იხილეთ წყარო გვერდისთვის შოთა რუსთაველის თეატრისა და კინოს უნივერსიტეტი

{{უნივერსიტეტი
|სახელი= საქართველოს შოთა რუსთაველის თეატრისა და კინოს სახელმწიფო უნივერსიტეტი
|მშობლიური_სახელი = 
|ლათინური_სახელი =
|სურათი= 
|დევიზი= 
|დაფუძნდა= [[1923]]
|ტიპი= საჯარო
|endowment = 
|staff = 
|კოლეგია= 
|პროვოსტი=
|რექტორი= გიორგი შალუტაშვილი
|კანცლერი= გიორგი ხარებავა
|students = 
|undergrad = 
|postgrad = 
|doctoral =
|ქალაქი= [[თბილისი]]
|ქვეყანა= [[საქართველო]]
|მასკოტი= 
|მეტსახელი= ''თეატრალური''
|საიტი= http://www.tafu.edu.ge/
|მისამართი= რუსთაველის გამზ. №　19, თბილისი, საქართველო.
|ტელეფონი= +(995 32) 2999411
|ლოგო= TAFU Logo.jpeg
|ვიცე-კანცლერი=გიორგი ფხაკაძე|დეკანები=ანდრო ენუქიძე, დავით ჯანელიძე, ზვიად დოლიძე}}
'''საქართველოს შოთა რუსთაველის თეატრისა და კინოს სახელმწიფო უნივერსიტეტი''' — დარგობრივი ტიპის [[უნივერსიტეტი]], რომელიც  მიზნად ისახავს კულტურის მართვის და ხელოვნების საშემსრულებლო თუ გამოყენებით დარგებში კვალიფიციური კადრების მომზადებას; ინტერდისციპლინარული ხასიათის სასწავლო გეგმების განვითარებას.

==ისტორია==
თეატრალური სტუდიების მომრავლება საქართველოში XX საუკუნის ათიან წლებში შეინიშნება. ლადო მესხიშვილმა და ვალერიან გუნიამ [[1911]] წელს დააარსეს დრამატული კურსები, გიორგი ჯაბადარმა თავისი სტუდია [[1913]] წელს შექმნა. [[1919]] წელს კოოპერატივთა კავშირთან დაფუძნდა დრამატული სტუდია. [[1921]] წელს გერმანე გოგიტიძე იღვწოდა სასწავლო კინოსტუდიის შესაქმნელად. [[1922]] წელს დაარსდა [[ფაღავას სტუდია|აკაკი ფაღავას სათეატრო სტუდია]].

[[1923]] წლის 10 ოქტომბერს საქართველოს სოციალისტური რესპუბლიკის სახალხო კომისართა საბჭოს დადგენილებით (ოქმი N31) დაარსდა სასცენო ხელოვნების ინსტიტუტი. თუმცა ინსტიტუტი აკაკი ფაღავას სტუდიის ბაზაზე შეიქმნა, ეს უკვე თვისობრივად ახალი სტრუქტურა — სახელმწიფო დაწესებულება იყო. ამ პერიოდიდან სასცენო განათლებაზე სახელმწიფო იწყებდა ზრუნვას.

საწყის ეტაპზე ინსტიტუტში მოღვაწეობდნენ: [[აკაკი ფაღავა]] (რექტორი), [[კოტე მარჯანიშვილი]], [[სანდრო ახმეტელი]], [[ნიკო შიუკაშვილი]], [[ივანე ჯავახიშვილი]], [[დიმიტრი უზნაძე]], [[კონსტანტინე გამსახურდია]], [[გრიგოლ რობაქიძე]].

[[1926]] წელს ინსტიტუტი დაიშალა. მის მაგივრად რუსთაველისა და მარჯანიშვილის თეატრებთან შეიქმნა დრამატული სტუდიები. სახკინმრეწვთან კი კინოსამსახიობო კურსები. [[1939]] წელს აკაკი ხორავას თაოსნობით, (რომელიც [[1923]] წელს შექმნილი ინსტიტუტის კურსდამთავრებული იყო) ისევ აღდგა თეატრალური ინსტიტუტი.

აღდგენის დღიდან თეატრალური ინსტიტუტი განუხრელად იზრდებოდა. წარმოიქმნა ახალი კადრები და განყოფილებები. [[1940]] წელს ინსტიტუტში არსებობდა შემდეგი კათედრები: ხელოვნებათმცოდნეობის, მსახიობის ოსტატობის, რეჟისურის, ენისა და ლიტერატურის, [[მარქსიზმ-ლენინიზმი]]ს, [[1941]] წელს გაიხსნა თეატრმცოდნეობის ფაკულტეტი. [[1949]] წელს შეიქმნა მეტყველების კათედრა და სასცენო მოძრაობის კათედრა. [[1956]] წელს სამსახიობო ფაკულტეტს შეემატა მუსიკალური განყოფილება. [[1958]] წელს დაარსდა მუსიკალური კომედიის კათედრა. ამავე წელს ინსტიტუტმა გამოუშვა პირველი აფხაზური ჯგუფი, [[1964]] [[დაღესტანი|დაღესტნისათვის]] მომზადდა სამსახიობო კადრები. [[1965]] წელს დაარსდა სარეჟისურო-საბალეტმეისტერო განყოფილება. [[1967]] წელს ინსტიტუტმა გამოუშვა ჯგუფი რუსული თეატრისათვის. [[1970]] წელს პირველად გამოიცა სამეცნიერო ნაშრომების კრებული „თეატრმცოდნეობითი ძიებანი“. ამავე წელს შეიქმნა თეატრისა და კინოს ისტორიისა და თეორიის კვლევითი სამეცნიერო სექტორი. [[1972]] წელს გაიხსნა კინომცოდნეობის ფაკულტეტი და ტელე-სარეჟისორო ფაკულტეტი. [[1973]] წელს შეიქმნა სოციოლოგიის კაბინეტი. [[1971]] წელს მსახიობის ოსტატობის და რეჟისურის კათედრა ორად გაიყო. იმავე წელს დაარსდა კინოსარეჟისორო ფაკულტეტი. [[1975]] წელს ორგანიზებულ იქნა სასწავლო კინოსტუდია.

[[1983]] წელს გაიხსნა დიმიტრი ალექსიძის სახელობის სასწავლო თეატრი. [[1978]]-[[1986]] წლებში ტარდებოდა სტუდენტთა და ახალგაზრდა კინემატოგრაფისტთა ფესტივალი „ამირანი“. [[1989]] წელს მარქსიზმ-ლენინიზმის ისტორიის საგანი შეიცვალა, საზოგადოებრივ-მეცნიერებათა საგნით. [[1989]] წლიდან კინოფაკულტეტის სტუდენტები სისტემატურად მონაწილეობდნენ მიუნხენის უმაღლესი კინოსასწავლებლების ფესტივალზე. [[1991]] წელს სამეცნიერო-პედაგოგიური კადრების მოსამზადებლად გაიხსნა ასპირანტურა-სტაჟირების განყოფილება. [[1992]] წელს შეიქმნა სახვითი ხელოვნების კათედრა.

==სტრუქტურა და მართვა==
[[1992]] წელს ინსტიტუტს სახელი შეეცვალა და იწოდა ''საქართველოს შოთა რუსთაველის სახელობის თეატრისა და კინოს სახელმწიფო ინსტიტუტად''. [[1993]] წელს დაარსდა კინოს ისტორიისა და თეორიის კათედრა. [[1993]] წელს ინსტიტუტის სამეცნიერო სისტემაში განხორციელდა სტრუქტურული ცვლილებები რის შედეგადაც სამეცნიერო კვლევითი განყოფილება შემდეგი დანაყოფებით დაკომპლექტდა :

# თეატრისა და კინოს ისტორიისა და თეორიის სამეცნიერო კვლევითი სექტორი. 
# სოციალური კვლევისა და შემოქმედებითი ფსიქოლოგიის ლაბორატორია. 
# თეატრიის ისტორიის კაბინეტი. 
# კინოს ისტორიის კაბინეტი. 
# სამეცნიერო სასწავლო ბიბლიოთეკა. 
# სარედაქციო განყოფილება. 
# ასპირანტურა. 
# დოქტურანტურა. 
# სტუდენტთა სამეცნიერო საზოგადოება. 
# მოსწავლეთა თეატრალური აღზრდის პრობლემების შემსწავლელი ლაბორატორია. 
# პროფესორ-მასწავლებელთა საკონკურსო კომისია.

[[1999]] წელს შეიქმნა საავტორო ტელევიზიის კათედრა. ამავე წელს დაფუძნდა სტუდენტთა და ასპირანტთა კავშირი. [[2001]] წელს დაარსდა ლიტერატურული თეატრი.

[[2005]] წელს თეატრის და კინოს უნივერსიტეტში დაიწყო რეფორმების განხორციელება, განხორციელდა რიგი სტრუქტურული ღონისძიებებისა, აგრეთვე სასწავლო-შემოქმედებითი პროცესის რეორგანიზება, უნივერსიტეტის ტექნიკური აღჭურვა.

2005 წლის 12 მარტს რექტორად აირჩიეს პროფესორი [[გიორგი მარგველაშვილი (რეჟისორი)|გიორგი მარგველაშვილი]].
 
დღეისათვის საქართველოს შოთა რუსთაველის თეატრისა და კინოს სახელმწიფო უნივერსიტეტის კურსდამთავრებულები და პედაგოგები, მოღვაწეობენ საქართველოში არსებულ ყველა თეატრში, კინოსტუდიასა და ტელეკომპანიაში. ამ გზით უნივერსიტეტში წარმოშობილი იდეები, ტენდეციები, მიმართულებები, სტილური, ჟანრული და თემატური ძიებები თავისებურ განვითარებას პოულობს ერთიან ქართულ კულტურულ სივრცეში.

== რესურსები ინტერნეტში ==
* [http://www.tafu.edu.ge ოფიციალური საიტი]
*[https://matsne.gov.ge/ka/document/view/1274879?publication=0 საქართველოს საკანონმდებლო მაცნე   „საქართველოს შოთა რუსთაველის სახელობის თეატრისა და კინოს სახელმწიფო ინსტიტუტის უნივერსიტეტად ჩამოყალიბების შესახებ“]
{{საქართველოს უნივერსიტეტები}}

[[კატეგორია:თბილისის უნივერსიტეტები]]
[[კატეგორია:თბილისის თეატრისა და კინოს უნივერსიტეტი|*]]