იხილეთ წყარო გვერდისთვის რევაზ ანდრონიკაშვილი

'''რევაზ პაპუნას ძე ანდრონიკაშვილი''' — XVIII საუკუნის II ნახევარში [[ ქართლ-კახეთის სამეფო|ქართლ-კახეთის სამეფოს]] პოლიტიკური და სამხედრო მოღვაწე, [[ქიზიყი|ქიზიყის]] [[მოურავი]] [[1754]]-[[1759]] და [[1770]]-[[1780]].

თავი გამოიჩინა მოთარეშე [[ლეკები|ლეკთა]] წინააღმდეგ ბრძოლებში. [[1766]] ანდრონიკაშვილის და [[ანდრონიკაშვილი, ქეთევან|ქეთევანი]]  გიორგი ბატონიშვილის (შემდეგში [[გიორგი XII]]) მეუღლე გახდა, რამაც განამტკიცა ანდრონიკაშვილის პოზიციები სამეფო კარზე. იგი დაუპირისპირდა პოლიტიკურ დაჯგუფებას, რომელსაც [[დარეჯანი |დარეჯან დედოფალი]] ედგა სათავეში. [[1780]] დარეჯანის ინიციატივით ანდრონიკაშვილს ჩამოართვეს ქიზიყის მოურავობა. ანდრონიკაშვილი თავგამოდებით იბრძოდა სამეფო ტახტზე თავისი სიძის გიორგის ასაყვანად. არსებობს ცნობა, რომ ანდრონიკაშვილმა [[1795]] [[კრწანისის ბრძოლა 1795|კრწანისის ბრძოლაში]] მონაწილეობა არ მიაღებინეს ქიზიყელთა რაზმს, რამაც არსებითი გავლენა იქონია ბრძოლის შედეგზე.
 
==ლიტერატურა==
* ''ტუხაშვილი  ლ.,'' ქსე, ტ. 1, გვ. 451, თბ., 1975

{{DEFAULTSORT:ანდრონიკაშვილი, რევაზ}}

[[კატეგორია:ქართველი პოლიტიკოსები]]
[[კატეგორია:ქართველი სამხედრო მოღვაწეები]]
[[კატეგორია:ანდრონიკაშვილები|რევაზ პაპუნას ძე]]