Beatles for Sale

Beatles for Sale
ფაილი:Beatlesforsale.jpg
studio — The Beatles
გამოცემის თარიღი	4 დეკემბერი 1964 (გაერთიანებული სამეფო)
ჩაიწერა	11 აგვისტო – 26 ოქტომბერი 1964
სტუდია	ები-როუდის სტუდიები, ლონდონი
ჟანრი	ფოლკ-როკი პოპ-როკი როკ-ენ-როლი
ხანგრძლივობა
ლეიბლი	Parlophone
პროდიუსერი	ჯორჯ მარტინი
The Beatles — ქრონოლოგია
A Hard Day's Night (1964) Beatles for Sale () Help! (1965) თარგი:!) Beatles for Sale (ინგლ. იყიდება The Beatles) — ინგლისური როკ-ჯგუფ The Beatles-ის მეოთხე სტუდიური ალბომი, რომელიც გამოვიდა ბრიტანეთში, 1964 წლის 4 დეკემბერს, ლეიბლზე Parlophone. ალბომი წარმოადგენს გარდამტეხ წერტილს ლენონის/მაკ-კარტნის თანამშრომლობაში, ვინაიდან ჯონ ლენონი უფრო მეტად დაინტერესებული იყო ავტობიოგრაფიული სიმღერების შექმნით. "I'm a Loser"-ში პირველად არის ასახული ბობ დილანის შემოქმედების გავლენა - მუსიკოსი ჯგუფმა გაიცნო 1964 წლის 28 აგვისტო, ნიუ-იორკში სტუმრობისას. Beatles for Sale-იდან ბრიტანეთში სინგლები არ გამოცემულა. მიუხედავად ამისა, 1965 წლის მარტში აშშ-ში ჯგუფის ჰიტად იქცა "Eight Days a Week". ავსტრალიაში #1 პოზიციაზე მოხვდა ჯგუფის ერთადერთი არაორიგინალური სიმღერა - ჩაკ ბერის "Rock and Roll Music", რომელიც სინგლზე კარლ პერკინსის "Honey, Don't"-თან ერთად გამოვიდა. ეს სინგლი ჩარტში ოთხი კვირის განმავლობაში იმყოფებოდა. ალბომი ბრიტანეთში #1 პოზიციაზე 11 კვირის განმავლობაში იმყოფებოდა. საერთო ჯამში, საუკეთესო ოცეულში იგი 46 კვირის განმავლობაში იმყოფებოდა. Beatles for Sale აშშ-ში 1987 წლამდე მხოლოდ იმპორტირებული სახით ვრცელდებოდა. მის სანაცვლოდ ამ ტერიტორიაზე Beatles '65, რომელშიც ორიგინალური ალბომის რვა სიმღერა შევიდა, ისევე, როგორც "I Feel Fine" და "I'll Be Back" ბრიტანული A Hard Day's Night-იდან. Beatles '65 აშშ-ის ჩარტის სათავეში 1965 წლიდან მოყოლებული ცხრა კვირის განმავლობაში იმყოფებოდა. მიმოხილვა Beatles for Sale-ის ჩაწერამდე ჯგუფმა იმოგზაურა ავსტრალიასა და ახალ ზელანდიაში (ჰონგ-კონგში ორი კონცერტის ჩათვლით), დაუკრა ნიდერლანდში, დანიასა და შვედეთში და ბრიტანეთში გამოვიდა ტელე და რადიო ეთერში, აგრეთვე რამდენიმე კონცერტით. კრიტიკოსი სტივენ თომას ერლეუაინი (AllMusic): "წარმოუდგენელი იყო, რომ ამდენ ტურნეს, სიმღერების შექმნას, პრომოუშენს და ჩაწერას ჯგუფზე კარგი გავლენა ჰქონოდა." ამიტომ ორიგინალური მასალით სავსე A Hard Day's Night-ის შემდეგ ახალ ალბომში რამდენიმე ქავერ-ვერსია მოხვდა. ჯგუფის დაძაბულობა ალბომის გარეკანზე ხაზგასმულია მალკოლმ მაკდაუელის მიერ The Compleat Beatles-ში. თუმცა, სწორედ ამ სესიების დროს დაიწერა სინგლი "I Feel Fine" და "She's a Woman", რომლებიც ალბომში არ შეიტანეს. გრემ პარსონსი აღნიშნავდა ქანთრის გავლენას "I Don't Want to Spoil the Party"-ში. "I'm a Loser" აღსანიშნავია, როგორც ჯგუფის პირველი სიმღერა, რომელიც ბობ დილანით არის შთაგონებული. ამით ხალხური მუსიკა და როკი უფრო მეტად არის შერწყმული. შემდეგ წელს ფოლკ-როკის პოპულარობამ იმატა, რასაც ნაწილობრივ The Beatles-სს მიაწერენ. წარმატება ჩარტში Beatles for Sale და მისი შეცვლილი ვერსიები, Beatles '65 და Beatles VI სხვადასხვა ქვეყნის ჩარტში მოხვდა. ბრიტანეთში Beatles for Sale ჩაენაცვლა A Hard Day's Night-ს. 1987 წლის 26 თებერვალს A Hard Day's Night ოფიციალურად გამოვიდა CD-ზე, სხვა ალბომებთან ერთად (Please Please Me, With the Beatles და A Hard Day's Night.) ეს გამოცემა ერთი კვირის განმავლობაში ბრიტანულ ჩარტში იმყოფებოდა. მანამდე აშშ-ში მხოლოდ იმპორტირებული გამოცემის სახით იყო ხელმისაწვდომი ბრიტანული, რომელიც 1987 წლის 21 ივლისს ოფიციალურად გამოვიდა გრამფირფიტაზე და კასეტაზე. მიუხედავად იმისა, რომ ალბომი ოთხტრეკიან მაგნიტოფონზე ჩაწერეს, CD ვერსია მხოლოდ მონო მიქსის სახით არის წარმოდგენილი. 2009 წლის 9 სექტემბერს გამოვიდა ალბომის რემასტერი და მთლიანი ჩანაწერი პირველად გახდა ხელმისაწვდომი სტერეოს სახით CD ფორმატში. იგი შეტანილია ბოქს-სეტში The Beatles Stereo Box Set. მუშაობა წარმოშობა როდესაც Beatles for Sale იწერებოდა, ბიტლომანიის პიკმა უკვე ჩაიარა. 1964 წლის დასაწყისში ჯგუფი აღარ გამოდიოდა აშშ-ის ეთერში, რამაც გაზარდა მოთხოვნა მათ ჩანაწერებზე. Beatles for Sale იყო 21 თვის განმავლობაში გამოცემული რიგით მეოთხე ალბომი. ჩაწერა დაიწყო 11 აგვისტოს, A Hard Day's Night-ის გამოცემიდან ერთი თვის თავზე, კონცერტების შემდეგ. იგი ძირითადად იქმნებოდა კონცერტებისგან დასვენების დღეებში. ალბომის ჩაწერის სესიების დიდი ნაწილი დასრულებული იქნა სამი კვირის განმავლობაში, 29 სექტემბრიდან მოყოლებული. ჯორჯ მარტინი იხსენებდა: "Beatles for Sale-ის დროს დაღლილები იყვნენ. უნდა გვახსოვდეს, რომ 64 წლის განმავლობაში გიჟებივით მუშაობდნენ, ისევე, როგორც 63 წელს. წარმატება დიდებული რამ არის, მაგრამ ძალიან დამღლელია". სიმღერების შერჩევა ლენონის/მაკ-კარტნის მცდელობების მიუხედავად, საშობაო დღეები მოახლოებული იყო, ამიტომ მათ ალბომისთვის რამდენიმე ქავერ-ვერსია ჩაწერეს. თუკი წინა ალბომში A Hard Day's Night ასეთები არ იყო, ახალში მოხვდა სხვა შემსრულებლების ექვსი სიმღერა. მაკ-კარტნი: "Beatles for Sale-ის ჩაწერამ დიდ ხანს არ გასტანა. ძირითადად იგივე იყო, რასაც სცენაზე ვასრულებდით, ახალი სიმღერებით". ქავერ-სიმღერებიდან სამი ჩაიწერა 18 ოქტომბერს, ერთი სესიის განმავლობაში, სულ ხუთი დუბლით. Beatles for Sale-ში მოხვდა ლენონის და მაკ-კარტნის რვა ორიგინალური კომპოზიცია. ამ შემოქმედებით ეტაპზე თანამშრომლობა ძალიან წარმატებული იყო. იმ შემთხვევაშიც კი, თუ სიმღერას ჰყავდა ძირითადი ავტორი, მეორე ავტორი ძირითადი შემსრულებელი იყო - მაგალითად, ლენონის "No Reply"-ში, რომელშიც მაკ-კარტნის ვოკალიც გამოკვეთილია. 1984 წელს მაკ-კარტნი იხსენებდა: ვიკიციტატა „როგორც წესი, გვირეკავდნენ სესიებამდე რამდენიმე კვირით ადრე და გვეუბნებოდნენ "ერთ თვეში ჩაწერას ვიწყებთ და სიმღერების დასაწერად ერთი კვირა გაქვთ"...ამიტომ ერთი კვირის განმავლობაში ჯონთან ერთად ვმუშაობდი, დარჩენილი დრო კი დასვენებას ეთმობოდა. დღეში ერთ სიმღერას ყოველთვის ვწერდით, რაც არ უნდა მომხდარიყო, ვწერდით...როგორც წესი, ლონდონიდან მივდიოდი, ლონდონის მშვიდ სახლში, რომელიც გოლფის მოედანთან, უეიბრიჯში მდებარეობდა...პირველ ან ორ საათზე ვიწყებდით და ოთხი ან ხუთი საათისთვის უკვე მზად იყო.“ ჩაწერა ალბომის ჩაწერა მიმდინარეობდა EMI-ს სტუდიებში (ლონდონი). The Beatles-თან ერთად სტუდიებში სხვა, კლასიკური მუსიკის შემსრულებლები მუშაობდნენ. 1988 წელს მაკ-კარტნი იხსენებდა: "მიდიხარ სტუდიაში და სხვებს ხედავ, სხვა მუსიკოსებს...იქ კლასიკური მუსიკის სესიები მიმდინარეობდა. ყოველთვის გვთხოვდნენ, მოგვეკლო ხმისთვის, ვინაიდან პირველ სტუდიაში კლასიკურ ფორტეპიანოს იწერდნენ, ჩვენ კი შევუშლიდით". ჯორჯ ჰარისონი იხსენებდა, რომ ჯგუფი ჩაწერის ტექნიკას უფრო მეტად ეუფლებოდა: "ჩანაწერები სულ უფრო მეტად იხვეწება. ყველაფერს ვიწყებდით, როგორც დანარჩენები - სტუდიაში ვღელავდით, გულუბრყვილოები ვიყავით და წარმატება გვსურდა. ამ დროისთვის კი უამრავი ჰიტი გვაქვს და საკუთარ თავთან უფრო მშვიდები ვართ, ისევე, როგორც სტუდიაში...ამჟამად ვაპირებდით დუბლების დამატებას, ალბათ ოთხტრეკიანზე". ჩაწერა დასრულდა ოქტომბერში. ჯგუფი ხმის მიქსის და მონტაჟი სესიებს ესწრებოდა, 4 ნოემბერს კი მუშაობა საბოლოოდ დასრულდა. ალბომი ერთი თვის შემდეგ გამოიცა. ჯგუფის როუდ-მენეჯერი, ნილ ესპინოლი: "დღეს არც ერთი ჯგუფი არ ატარებს ხანგრძლივ აშშ ტურნეს სექტემბრის ბოლოს, შემდეგ სტუდიაში გარბის და ახალ ალბომს იწერს, ჯერ ჩაწერის პროცესში კი ბრიტანეთში ტურნეს ატარებს, ალბომს ხუთი კვირის შემდეგ ასრულებს, კვლავ კონცერტებით გამოდის, ალბომს კი საშობაოდ უშვებს. მაგრამ სწორედ ეს გააკეთა The Beatles-მა 1964 წლის ბოლოს. ბევრი რამე მიამიტობის გამო მოხდა, ვინაიდან ფიქრობდნენ, რომ სწორედ ასე უნდა ემუშავათ. თუ ხმისჩამწერ კომპანიას კიდევ ერთი ალბომი სჭირდება, წახვალ და ჩაწერ". გამოცემა Beatles for Sale ბრიტანეთში 1964 წლის 4 დეკემბერს გამოვიდა. 12 დეკემბრიდან იგი 46 კვირით ჩარტში დარჩა და ერთი კვირის შემდეგ A Hard Day's Night პირველი პოზიციიდან ჩამოაგდო. შვიდი კვირის შემდეგ მან უკან დაიწია, მაგრამ შემდეგი წლის 27 თებერვალს დაბრუნდა და როლინგ სტოუნზის The Rolling Stones No. 2 ჩამოაგდო, დარჩა რა ერთი კვირით უმაღლეს პოზიციაზე. მოგვიანებით როლინგ სტოუნზის ალბომმა იგი ჩაანაცვლა, მაგრამ 1 მაისს Beatles for Sale დაბრუნდა და კიდევ სამი კვირით პირველ პოზიციას იკავებდა. მას ბობ დილანის The Freewheelin' Bob Dylan ჩაენაცვლა, მაგრამ ჩარტში ალბომის არსებობა არ დასრულებულა. 1987 წლის 7 მარტს, გამოცემიდან 23 წლის შემდეგ Beatles for Sale კვლავ სიაში მოხვდა, ორი კვირით, როდესაც 26 თებერვალს პირველად გამოვიდა CD ფორმატში. გარეკანის დიზაინი სევდიანი განწყობა, რომელიც ალბომის ჩაწერას თან ახლდა, მის გარეკანზეც აირეკლა - ჯგუფის ღიმილის გარეშე, დაღლილ სახეებზე. ფოტოსურათი, გამოყენებული გარეკანზე, გადაიღო რობერტ ფრიმენმა, შემოდგომით, ჰაიდ-პარკში (ლონდონი). ეს იყო ჯგუფის პირველი ალბომი, რომელსაც გასაშლელი კონვერტი ჰქონდა (შემდეგი მხოლოდ Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band იყო). ფოტოსურათი, გამოყენებული შიდა მხარეს ასახავს ჯგუფს, რომელიც სურათების მონტაჟის წინ დგას. ალბომის კონვერტზე მოცემული ანოტაციების ავტორია დერეკ ტეილორი. ჩრდილოეთ ამერიკული გამოცემა აშშ-ში გამოსული ალბომის სახელწოდება იყო Beatles '65. მასში შეიტანეს ორიგინალური ალბომის რვა სიმღერა და არ შეიტანეს "Kansas City/Hey, Hey, Hey, Hey!", "Eight Days a Week" (იგი აშშ-ში 1965 წლის დასაწყისში #1 ჰიტი იყო), "What You're Doing", "Words of Love", "Every Little Thing" და "I Don't Want to Spoil the Party" ("Eight Days a Week"-ის b-მხარე, რომელიც აშშ-ში #35 იყო). ამ გამოცემაში აგრეთვე შეტანილია "I'll Be Back" (ბრიტანული A Hard Day's Night-იდან) და "I Feel Fine"/"She's a Woman". ექვსი სიმღერა, რომელიც არ გამოიყენეს, მოხვდა ამერიკულ Beatles VI-ში, 1965 წელს. Beatles '65 გამოვიდა Beatles for Sale-ს ბრიტანეთში გამოსვლიდან 11 დღის შემდეგ (10 დღით შობამდე) და ქვეყანაში წლის ყველაზე სწრაფად გაყიდვად ალბომად იქცა. ავსტრალიური გამოცემა ალბომის ავსტრალიური გამოცემის გარეკანზე გამოყენებულია ჯგუფის წევრების ინდივიდუალური ფოტოსურათები, გადაღებული სიდნეიში გამართულ ერთ-ერთ კონცერტზე, 1964 წლის ივნისში. მიუხედავად იმისა, რომ ამ გამოცემის სიმღერების სია ბრიტანულის მსგავსია, EMI-ს ავსტრალიურმა წარმომადგენლობამ გარეკანი შეცვალა, ვინაიდან ახალი წესით, სხვა ქვეყანაში გამოცემული ალბომის ავსტრალიურ ვერსიას უნდა ჰქონოდა გამორჩეული გარეკანი. ლენონმა ავსტრალიაში სტუმრობისას იჩივლა ამ ცვლილების შესახებ, მაგრამ 1988 წლამდე ეს სურათი კვლავ გამოიყენებოდა გარეკანის სახით. Reception ალბომის შეფასებაში Q წერდა, რომ ჩანაწერის სახელწოდება ცინიკური იყო, ვინაიდან The Beatles-ს წარმოადგენდა, როგორც გაყიდვად პროდუქტს. ავტორი ერლეუაინი ამბობს: "Beatles for Sale-ის სიმძიმე შოკისმომგვრელია". მიუხედავად იმისა, რომ თვლიდა, რომ ეს "ჯგუფის ყველაზე უსწორმასწორო ალბომი იყო", Allmusic აღნიშნავდა ისეთ დადებით მხარეებს, როგორიც იყო მერსიბიტისგან დაშორება და დახვეწილი პოპი/როკი, რომელიც ჯგუფს კარიერის შუა პერიოდში ჰქონდა. ტომ ევინგი (Allmusic): "ლენონის რისხვა და ჯგუფის მიერ როკ-ენ-როლის კვლავ აღმოჩენა ნიშნავს, რომ For Sale-ის, როგორც ჯგუფის ღვარძლიანი ალბომის რეპუტაცია დამსახურებულია". ნილ მაკ-კორმიკი (The Daily Telegraph): "თუ ეს მათი ყველაზე სუსტი ჩანაწერია, ჯგუფი კვლავ შესანიშნავად ჟღერს...ბიტლომანიის პოპ-სიმღერები მაღალი სტანდარტია, მიუხედავად იმისა, რომ საკმაოდ ტრივიალურად იქცნენ". ჯონ ლენონი: "შეიძლება ვუწოდოთ ქანთრის და ვესტერნის ჟანრის ალბომი". სიმღერების სია ჩარტები და სერტიფიცირებები ჩარტები ჩარტი (1964–65) უმაღლესი პოზიცია ავსტრალია (Kent Music Report) 1 გერმანიის ალბომები (Offizielle Top 100) 1 ბრიტანეთის ალბომები (OCC) 1 ჩარტი (1987) უმაღლესი პოზიცია ჰოლანდიური ალბომები (ალბომების საუკეთესო ასეული) 17 ჩარტი (2009) უმაღლესი პოზიცია ავსტრიის ალბომები (Ö3 Austria) 68 ბელგიის ალბომები (Ultratop ფლანდრია) 79 ბელგიის ალბომები (Ultratop ვალონია) 96 ფინეთის ალბომები (ფინეთის ოფიციალური ჩარტები) 35 იტალიის ალბომები (FIMI) 84 ახალი ზელანდიის ალბომები (Recorded Music NZ) 40 ესპანეთის ალბომები (PROMUSICAE) 74 შვედეთის ალბომები (Sverigetopplistan) 31 შვეიცარიის ალბომები (Schweizer Hitparade) 65 სერტიფიცირებები რეგიონი სერტიფიცირება გაყიდვები ავსტრალია (ARIA) ოქრო 35 000^ კანადა (Music Canada) ოქრო 50 000^ გაერთიანებული სამეფო (BPI) ოქრო 100 000^ აშშ (RIAA) პლატინა 1 000 000^ ^გაყიდვების მონაცემები მხოლოდ სერტიფიცირებაზე დაყრდნობით (გაყიდული პარტიები) dagger BPI-ს სერტიფიცირება შეეხო მხოლოდ 1994 წლიდან გაყიდულ დისკებს. პერსონალი The Beatles ჯონ ლენონი – წამყვანი ვოკალი, ვოკალური ჰარმონიები, დამატებითი ვოკალი, რითმული გიტარა, აკუსტიკური გიტარა, ჰარმონიკა, ფორტეპიანო, დაირა, ტაში პოლ მაკ-კარტნი – წამყვანი ვოკალი, ვოკალური ჰარმონიები, დამატებითი ვოკალი, აკუსტიკური გიტარა, ბას გიტარა, ფორტეპიანო, ჰემონდის ორგანი, ტაში ჯორჯ ჰარისონი – წამყვანი ვოკალი, დამატებითი ვოკალი, წამყვანი გიტარა, აკუსტიკური გიტარა, აფრიკული დოლი, ტაში, ვოკალი სიმღერაში Everybody's Trying to Be My Baby რინგო სტარი – დასარტყმელი საკრავები, დაირა, ლიტავრა, ბონგო, ვოკალი სიმღერაში Honey Don't დამატებითი მუსიკოსები ჯორჯ მარტინი – ფორტეპიანო, პროდიუსერი სქოლიო შენიშვნები წყაროები ლუისონი, მარკ (1988). The Beatles Recording Sessions. ნიუ-იორკი: Harmony Books. ISBN 0-517-57066-1.  ლუისონი, მარკ (1996). The Complete Beatles Chronicle. Chronicle Press. ISBN 1-85152-975-6.  მაკდონალდი, იენ (2005). Revolution in the Head: The Beatles' Records and the Sixties, Second Revised, ლონდონი: Pimlico (Rand). ISBN 1-84413-828-3.  მაილზი, Barry (1997). Paul McCartney: Many Years From Now. ნიუ-იორკი: Henry Holt and Company. ISBN 0-8050-5249-6.  მაილზი, Barry (2002). The Beatles: A Diary. Omnibus Press. ISBN 0-7119-6315-0.  Rowley, დევიდ (2002). Beatles for Sale. Mainstream Publishing. ISBN 1-84018-567-8.  რულმანი, უილიამ. (2005)Review of "I Don't Want to Spoil the Party". AllMusic. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 9 ნოემბერი 2010. ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი 2005. უნტერბერგერი, რიჩი. (2005a)Review of "I'm A Loser". AllMusic. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 11 ოქტომბერი 2013. ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი 2005. უნტერბერგერი, რიჩი. (2005b)Review of "Baby's in Black". AllMusic. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 11 ოქტომბერი 2013. ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი 2005. უნტერბერგერი, რიჩი. (2005c)Review of "I'll Follow the Sun". AllMusic. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 9 ნოემბერი 2010. ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი 2005. უნტერბერგერი, რიჩი. (2005d)Review of "Eight Days A Week". AllMusic. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 9 ნოემბერი 2010. ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი 2005. უნტერბერგერი, რიჩი. (2005e)Review of "Every Little Thing". AllMusic. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 9 ნოემბერი 2010. ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი 2005. რესურსები ინტერნეტში The Beatles-ის კომენტარები სიმღერების შესახებ მონაცემები ჩანაწერებსა და რემიქსებზე, აგრეთვე განსხვავებაზე მონო/სტერეო ვერსიებს შორის