ირაკლი ოჩიაური

ირაკლი ოჩიაური
ირაკლი ოჩიაური
	Lua error: Cannot create process: proc_open(/dev/null): Failed to open stream: Operation not permitted; ირაკლი ოჩიაური სახლში
დაიბადა	Lua error: Cannot create process: proc_open(/dev/null): Failed to open stream: Operation not permitted
დაბადების ადგილი	Lua error: Cannot create process: proc_open(/dev/null): Failed to open stream: Operation not permitted
გარდაიცვალა	Lua error: Cannot create process: proc_open(/dev/null): Failed to open stream: Operation not permitted
გარდაცვალების ადგილი	Lua error: Cannot create process: proc_open(/dev/null): Failed to open stream: Operation not permitted
ეროვნება	ქართველი
სფერო	მოქანდაკე, მხატვარი
ჟანრი	Lua error: Cannot create process: proc_open(/dev/null): Failed to open stream: Operation not permitted
საიტი	Lua error: Cannot create process: proc_open(/dev/null): Failed to open stream: Operation not permitted
ხელმოწერა	Lua error: Cannot create process: proc_open(/dev/null): Failed to open stream: Operation not permitted

ირაკლი ალექსის ძე ოჩიაური (დ. 20 ნოემბერი, 1924, ახიელი — გ. 4 დეკემბერი, 2015) — ქართველი მოქანდაკე, ოქრომქანდაკებელი, ფერმწერი, გრაფიკოსი. საქართველოს სსრ სახალხო მხატვარი (1978). სსრკ სახელმწიფო პრემიის ლაურეატი (1971). გოგი ოჩიაურის ძმა.

ბიოგრაფია

ირაკლი ოჩიაური დაიბადა მამის — ალექსი ოჩიაურისა და დედის — ნათელა ბალიაურის ოჯახში. ირაკლი ოჩიაურმა მოქანდაკის, იაკობ ნიკოლაძის რჩევით 1951 წელს დაამთვარა თბილისის სახელმწიფო სამხატვრო აკადემიის ქანდაკების ფაკულტეტი. მისი პედაგოგები იყვნენ: სილოვან კაკაბაძე, იაკობ ნიკოლაძე, ვასილ შუხაევი, სერგო ქობულაძე. მისი სადიპლომო ნამუშევარი იყო „ვაჟა-ფშაველა“ (ხელმძღვანელი იაკობ ნიკოლაძე). პედაგოგიურ მოღვაწეობას ეწეოდა საქართველოს პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში (1954-იდან, 1979-იდან პროფესორი).

გამოფენებში მონაწილეობდა 1953 წლიდან, ამავე წლიდან იყო მხატვართა კავშირის წევრი. 1952–1953 წლებში პირკელმა შექმნა ჭედური ნამუშევრები, რამაც ფაქტობრივად საფუძველი დაუდო თანამედროვე ქართული ჭედური ხელოვნების აღორძინებას და შემდგომ განვითარებას. მუშაობდა სახვითი ხელოვნების თითქმის ყველა დარგში: ფერწერასა და გრაფიკაში, პორტრეტსა და ქანდაკებაში, მონუმენტურ დეკორატიულ ხელოვნებაში, დაზგურ გრაფიკასა და ლითონმქანდაკებლობაში. მისი ნამუშევრებისათვის დამახასიათებელია მეტყველი პლასტიკურობა, დაძაბული დინამიკა, რიტმი, დეკორატიულობა, მაღალი პროფესიული ოსტატობა. ირაკლი ოჩიაურის ნამუშევრები დაცულია საქართველოს ხელოვნების მუზეუმში, ტრეტიაკოვის გალერეაში, სიეტლის ხელოვნების მუზეუმსა და იაპონიის, აშშ-ის და სხვა მრავალი ქვეყნის კერძო კოლექციებში. ოჩიაურის ნამუშევრების გამოფენა მოეწყო მსოფლიოს მრავალ ქვეყანაში.

ძირითადი ნამუშევრები

ალექსანდრე ყაზბეგის ძეგლი (1959, ბრინჯაო, სტეფანწმინდა);
ვაჟა-ფშაველას ძეგლი (1985, დუშეთი);
„ვაჟა-ფშაველას პორტრეტი“ (1967, ბრინჯაო, ტრეტიაკოვის გალერეა);
„სტუდენტი გოგონას პორტრეტი“ (1953, ბრინჯაო, საქართველოს ხელოვნების მუზეუმი);
„ინჟინერ ირინე ჯანდიერის პორტრეტი“ (1956, მარმარილო, საქართველოს ხელოვნების მუზეუმი).

ჭედური ნამუშევრები

ი. ნიკოლაძის პორტრეტი (1952, თითბერი, თბილისის სამხატვრო გალერეა);
«ცეკვა „სამაია“» (1962, თბილისის სამხატვრო გალერეა);
„შემოდგომა“ (1964, თბილისის ქორწინების სახლი);
„ხევსურეთი“ (1966, თითბერი, მხატვრის სახელოსნო);
„თბი-ლისის შემოდგომა“ (1969, მხატვრის სახელოსნო);
და სხვ.

გამოფენები

მონრეალის მსოფლიო (1969).
ოსაკის (იაპონია, 1972)
ვენეციის ბიენალე

პერსონალური:

დასავლეთ ბერლინი
ავსტრია
ბელგია
ნიდერლანდები
ნორვეგია
სირია

ლიტერატურა

ქარუმიძე ნ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 7, თარგი:ადგილის მითითება ბიბლიობმულებში, 1984. — გვ. 623.

რესურსები ინტერნეტში

ირაკლი ოჩიაური — საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი