იხილეთ წყარო გვერდისთვის სეით დევდარიანი

{{ინფოდაფა პიროვნება  
| სახელი       = სეით დევდარიანი
| ფოტო       = Seit Devdariani in Tbilisi (1920).jpg
| ფოტოს სიგანე = 220პქ
|წარწერა = სეით დევდარიანი 1920 წელს
| დაბთარიღი   = [[1879]]
| დაბადგილი   = [[ქუთაისი]], [[რუსეთის იმპერია]]
| გარდთარიღი = [[21 სექტემბერი]], [[1937]]
| გარდადგილი = [[თბილისი]], [[საქართველოს სსრ]], [[სსრკ]]
| საქმიანობა
| ეროვნება     =
| მოქალაქეობა  = {{დროშა|რუსეთის იმპერია}} → </br>{{დროშა|საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა}} → </br> {{დროშა|სსრკ}}
| ალმა-მატერი   = [[თბილისის სასულიერო სემინარია]]
| პარტია     = [[საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული პარტია]]
}}
'''სეით (სეიდ) სარდიონის ძე დევდარიანი''' (დ. [[1879]] — გ. [[21 სექტემბერი]], [[1937]], [[თბილისი]]) — [[ქართველები|ქართველი]] [[ფილოსოფოსი]], [[მარქსიზმი|მარქსისტი]]. იყო [[საქართველოს ეროვნული საბჭო|საქართველოს ეროვნული საბჭოსა]] და [[საქართველოს დამფუძნებელი კრება|საქართველოს დამფუძნებელი კრების]] დეპუტატი ([[1919]]–[[1921]]). სიკვდილით დასაჯეს [[სტალინი|სტალინური]] [[დიდი წმენდა|დიდი წმენდის]] დროს.

== ბიოგრაფია ==
[[1898]] წელს დაამთავრა [[თბილისის სასულიერო სემინარია]]. სწავლის პერიოდში დაუახლოვდა თანაკლასელ [[იოსებ ჯუღაშვილი|იოსებ ჯუღაშვილს]], რომელთანაც ერთ სახლში ცხოვრობდა. სწორედ დევდარიანმა მიიყვანა [[სსრკ]]-ის მომავალი ლიდერი სოციალ-დემოკრატიულ გაერთიანება „მესამე დასში“. [[1900]] წელს გაწევრიანდა [[საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული პარტია|საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული პარტიაში]]. [[1906]]–[[1907]] წლებში მან პირადად გადაარჩინა სტალინი დაპატიმრებას და თავშესაფარი მისცა [[იმერეთი|იმერეთში]], მშობლიურ სახლში. აქტიურად იყო ჩართული სოციალ-დემოკრატიულ პრესაში, წერდა ფილოსოფიურ და პოლიტიკურ სტატიებს. [[ოქტომბრის რევოლუცია|1917 წლის რუსეთის რევოლუციის]] დროს იგი მეთაურობდა მენშევიკებს [[ხარკოვი|ხარკოვში]]. ამის შემდეგ დაბრუნდა საქართველოში. [[საბჭოთა რუსეთი|საბჭოთა რუსეთის]] მიერ [[საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა|საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის]] [[რუსეთ-საქართველოს ომი (1921)|ანექსიის]] შემდეგ, სეით დევდარიანი ჩაერთო ანტი-საბჭოთა ოპოზიციაში. [[1921]]–[[1924]] წლებში იყო საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული პარტიის იატაკქვეშა ცენტრალური კომიტეტის თავმჯდომარე, [[1922]]–[[1924]] წლებში საქართველოს დამოუკიდებლობის იატაკქვეშა კომიტეტის წევრი. [[1937]] წელს დააპატიმრეს [[თბილისი|თბილისში]] და სიკვდილით დასაჯეს.<ref>Rayfield, Donald (2004), ''Stalin and His Hangmen: An Authoritative Portrait of a Tyrant and Those Who Served Him'', p. 49. Viking Press, {{ISBN|0-670-91088-0}}</ref>

სეით დევდარიანი რამდენიმე ფილოსოფიური ნაშრომის ავტორი იყო, მათ შორის საქართველოს ისტორიის სამტომეულისა, რომელიც მისი სიკვდილით დასჯის შემდეგ დაიკარგა. შემორჩა მხოლოდ ერთი თავი, რომელიც ეხება [[XVIII საუკუნე|XVIII საუკუნის]] კათალიკოსს — [[ანტონ I]]-ს, გამოქვეყნდა [[1989]] წელს.<ref name="Rayfield">Rayfield, Donald (2000), ''The Literature of Georgia: A History'', p. 297. Routledge, {{ISBN|0-7007-1163-5}}.</ref>

== ლიტერატურა ==
{{ქე|2|356|ურუშაძე ლ.}} 
* ''Девдариани С. С.'' Ответ Ной Жордания. (К спору о независимости Грузии). Тифлис. Советский Кавказ. 1924 г. 52с.
* ''Корнилов В. В.'' — Донецко-Криворожская республика.

==რესურსები ინტერნეტში==
*{{commonscat-inline|Seit Devdariani}}
*{{nplg ბიოგრაფია|00005273}}

== სქოლიო ==
{{სქოლიო}}

{{DEFAULTSORT:დევდარიანი, სეით}}

[[კატეგორია:დაბადებული 1879]]
[[კატეგორია:ქუთაისში დაბადებულები]]
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 21 სექტემბერი]]
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 1937]]
[[კატეგორია:ქართველი ფილოსოფოსები]]
[[კატეგორია:რეპრესირებულები]]
[[კატეგორია:საქართველოს დამფუძნებელი კრების წევრები]]
[[კატეგორია:მარქსისტები]]
[[კატეგორია:თბილისის სასულიერო აკადემიის კურსდამთავრებულები]]
[[კატეგორია:რსდმპ-ის IV ყრილობის დელეგატები]]