იხილეთ წყარო გვერდისთვის საქართველოს ლეიბორისტული პარტია

{{ინფოდაფა პოლიტიკური პარტია
|პარტიის სახელი = საქართველოს ლეიბორისტული პარტია
|პარტიის ლოგო = Logo of the Georgian Labour Party.svg.png
|პარტიის ვიკიფერი = {{საქართველოს ლეიბორისტული პარტია/მეტა/ფერი}}
|პარტიის სახელი ფერი = white
|ლიდერი = 
|თავმჯდომარე = [[შალვა ნათელაშვილი]]
|გენერალური მდივანი = [[გიორგი გუგავა (პოლიტიკოსი)|გიორგი გუგავა]]
|დაფუძნდა = [[1995]]
|იდეოლოგია = [[სოციალ-დემოკრატია]]<br>[[პროევროპულობა]]
|პოლიტიკური პოზიცია = [[მემარცხენე-ცენტრიზმი]]
|ევროპული = 
|საერთაშორისო = 
|ფერები = {{colorbox|#20366A}} {{colorbox|#EF0018}}
|შტაბ-ბინა = ივ. ჯავახიშვილის ქ. 88, [[თბილისი]], [[საქართველო]]
|საიტი = [http://www.labour.ge/ labour.ge]
|ქვეყანა = საქართველო
|ადგილები1_სათაური = [[საქართველოს პარლამენტი|პარლამენტი]]
|ადგილები1 = {{ინფოდაფა პოლიტიკური პარტია/ადგილები|0|150|hex=#20366A}}
|ადგილები2_სათაური = საკრებულოები
|ადგილები2 = {{ინფოდაფა პოლიტიკური პარტია/ადგილები|3|2068|#20366A}}
|ადგილები3_სათაური = [[თბილისის საკრებულო]]
|ადგილები3 = {{ინფოდაფა პოლიტიკური პარტია/ადგილები|0|50|#20366A}}
}}
'''საქართველოს ლეიბორისტული პარტია''' — მემარცხენე-ცენტრისტული [[პოლიტიკური პარტიები საქართველოში|პოლიტიკური პარტია]] [[საქართველო|საქართველოში]]. [[1995]] წლიდან დღემდე ის ერთ-ერთი ყველაზე სტაბილური პარტიაა.

==ისტორია==

პარტია 1995 წელს დააფუძნა [[შალვა ნათელაშვილი|შალვა ნათელაშვილმა]]. ყველაზე დიდ წარმატებებს ლეიბორისტულმა პარტიამ მიაღწია ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებში  [[საქართველოს ადგილობრივი თვითმმართველობის ორგანოების არჩევნები (1998)|1998]] და [[საქართველოს ადგილობრივი თვითმმართველობის ორგანოების არჩევნები (2002)|2002]] წლებში. [[საქართველოს საკანონმდებლო ორგანოს არჩევნები (1999)|1999 წლის საპარლამენტო არჩევნებში]] მიიღო ხმათა 7 % და ვერ გადალახა 7 %-იანი ბარიერი, მაგრამ პარლამენტში შეიყვანა 2 მაჟორიტარი (ბორჯომში გაიმარჯვა [[ნოდარ გრიგალაშვილი|ნოდარ გრიგალაშვილმა]], თიანეთში-[[თამაზ მეჭიაური|თამაზ მეჭიაურმა]]). [[1999]] წლის მონაცემებით პარტიას 90 ათასი წევრი ჰყავდა, აქედან აქტიური - 15 ათასი. [[საქართველოს ადგილობრივი თვითმმართველობის ორგანოების არჩევნები 2002|2002 წლის ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებში]] ლეიბორისტულმა პარტიამ 16 დეპუტატი გაიყვანა თბილისის საკრებულოში. ლეიბორისტებმა დედაქალაქის საკრებულოში ჩამოაყალიბეს ფრაქცია „ლეიბორისტი“. ფრაქციას თავჯდომარეობდა [[გიორგი გუგავა (პოლიტიკოსი)|გიორგი გუგავა]]. [[ვარდების რევოლუცია|2003 წლის ვარდების რევოლუციის]] შემდეგ ლეიბორისტულმა პარტიამ თბილისის საკრებულოში 16-დან 6 დეპუტატის შენარჩუნება მოახერხა.

ლეიბორისტულმა პარტიამ არ დაუჭირა მხარი [[ვარდების რევოლუცია]]ს. პარტია [[2004]] წელს ბევრმა წევრმა დატოვა (15 %-17 %) და მისმა პოპულარობამ იკლო. [[საქართველოს საკანონმდებლო ორგანოს არჩევნები (2004)|2004 წლის საპარლამენტო არჩევნებში]] ხმათა მხოლოდ  6,01 % მიიღო და 7 %-იანი ბარიერი ვერ გადალახა. მიუხედავად ამისა, [[საქართველოს პარლამენტი|პარლამენტში]] მაინც იყო 4 მაჟორიტარი დეპუტატით წარმოდგენილი. პარტიის ისტორიაში ეს ყველაზე რთული პერიოდი იყო.

[[2005]] წლის მარტში პარტიას შეუერთდა ''დემოკრატიული სახალხო კავშირი'' ნესტან კირთაძის მეთაურობით. 2005 წლის 1 ოქტომბრის შუალედურ არჩევნებში ლეიბორისტული პარტია თანამშრომლობდა ოპოზიციურ პარტიებთან [[თავისუფლება (პარტია)|პარტია „თავისუფლებასთან“]], [[ახალი მემარჯვენეები|„ახალ მემარჯვენეებთან“]], [[საქართველოს კონსერვატიული პარტია|კონსერვატორებთან]] და [[საქართველოს რესპუბლიკური პარტია|რესპუბლიკელებთან]].  [[საქართველოს ადგილობრივი თვითმმართველობის ორგანოების არჩევნები (2006)|2006 წლის თვითმმართველობების არჩევნებში]] საქართველოს მასშტაბით მიიღო ხმათა 6,42 %, მაგრამ მანდატების ანგარიშგასაწევი რაოდენობა ვერცერთ მუნიციპალიტეტში ვერ მოიპოვა.

[[2007]] წელს ლეიბორისტები იყვნენ წევრები ოპოზიციური გაერთიანებისა [[ერთიანი სახალხო მოძრაობის ეროვნული საბჭო]] და მასთან ერთად მართავდნენ [[საქართველოს პოლიტიკური კრიზისი (ნოემბერი 2007)|ნოემბრის აქციებს]]. მაგრამ ამის შემდგომ გამოეყვნენ მას და [[საქართველოს საპრეზიდენტო არჩევნები (2008)|2008 წლის ვადამდელ საპრეზიდენტო არჩევნებში]] წარადგინეს [[შალვა ნათელაშვილი]]ს კანდიდატურა. პარტიის ლიდერმა მიიღო ხმათა 6,49 %. დაახლოებით ისეთივე შედეგი მიიღეს ლეიბორისტებმა [[საქართველოს საკანონმდებლო ორგანოს არჩევნები (2008)|2008 წლის საპარლამენტო არჩევნებში]]. მათ 6 მანდატი მიიღეს. ლეიბორისტულმა პარტიამ, ისევე, როგორც სხვა პოლიტიკურმა გაერთიანებებმა ბრალი დასდო ხელისუფლებას არჩევნების გაყალბებაში. მაგრამ სხვა ოპოზიციური პარტიებისგან განსხვავებით მათ უარი არ თქვეს პარლამენტის წევრის მანდატებზე, თუმცა ბოიკოტი გამოუცხადეს მას. ლეიბორისტული პარტია მონაწილეობდა 2009 წლის აპრილსა და მაისში წარმოებულ საპროტესტო აქციებში, რომლის მიზანიც [[მიხეილ სააკაშვილი]]ს გადაყენება იყო, თუმცა არ იყო მისი ორგანიზატორი და პარტიის ლიდერების განცხადებით, პოლიტიკურ პასუხისმგებლობას არ იღებდა მასზე.<ref>{{Cite web |url=http://www.civil.ge/geo/article.php?id=20780= |title=აპრილის აქციები ორგანიზატორი პარტიები |accessdate=2009-08-07 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20111126052830/http://www.civil.ge/geo/article.php?id=20780= |archivedate=2011-11-26 }}</ref>

პარტია არ მონაწილეობდა [[საქართველოს ადგილობრივი თვითმმართველობის ორგანოების არჩევნები 2010|2010 წლის თვითმართველობის არჩევნებში]]. 2012 წლის [[საქართველოს საპარლამენტო არჩევნები (2012)|საპარლამენტო არჩევნებში]] მიიღო ხმათა 1,24% და ვერ მოიპოვა ვერცერთი მანდატი. 2013 წლის 1 თებერვალს ლეიბორისტული პარტიის პოლიტიკური კომიტეტის წევრებმა საგანგებო განცხადება გააკეთეს და პარტია დატოვეს.<ref>https://www.interpressnews.ge/ka/article/228213-leiboristuli-partiis-politikuri-komitetis-cevrebi-shalva-natelashvils-gaemijnen</ref> [[საქართველოს საპრეზიდენტო არჩევნები (2013)|2013 წლის საპრეზიდენტო არჩევნებში]] პარტიამ დააყენა ლიდერის, შალვა ნათელაშვილის კანდიდატურა. ნათელაშვილი გავიდა მეოთხე ადგილზე, მიიღო ხმათა 2,88%.

[[საქართველოს საპარლამენტო არჩევნები 2020|2020 წლის საპარლამენტო არჩევნებში]] ლეიბორისტულმა პარტიამ მიიღო 1% და გადალახა ბარიერი. დეპუტატის მანდატი მოიპოვა პარტიის ლიდერმა შალვა ნათელაშვილმა, მაგრამ პარლამენტში შესვლაზე უარი განაცხადა. 2022 წლის 15 თებერვალს პარლამენტმა შალვა ნათელაშვილის სადეპუტატო უფლებამოსილება შეუწყვიტა.<ref>https://1tv.ge/news/parlamentma-kakha-kuchavas-badri-jafaridzes-elene-khoshtariasa-da-shalva-natelashvils-sadeputato-uflebamosileba-sheuwyvita/</ref>

==პოლიტიკური პლატფორმა==

პარტია მხარს უჭერს [[საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესია|საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის]] როლის გაზრდას საზოგადოებრივ ცხოვრებაში და ტრადიციული კულტურული ღირებულებების და ცხოვრების წესის 
განმტკიცება-შენარჩუნებას. ამასთან, მიაჩნია, რომ დაცული უნდა იქნეს ყველა სხვა რელიგიური დენომინაციის უფლებები.

===საგარეო ურთიერთობები===
საგარეო პოლიტიკაში ლეიბორისტული პარტია გამოდის საქართველოს მიერ [[ერაყი]]ს სამშვიდობო ოპერაციაში მონაწილეობის წინააღმდეგ, პარტია გაწონასწორებული საერთაშორისო ურთიერთობების მომხრეა.

===ეკონომიკა===
საშინაო პოლიტიკაში ლეიბორისტული პარტიის მიზნებია უფასო ჯანმრთელობის დაცვა, უფასო განათლება  და უფასო სოციალური მომსახურება. ასევე აქტიურად აყენებს კომუნალური გადასახადების შემცირებისა და სახელმწიფო სამსახურიდან დათხოვილი მოსამსახურეების სოციალური დაცვის საკითხებს. პარტია ეწინააღმდეგება სახელმწიფო საკუთრებაში არსებული საწარმოებისა და მიწის  [[პრივატიზაცია]]ს. პარტია ითხოვს უკანონოდ პრივატიზებული საწარმოების [[ნაციონალიზაცია|ნაციონალიზაციასა]] და მცირე და საშუალო ბიზნესის სუბსიდირებას. ლეიბორისტული პარტია ერთადერთი მემარცხენე ძალაა საქართველოში. პარტიის შექმნა [[გეგმიური ეკონომიკა|გეგმიური ეკონომიკიდან]] [[საბაზრო ეკონომიკა]]ზე გადასვლის პერიოდში სოციალურად დაუცველი ფენის წარმოქმნამ განაპირობა. პარტია წარმოადგენს მძიმე სოციალურ პირობებში ჩავარდნილი საშუალო კლასის ინტერესებს. ამიტომაც, პარტიის ელექტორატი, ძირითადად, ხანდაზმულია.

==ორგანიზაციული სტრუქტურა==

პარტიის ორგანიზაციულ სტრუქტურასა და შიდა ურთიერთობებს წესდება არეგულირებს. ის [[1995]] წელს მიიღეს; მცირედი ცვლილებები [[1998]] და [[2002]] წლებში განიცადა, თუმცა საბაზისო პრინციპები თითქმის არ შეცვლილა. ლეიბორისტული პარტია სხვა პარტიებთან შედარებით საკმაოდ მარტივი ორგანიზაციული სტრუქტურით გამოირჩევა. პარტიაში გადაწყვეტილების მიმღები მთავარი რგოლი ცენტრალური ოფისია; მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებები კი პარტიის ყრილობასა და პოლიტიკურ კომიტეტზე მიიღება. 

პარტიის უმაღლესი ხელმძღვანელი ორგანო ყრილობაა, რომელიც ოთხ წელიწადში ერთხელ ტარდება. ყრილობის განსაკუთრებულ უფლებამოვალეობას წარმოადგენს: წესდების მიღება, მასში ცვლილებებისა და დამატებების შეტანა; პარტიის თავმჯდომარისა  და პოლიტიკური კომიტეტის არჩევა. პარტიის აღმასრულებელი ორგანოა  პოლიტიკური კომიტეტი, რომელიც 25 წევრისგან შედგება. მას ოთხი წლის ვადით ირჩევს ყრილობა და ვალდებულია სამ თვეში ერთხელ მაინც შეიკრიბოს. კომიტეტის ყოველდღიურ საქმიანობას ბიურო და მდივნები წარმართავენ. უმაღლესი შიდაპარტიული თანამდებობა პარტიის თავმჯდომარეობაა. იგი წარმოადგენს პარტიას როგორც ქვეყნის შიგნით ასევე მის ფარგლებს გარეთ და ხელს აწერს პარტიის ოფიციალურ დოკუმენტებს. მას ასევე შეუძლია მართოს პარტიის ფინანსური სახსრები და ქონება. 

პარტიის ადგილობრივი წარმომადგენლობების ბაზისი პირველადი ორგანიზაციაა, რომელიც საარჩევნო უბნების მიხედვით იქმნება და იმ შემთხვევაში არსდება, თუ უბანში პარტიას სამი აქტივისტი მაინც ჰყავს. მას ადგილობრივი ორგანიზაციის თავმჯდომარე ხელმძღვანელობს. მისი მთავარი ფუნქციაა ახალი წევრების გაწევრიანება, აგიტაცია-პროპაგანდა და პარტიის გადაწყვეტილებების შესახებ წევრების ინფორმირება. საშუალოდ 8-12 პირველადი ორგანიზაცია ერთ საკურატორო ზონაში ერთიანდება. 

ადგილობრივი სტრუქტურული ერთეულების მთავარი რგოლი რაიონული ორგანიზაციებია. ისინი საარჩევნო ოლქის ტერიტორიაზე პარტიული მუშაობის წარმართვას ხელმძღვანელობენ. რიონულ ორგანიზაციები აერთიანებენ პირველად ორგანიზაციებსა და საკურატორო ზონებს.  რაიონულ ორგანიზაციის თავმჯდომარეს პარტიის თავმჯდომარის წარდგინებით ამტკიცებს პოლიტიკური კომიტეტი. პარტიის წევრები იხდიან საწევრო გადასახადს, რაც 30 თეთრს შეადგენს. შემოსავალი თანაბრად ნაწილდება რაიონულ და ცენტრალურ ოფისებს შორის.

[[1997]] წლიდან არსებობს პარტიის ახალგაზრდული ორგანიზაცია და გამოიცემა ბიულეტენი ''„ლეიბორისტი“.'' პარტიის ძირითადი სტრუქტურული ორგანიზაციის პარალელურად არსებობს ახალგაზრდული ორგანიზაცია და ქალთა საბჭო. ქალთა საბჭო, ანუ პედაგოგთა საბჭო, ძირითადად, [[სკოლა|სკოლებისა]] და ბაგა-ბაღის მასწავლებლებს აერთიანებს. მათი მთავარი მოვალეობა მრავალშვილიან დედათა, სოციალურად დაუცველ ოჯახთა აღწერა და პრობლემების შესწავლაა.

პარტია საკმაოდ აქტიურად თანამშრომლობს საერთაშორისო რესპუბლიკურ ინსტიტუტთან (IRI). ამ ორგანიზაციის მიერ დაარსებულ საარჩევნო მენეჯერთა აკადემიაში გადიან გადამზადებას ლეიბორისტული პარტიის აქტივისტები. პარტია ცდილობს აქტიურად ჩაერთოს ვესტმინსტერისა და ალფრედ მოზერის ფონდების, ასევე დემოკრატიისა და სოლიდარობის ევროპული ფორუმის მიერ ორგანიზებულ კონფერენციებსა და სამუშაო შეხვედრებში. პარტია ესწრაფვის სოციალისტურ ინტერნაციონალსა და ევროპელ სოციალისტთა პარტიასთან გაერთიანებას.

==შედეგები არჩევნებში==

=== საპარლამენტო ===
[[File:Georgien-Arbeiterpartei.svg|thumb|350პქ|პარტიის მიერ მიღებული ხმები [[საქართველოს საპარლამენტო არჩევნები 2008|2008 წლის საპარლამენტო არჩევნებში]]]]
{| class="wikitable"
!align=center | არჩევნები
!ხმები
!%
!მანდატები
!+/–
!სტატუსი
|-
|align=center | [[საქართველოს საპარლამენტო არჩევნები 1999|1999]]
|140 595
|7,02
|{{ინფოდაფა პოლიტიკური პარტია/ადგილები|2|235|hex=#003C7B}}
|''ახალი''
|align=center style="background:#ffe3e3;"| ოპოზიცია
|-
|align=center | [[საქართველოს საპარლამენტო არჩევნები 2003|2003]]
|229 900
|12,04
|{{ინფოდაფა პოლიტიკური პარტია/ადგილები|20|235|hex=#003C7B}}
|{{ზრდა}} 18
|align=center style="background:#ffe3e3;"| ოპოზიცია
|-
|align=center | [[საქართველოს საპარლამენტო არჩევნები 2004|2004]]
|89 981
|6,01
|{{ინფოდაფა პოლიტიკური პარტია/ადგილები|4|150|hex=#003C7B}}
|{{კლება}} 16
|align=center style="background:#ffe3e3;"| ოპოზიცია
|-
|align=center | [[საქართველოს საპარლამენტო არჩევნები 2008|2008]]
|132 092
|7,44
|{{ინფოდაფა პოლიტიკური პარტია/ადგილები|6|150|hex=#003C7B}}
|{{ზრდა}} 2
|align=center style="background:#ffe3e3;"| ოპოზიცია
|-
|align=center | [[საქართველოს საპარლამენტო არჩევნები 2012|2012]]
|26 621
|1,24
|{{ინფოდაფა პოლიტიკური პარტია/ადგილები|0|150|hex=#003C7B}}
|{{კლება}} 6
|align=center style="background:#dddddd;"| გარესაპარლამენტო
|-
|align=center | [[საქართველოს საპარლამენტო არჩევნები 2016|2016]]
|55 208
|3,14
|{{ინფოდაფა პოლიტიკური პარტია/ადგილები|0|150|hex=#003C7B}}
|{{უცვლელი}} 0
|align=center style="background:#dddddd;"| გარესაპარლამენტო
|-
|align=center | [[საქართველოს საპარლამენტო არჩევნები 2020|2020]]
|19 314
|1,00
|{{ინფოდაფა პოლიტიკური პარტია/ადგილები|1|150|hex=#003C7B}}
|{{ზრდა}} 1
|align=center style="background:#ffe3e3;"| ოპოზიცია
|-
|align=center | [[საქართველოს საპარლამენტო არჩევნები 2024|2024]]
|15 103
|0,73
|{{ინფოდაფა პოლიტიკური პარტია/ადგილები|0|150|hex=#003C7B}}
|{{კლება}} 1
|align=center style="background:#dddddd;"| გარესაპარლამენტო
|}

=== საპრეზიდენტო ===
{| class="wikitable"
!align=center | არჩევნები
!კანდიდატი
!ხმები
!%
!შედეგი
|-
|align=center | [[საქართველოს საპრეზიდენტო არჩევნები 2008|2008]]
|[[შალვა ნათელაშვილი]]
|128 589
|6,49
|მეოთხე ადგილი
|-
|align=center | [[საქართველოს საპრეზიდენტო არჩევნები 2013|2013]]
|[[შალვა ნათელაშვილი]]
|46 984
|2,88
|მეოთხე ადგილი
|-
|align=center | [[საქართველოს საპრეზიდენტო არჩევნები 2018|2018]]
|[[შალვა ნათელაშვილი]]
|59 651
|3,74
|მეოთხე ადგილი
|}

=== ადგილობრივი ===
{| class="wikitable" style="text-align: right;"
!align=center | არჩევნები
!ხმები
!%
!მანდატები
!+/–
|-
|align=center | [[საქართველოს ადგილობრივი თვითმმართველობის ორგანოების არჩევნები 2006|2006]]
|
|6,55
|
|
|-
|align=center | [[საქართველოს ადგილობრივი თვითმმართველობის ორგანოების არჩევნები 2014|2014]]
|48,862
|3,45
|
|
|-
|align=center | [[საქართველოს ადგილობრივი თვითმმართველობის ორგანოების არჩევნები 2017|2017]]
|49,130
|3,27
|{{ინფოდაფა პოლიტიკური პარტია/ადგილები|17|2043|hex=#003C7B}}
|
|-
|align=center | [[საქართველოს ადგილობრივი თვითმმართველობის ორგანოების არჩევნები 2021|2021]]
|24,329
|1,38
|{{ინფოდაფა პოლიტიკური პარტია/ადგილები|3|2068|hex=#003C7B}}
|{{კლება}} 14
|}
==ლიტერატურა==
* გია ნოდია, ალვარო პინტო სქოლტბახი: „''საქართველოს პოლიტიკური ლანდშაფტი: პოლიტიკური პარტიები: მიღწევები, გამოწვევები და პერსპექტივები''“ CIPDD, 2006 ISBN 90-5972-113-6

==რესურსები ინტერნეტში==
* {{ოფიციალური|http://web.archive.org/web/20190406033339/https://www.labour.ge/}} {{დაარქივებულის ნიშანი}}

==სქოლიო==
<references />

{{საქართველოს პოლიტიკური პარტიები}}
{{საქართველოს საკანონმდებლო ორგანოს არჩევნები (2012)}}

[[კატეგორია:საქართველოს პოლიტიკური პარტიები]]
[[კატეგორია:ლეიბორისტული პარტიები]]
[[კატეგორია:სოციალისტური პარტიები საქართველოში]]