გუთნური
იერსახე
გუთნური — ქართული ხალხური შრომის პოეზიის ერთ-ერთი სახეობა; ერთხმიანი სოლო სიმღერა. სრულდებოდა გუთნით ხვნის დროს. დაკავშირებულია უძველეს აგრონომიის წეს-ჩვეულებებსა და დღესასწაულებთან. გუთნური აღმოცენებულია კოლქტიური შრომის საფუძველზე და ასახავს ხვნა-თესვის მთელ პროცესს, ახასიათებს გუთნისდედას, მეხრუსა და, საერთოდ, მშრომელ გლეხკაცს; გადმოსცემს მათს ფიქრებსა და განწყობილებებს. გუთნური არის ორხმიანი, გაბმული ბანის თანხლებით. პირველად ჩაწერა დიმიტრი არაყიშვილმა (1901-1909).
ლიტერატურა
- მამალაძე თ., შრომის სიმღერები კახეთში, თბ., 1962;
- ოქროშიძე თ., ქართული ხალხური შრომის პოეზია, თბ., 1963;
- ბარდაველიძე ჯ., ჩხიკვაძე გ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 3, თარგი:ადგილის მითითება ბიბლიობმულებში, 1978. — გვ. 297.