავებისაკენ“ ([[1971]]), კამერული სიმფონია „ხევსურული ესკიზები“ ([[1980]]), კონცერტი ფაგოტისა და სიმებიანი ორკესტრისათვის ([[1979]]), „ანდანტე სიმებიანი ორკესტრისათვის“ ([[1987]]), ქორალური პოემა სოლისტის, გოგონათა ანსამბლისა და სომფონიური ორკესტრისათვის — „მონატრება ილიასი“ ([[1987]]), საგუნდო საწარმოებები, საგალობლები, საესტრადო სიმღერები („ჩემი საგალობელი“, „აპრილი მოდის“, „ზღვისფერი გაქვს თვალები“, „მე თბილისელი ბიჭი ვარ“, „ნუ შეგაშინებს ჩემი ჭაღარა“ და სხვა).

==ლიტერატურა==
{{ქე|1|614|კაკულია ლ.}} 
 
{{DEFAULTSORT:გიგაური, ნოდარ}}

[[კატეგორია:ქართველი კომპოზიტორები]]
[[კატეგორია:დაბადებული      30 ივლისი]]
[[კატეგორია:დაბადებული 1930]]
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 13 აგვისტო]]
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 2010]]
[[კატეგორია:გორში დაბადებულები]]