სისხლიანი არწივი (შვედ. blodörn, ნორვ. blodørn, დან. blodørn) — ვიკინგების დროინდელი სიკვდილით დასჯის მეთოდი, რომლის დროსაც განსასჯელს ნეკნებს ამოუტრიალებდნენ ხოლმე, რითაც იქმნებოდა ფრთების ეფექტი. ასეთ დროს სიკვდილის მიზეზი იყო ტრავმული შოკი ან პნევმოთორაქსი.  

ფაილი:Sacrificial scene on Hammars (II).png
მოხატულობის აღნიშვნა მეომრის ზურგზე. გამოსახულება სამსხვერპლოს ქვაზე გოტლანდიდან. მეომრის თავზე ასახულია ოდინის სიმბოლო — ვალკნუტი.

ისტორიკოსთა უმეტესობა ეჭვქვეშ აყენებს დასჯის ასეთი მეთოდის არსებობას და მტრის გვამზე ჩატარებულ რიტუალად მიიჩნევს.

გვიანდელ ქრისტიან ავტორებში „სისხლიანმა არწივმა“ ბარბაროსული სისასტიკის იერი შეიძინა. მაგალითისთვის, საქსონ გრამატიკოსი „დანიელთა საქმენის“ მე-9 წიგნში ამბობს, რომ წამების დროს ნორთუმბრიის მეფეს, ელა II-ს ზურგზე მარილს აყრიდნენ.

ლიტერატურა

  • Roberta Frank. «Viking Atrocity and Skaldic Verse: The Rite of the Blood-Eagle». The English Historical Review. Vol. 99, No. 391, Apr. 1984.